رمزان ءِ ماہ چوں گوازینگی اِنت؟
نبشتہ کار: جاپر مراد بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
بندات گوں اللہ ءِ نام ءَ کہ آ سک باز مھربان ءُ زبریں رھم کنوکے-
رمزان ءِ ماہ ، روچگ ءِ ماہ، کرآن پاک ءِ وانگ ءُ سرپد بوگ ءِ ماہ ، شپانی پاساں پادایگ ءُ تھجد وانگ ءِ ماہ انت – اللہ پاک ءِ دیم ءَ ارسانی ریچگ ءُ دُوا لوٹگ ءِ ماہ اللہ پاک ءِ گْور ءَ برترگ ءُ گوں آئی ءَ وتی سیادی ءِ مھکم کنگ ءِ ماہ وار ءُ بزگانی کمک کنگ ءِ ماہ سدکہ ءُ ھیرات ءِ ماہ-
انچوشکہ اے دگہ کاراں ھاسیں وھد ھست ھمے پیم ءَ اے کارانی ھاسیں وھد رمزان ءِ برکتی ئیں ماہ اِنت-
اے ھما ماہ اِنت کہ ایشی ءِ تہ ءَ شیتان گوں زمزیلاں بندگ بنت، دوزہ ءِ در بندگ بنت، دوزھی چہ دوزہ ءَ آجو کنگ بنت، بھشت ءِ در پچ کنگ بنت، گناھگاراں اللہ پاک وت توار جنت بیا اِت پھلی بہ لوٹ اِت وتی رب ءِ گْور ءَ برتر اِت – اے چشیں جوانین ءُ برکتی ئیں ماھے گڑا اے ماہ ءَ من ءَ ءُ ترا وتی شپ ءُ روچ چوں گوازینگی اَنت؟ اولی ھبر ایش اِنت کہ مردم اللہ پاک ءِ در ءَ دُوا بہ لوٹ اِیت کہ اے اللہ من ءَ اے ماہ ءَ سواب کٹگ ءِ توپیک ءُ ھاٹیگ بدے ءُ ھرچ نیکی یے کہ من اے ماہ ءِ تہ ءَ کن آں آئی ءَ کبول بکن، پرچاکہ بید ءِ اللہ پاک ءِ توپیک ءُ کمک ءَ مردم ھچ کت نہ کنت ءُ اگاں مردم ھرچی نیکی بکنت دانکہ اللہ پاک آیاں کبول مہ کنت ھچ کار ءَ نیا اَنت. دومی ھبر ایش اِنت کہ مردم اے ماہ ءَ پہ ھمک نیکیں کار ءِ واستا تیار ءُ ساڑی بہ بیت، سستی ءُ جان بڈی مہ کنت، روچگ ءِ بندات گوں سھور ءَ اِنت، مردم شپ ءَ ماھلا بہ وپس اِیت دانکہ سھور ءَ پاد اتک بہ کنت، بازیں مردم ھست کہ سھور ءَ دیر ءَ پادکاینت، بانگو ءِ بانگ اِنت ءُ آیانی ورگ بندات بیت، چش کنگی نہ اِنت بلکیں ماھلا پادایگی اِنت ءُ سھور کنگی اِنت، لھتیں مردم ھست کہ آ سھور ءِ جند نہ کن اَنت، سھور الم کنگی اِنت پرچاکہ بے سھور ءَ روچگی مردم ءَ ھلاس کنت ءُ مردم نادراہ ھم بیت ءُ پیگمبر صلی اللہ علیہ وسلم ءَ ھم گوشتگ سھور بکن اِت انچوشکہ ھدیسے ھست: عَنْ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : ” تَسَحَّرُوا ؛ فَإِنَّ فِي السَّحُورِ بَرَكَةً “. رجانک: واجہ انس ء مالک گوش اِیت واجہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم ءَ گوشتگ: سھور بکن اِت پرچاکہ سھور ءِ تہ ءَ برکت ھست – صحیح البخاری 1923-
