کمبرو مھر ءِ چیدگ
نبشتہ کار: دیدگ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من کمبر نہ زانتگ اَت گوں من ءَ ھمراہ اِنت سنگت کہ مُدام دپ ءِ پُر کندگ اَت پہ ھرکس ءَ مھراوان اَت مُدام سنگتانی دیوان براہ اَت ءُ ھرکس ءِ مزاک ءُ مسکرا اَت ءُ اگاں کسی دمانے دل گران بوت گُڑا ھما دمان ءَ آئی ءِ ھمبازاں اَت اِے بنی آدم منی چمانی دیم ءَ مُدام آھوگ بوتگ بلے ھمے کہ ما سپر ئے ءِ درتگ اِت اِیں گُڑا من آھوگ ءِ اندر کمبر دیست کُت کہ گُشے زمین ءِ سرجمیں گم ءِ کوپگ ءَ اِت اَنت ۔ ھمُک کوہ تلار ءِ مھر ملاریں کمبر اسلہ من ھم اِے زمین ءِ زیبائی کمبرو ءُ چماں دیستگ اَت ھمے کہ آ ھوناں گوں باریں زمین ءِ کوھے ءِ سرا نِشتگ اِت اَنت گُڑا آئی ءَ من ءَ اے زمین اندر ءِ زیبائی پیش داشتگ ءُ من ءَ اِے جیڑگ ءَ پہ لاچار کُتگ کہ اِے بھشت رنگیں گُلزمین ءِ سرا ما وتی وڑ ءُ پیم ءَ گَشت نہ کن اِیں نِشت نہ کن اِیں بلے وش بھت اِیں انسان اِے زمین ءِ سر ءَ ھما اِنت کہ اِے زمین ءِ رکینتگ ءِ ھاتر ءَ جُھد کنگ ءَ اِنت ھمے کوہ ءُ تْلار کہ آئی ءِ مھر ما ملاریں ھمے کوہ آئی ءَ وتی سنگر جوڑ کُتگ اَنت اے وش بھت اِین بنی آدماں یکے کمبر اَت من کمبر گیش زانگ لوٹ اِیت من کمبر ءِ چماں وتی زمین ھم گیش زانگ لوٹ اِیت۔کمبرو ھم ھما وش بھت اِیں بنی آدمانی رم ءَ ھوار بوت کہ آئی ءِ دپ ءَ مُدام ھمانی کسّہ اَت۔
زمین ءِ اِشک ءِ ملاریں آشِک ھما اِنت کہ پہ وتی ھانُل ءَ توپنگ ءِ کوپگ ءَ بہ بیت ۔ وتی ھانُل ءَ چہ بدیں رستراں رکینگ ءِ جُھد ءَ بہ بیت بلے یار آھوگ من کدی نہ زانتگ اَت تو ھم پہ وتی ھانُل ءِ رکینگ ءَ چینچو تُنیگ اَت ءِ تو پہ ھمے ھانُل ءِ ھاترا ترا مارا پہ مُدامی رُکست کُت بہ بہ ئے من چو نہ زانتگ اَت تو اینچو پہ وتی ھانُل شیدائے کہ سُھریں تیراں وتی دِلبندا جاہ دیان کن ءُ پہ وتی ھانُل ءَ سالونک بہ بہ ئے بلے ھو تو پہ وتی ھانُل ءَ سالونک بوت ئے پُلی مرچی من اِناں بلکیں تئی دُرستیں سنگت تئی سر ءَ پھر بند اَنت کہ آھوگ پہ وتی ھانُل ءَ کمبر جوُڑ بوت ھمے ھیال ءَ من مُدام وتی اندر ءِ ابیتکی ءَ نوشاں۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