سھور ءَ پد بازیں مردم ھست کہ وپس اَنت ءُ سھب ءِ نماز ءَ یلہ کن اَنت اے سکیں مزنیں گناھے، سھور ءَ پد سھب ءِ نماز الم وانگی اِنت. مردیناں مسیت ءَ روگ ءُ نماز وانگی اِنت ءُ جنین آدماں وتی لوگاں وانگی اِنت، نماز ءَ پد بائد اِنت مردم پاکیں کران ءَ بہ وان اِیت ءُ سرپد بہ بیت پرچاکہ رمزان ءَ کران وانگ ءِ مز سک باز اِنت، دیمتر ءَ پیشیم ءِ نماز اِنت آ ھم وانگی اِنت بازیں مردم ھست کہ آ سھب ءِ نماز ءَ پد وپس اَنت ءُ دانکہ پیشیم ءِ نماز ءَ انگت واب ءَ اَنت، پمیشکا یکے اگاں وپس اِیت گڑا پیشیم ءَ الم پاد بئیت ءُ نماز بہ کنت، ءُ ھمے وڑ ءَ دیگر ءِ نماز اَنت، پد ءَ دبوج بیت ءُ دبوج ءَ پد بازیں نوجوان ھست کہ دبوج کن اَنت ءُ تچک بنت مگرب ءِ نماز ءَ یلہ کن انت، مگرب ءِ نماز ءَ الم بہ وان اِت، پد ءَ اشاء ءِ نماز اِنت ءُ ترابی(تراویح) اِنت، تُرابی کسے ھشت وان ایت جوان اِنت آ پیگمبر صلی اللہ علیہ وسلم ءِ رھبند ءِ سر ءَ اِنت، اگاں کسے بیست وان اِیت ھم جوان اِنت پرچاکہ واجہ امر ءِ زمانگ ءَ بیست اِش ونتگ، نوں ھشت ءُ بیست ءِ سر ءَ مڑگی نہ اِنت، مسیت یلہ کنگی نہ اِنت، مردم گلینگی نہ اَنت، بازیں مردم ھست کہ ھشت وانوکانی سر ءَ زھر اَنت، گْوش اَنت اِش شمئے تُرابی کبول نہ بنت ءُ بازیں ھست کہ بیست وانوکاں گْوش اَنت شمئے نہ بنت، دوئیں شر کنگ ءَ اَنت، کسے ھشت وان اِیت آئی ءَ پیگمبر صلی اللہ علیہ وسلم ءِ سنت زرتگ ءُ کسے بیست وان ایت آ ھم روا اِنت، ھر چنچو وان ئے بْوان بلے چو نماز ءِ پیم ءَ بہ بنت ھُشک ءَ ٹگ جنگ مہ بیت، بازیں مردم تو گند ئے بیست وان اَنت بلے انچو تیز کہ رسینگ نہ بنت، چش شر نہ اِنت اے تُرابی پہ اللہ پاک ءِ رازی کنگ ءِ ھاتر ءَ وانگ بیت اگاں کسے چش ٹگ جنت ءُ تیز وان اِیت گڑا اللہ پاک ناراز بیت، اگاں یکے پہ گْوم ءُ گیگ ھشت وان اِیت گڑا چہ آ مردم ءَ شرتر اِنت کہ بیست وان اِیت بلے نہ زانت من چے وانگ ءَ آں، انچو تیز اِنت کہ رکو ءُ سجدہ ئِے سرجم نہ اَنت، اللہ پاک ءَ ھما کار دوست بیت کہ شر اِنت اگاں چہ کم اِنت انچوشکہ اللہ پاک گوش اِیت: الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ. رجانک: ھما کہ جوڑ ئِے کتگ مرگ ءُ زند دانکہ بہ چکاس اِیت شمارا کے اِنت شمئے تہ ءَ کہ جوانتریں کار کنت ءُ ھما اِنت زبردست ءُ مزنیں پھل کنوک – نوں دلگوش کن اِت اے آیت ءِ تہ ءَ اللہ پاک ءَ نہ گْوشت کے گیشتر کار کنت بلکیں گوشت ئِے کہ جوانترین ءُ شرتریں کار کنت – نوں المی اِنت کہ ما ءُ شما وتی املاں جوان بہ کن ایں، اللہ پاک ءُ آئی ءِ دیم داتگیں پیگمبر صلی اللہ علیہ وسلم ءِ ھکمانی پیم ءَ اِش بکن ایں. نوں کا ایں کرآن وانی ءِ نیمگ ءَ ، رمزان ءَ وتی گیشتریں وھد ءَ کرآن پاک ءَ بدے اِت، رمزان کران ءِ ماہ اِنت-
لھتیں مردم ھست کہ آ گْوش اَنت ما الم دو رند ءَ یا چار رند ءَ کران ءَ ھلاس کن ایں، اے جوانیں کارے، بلے چہ دو ءُ چار رند ءِ ھلاس کنگ ءَ تو اگاں یک رندے پہ دلگوش پہ گیگ ءُ گْوم ھلاس ئِے کن ئے گھتر اِنت، ایوک ءَ کرآن پاک ءَ مہ وان بلکیں آئی ءِ سرپد بوگ ءِ جھد ءَ بکن، کران پاک ءِ رجانک ءَ بْوان دانکہ تو بزان ئے تئی رب ترا چے گوشگ ءَ اِنت چہ تو چے لوٹگ ءَ اِنت، کران پاک تئی ماتی زبان بلوچی ءَ رجانک بوتگ تو ھمے رجانک ءَ بزور بْوان ءُ سرپد بہ بو پد ءَ وتی زند ءَ ھمے کرآن ءِ رھبندانی پیم ءَ بہ گوازین – رمزان ءَ مردم جھد بہ کنت گیشاں چہ گیش نپل بہ وان اِیت، بید ءِ تُرابیاں مردم شپاں پاد بئیت ءُ نپل بہ وان اِیت پرچاکہ اے نپل کیامت ءِ روچ ءَ مردم ءِ کار ءَ کاینت، اگاں کیامت ءِ روچ ءَ مردم ءِ پرزانی تہ ءَ کمی ھست گڑا چہ نپلاں زورگ ءُ پر کنگ بنت انچوشکہ ھدیسے ھست: عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ : ” إِنَّ أَوَّلَ مَا يُحَاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ صَلَاتُهُ، فَإِنْ وُجِدَتْ تَامَّةً كُتِبَتْ تَامَّةً، وَإِنْ كَانَ انْتُقِصَ مِنْهَا شَيْءٌ قَالَ : انْظُرُوا هَلْ تَجِدُونَ لَهُ مِنْ تَطَوُّعٍ، يُكَمِّلُ لَهُ مَا ضَيَّعَ مِنْ فَرِيضَةٍ مِنْ تَطَوُّعِهِ۔ سنن النسائی 466 رجانک: واجہ ابو ھریرہ گوش ایت واجہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم ءَ گْوشتگ: اولی ھساب بندہ ءَ آئی ءِ نماز ءِ گرگ بیت اگاں نماز سرجم اَنت گڑا سرجم ءَ نبشتہ کنگ بنت، اگاں نمازانی تہ ءَ کمی ھست گڑا اللہ پاک گوش اِیت: بچار اِت باریں شما پہ ایشی ءَ نپل گند اِت؟ ھما پرز کہ یلہ ئِے کتگ انت چہ آئی ءِ نپلاں سرجم کنگ بنت۔
نوں اے نپل وانگ ءِ ارژشت اِنت- پمیشکا رمزان ءِ برکتی ئیں شپاں پاد ءَ اِت ءُ نپل بہ وان اِت، ھاسکن شپ ءِ گڈی بھر ءَ سھور ءَ پیسر اے وھد ءَ مئے رب گڈی آزمان ءَ کیت ءُ مارا توار جنت انچوشکہ ھدیسے ھست:عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ : ” يَنْزِلُ رَبُّنَا تَبَارَكَ وَتَعَالَى كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا، حِينَ يَبْقَى ثُلُثُ اللَّيْلِ الْآخِرُ، يَقُولُ : مَنْ يَدْعُونِي فَأَسْتَجِيبَ لَهُ ؟ مَنْ يَسْأَلُنِي فَأُعْطِيَهُ ؟ مَنْ يَسْتَغْفِرُنِي فَأَغْفِرَ لَهُ۔ صحیح البخاری 1145 رجانک: واجہ ابوھریرہ گوش اِیت واجہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم ءَ گوشتگ: وھدیکہ شپ ءِ گڈی سیک پشت کپ اِیت گڑا مئے رب ایر کپ اِیت دنیا ءِ آزمان ءَ ءُ گوش اِیت: کے اِنت چہ من دُوا لوٹ اِیت؟ من آئی ءِ دُوایاں کبول کن آں. کے اِنت چہ من لوٹ اِیت ؟ من آئی ءَ دیاں.کے اِنت چہ من پھلی لوٹ اِیت ؟ من آئی ءَ پھل کن آں- صحیح البخاری 1145-
نوں اے وھد ءَ کہ اللہ پاک وت توار جنگ ءَ اِنت گڑا بائد اِنت کہ ما ءُ شما بیا ایں رب ءِ در ءَ وتی ردیانی پھلی ءَ بہ لوٹ ایں، وتی روزی ءِ تہ ءَ برکت ءُ گیشی بہ لوٹ ایں، وتی واست ءَ جان سلامتی ءُ دراھی ءِ دُوا ءَ بہ لوٹ ایں، وتی سر زمین ءِ واست ءَ امن ءُ ایمنی ءِ دُوا ءَ بہ لوٹ ایں، گار ءُ بیگواھیں مردمانی آجوئی ءِ دُوا ءَ بہ لوٹ اِیں، ھرچی جائزیں لوٹ ءُ واھشت من ءَ ءُ ترا ھست آیاں چہ وتی رب ءَ بہ لوٹ ایں. نوں ھیرات ءِ بابت ءَ کمو نبشتہ کن ایں. ھیرات ءِ سواب سک باز اَنت انچوشکہ واجہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم ءَ گوشت: وَالصَّدَقَةُ تُطْفِئُ الْخَطِيئَةَ كَمَا يُطْفِئُ الْمَاءُ النَّارَ. رجانک:ءُ ھیرات انچش گناھاں ھلین اِیت انچوشکہ آپ آس ءَ کُش اِیت ھیرات ءِ ارزشت ءَ دگہ بازیں ھدیس ھم ھست-
پد ءَ رمزان ءِ ماہ ءَ ھیرات گیشتر سواب اِنت، پیگمبر صلی اللہ علیہ وسلم ءَ مدام ھیرات کتگ، سکیں دست پچیں مردمے بوتگ بلے رمزان ءَ آئی دست پچی گیشتر بوتگ انچوشکہ ھدیساں ھست اِنت: عن أنس قال: كان النبي صلى الله عليه وسلم أحسنَ الناس وأجودَ الناس وأشجعَ الناس رواه البخاري (5686)، ومسلم (2307). رجانک: واجہ انس گوش اِیت: پیگمبر صلی اللہ علیہ وسلم مردمانی تہ ءَ جوانترین ءُ دست پچترین ءُ دلیرتریں مردم بوتگ-
وعن ابن عباس قال: كان رسول الله صلى الله عليه وسلم أجود الناس وكان أجود ما يكون في رمضان حين يلقاه جبريل وكان يلقاه في كل ليلة من رمضان فيدارسه القرآن فلرسول الله صلى الله عليه وسلم أجود بالخير من الريح المرسلة. رواه البخاري (6)، ومسلم (2308) رجانک: واجہ ابداللہ ء اباس گوش اِیت: پیگمبر صلی اللہ علیہ وسلم مردمانی تہ ءَ دست پچتریں مردم بوتگ ءُ رمزان ءَ وھدیکہ جبریل پیگمبر ءِ گور ءَ اتکگ گڑا پیگمبر گیشتر دست پچ بوتگ، ءُ جبریل پیگمبر ءِ گْور ءَ ھمک شپ اتکگ ءُ کرآن ئِے وانینتگ، اے وھد ءَ پیگمبر ھیر ءِ کارانی تہ ءَ چہ ترندیں گْواتاں تیز تر بوتگ-
گڑا رمزان ءَ دست پچ بوگی اِنت، ھیرات کنگی اِنت وتی وس ءَ پرچاکہ ھیرات کنگ ءَ مال ءِ تہ ءَ گیشی کیت ءُ مال پہ ھیرات ءَ بھ کم نہ بیت انچوشکہ ھدیسے ھست: عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ : ” مَا نَقَصَتْ صَدَقَةٌ مِنْ مَال۔ صحیح مسلم 2588 واجہ ابو ھریرہ گوش اِیت واجہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم ءَ گوشتگ: ھیرات کنگ ءَ مال کم نہ بیت – وھدیکہ پہ ھیرات ءَ مال کم نہ کنت گڑا گیشاں چہ گیش رمزان ءَ ھیرات بہ کن اِت ءُ ھیرات ءِ بندات ءَ چہ وتی نزیکیں مردماں بہ کن اِت پرچاکہ آ گیشتر ھکدار اَنت انچوشکہ ھدیسے ھست:عن أبي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ : ” خَيْرُ الصَّدَقَةِ مَا كَانَ عَنْ ظَهْرِ غِنًی ، وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ. صحيح البخاري 1426
رجانک: واجہ ابوھریرہ گوش اِیت واجہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم ءَ گوشتگ: جوانتریں ھیرات ھما اِنت کہ سیری ءَ پد کنگ بیت ءُ بندات چہ ھمائی بکن کہ ڈبہ ئِے تئی سر ءَ اِنت، نوں ھیرات ءَ مدام ھما کس ءَ بدے کہ ترا نزیک تر اِنت، تئی ناکو اِنت ترو اِنت ناکو زتک، ترو زتک اَنت پد ءَ اے دگہ کس ءُ ازیز اَنت، دومی ھبر ایش اِنت کہ ھیرات وتی وس ءُ گنجائش ءِ کد ءَ بدے، چش نہ اِنت کہ تئی کیتو ءِ زر ھزاری یے ءُ تو گوش ئے من ایشی ءَ سرجم ءَ ھیرات کن آں، بلکیں مدام وتی وس ءُ گنجائش ءِ کد ءَ بدے، چش ھم نہ اِنت کہ ترا دہ ھزار ھیرات کنگ ءِ وس نیست نوں تو پنسد کلدار ھم ھیرات نہ کن ئے تو ھمینچو بکن کہ تئی گنجائش اِنت، اگاں تئی گنجائش یک کوٹگے ھمیشی ءَ بگر ءُ بیار وتی ھمساھگ ءَ بدے تئی گنجائش جُپتے جمپل اِنت ھمیشی بیار ءُ واریں مردمے ءَ بدے، مدام وتی وس ءُ گنجائش ءِ کد ءَ بدے اگاں چہ تئی گنجائش سد کلدار اِنت ھمیشی ءَ ھم کم مہ لیک انچوشکہ ھدیسے ھست: عَنْ أَبِي ذَرٍّ ، قَالَ : قَالَ لِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : ” لَا تَحْقِرَنَّ مِنَ الْمَعْرُوفِ شَيْئًا. صحيح مسلم 2626 رجانک؛ نیکیانی تہ ءَ ھچ ءَ کم سرپد مہ بو – چش مہ بیت کہ تو رمزان ءَ گل ءُ شات ئے وش وشیں ورگ ور ئے بلے تئی ھمساھگ ءَ دبوج نیست، اگاں دبوج ئِے ھست سھور ئِے نیست، وتی ھمساھگانی الم ھیال ءَ بدار اِت آیانی کمک ءَ بکن اِت ءُ سواب بہ کٹ اِت-
رمزان ءِ یک دمانے ھم گناہ ءِ تہ ءَ گوازینگی نہ اِنت، بلکیں ھمک کترہ ءُ دمان اللہ پاک ءِ رازی کنگ ءِ تہ ءَ گوازینگی اِنت، آئی ءِ یات ءَ گوازینگی اِنت-
بلے اپسوز اِنت کہ مئے چاگرد ءِ تہ ءَ مردم ھمے سرپد بنت کہ رمزان اتکگ نوں ما سرجمیں شپ ءَ نند ایں لیب کن ایں ءُ روچ ءَ واب جن ایں، شپ ءَ گوں چکائی ءُ پتائی لیباں گوازین ایں ءُ روچاں واب اَنت اے پیم ءَ رمزان گوازینگی نہ اِنت، بلکیں رمزان ابادت ءِ تہ ءَ گوازینگی اِنت، دکاندار ءُ سوداگر گل اَنت کہ رمزان اتکگ ما چیزانی نھاداں برز کن این ءُ زر مُچ کن ایں بلکیں شمارا اے برکتی ئیں ماہ ءِ تہ ءَ چیزانی نھاد جھل کنگی اِنت دانکہ وار ءُ بزگیں مردم زرت بہ کن اَنت، چش کن اِت شمئے مال ءِ تہ ءَ برکت ءُ گیشی کیت ءُ شمارا سواب ھم رس اِیت انچوشکہ ھدیسے ھست: وَمَنْ يَسَّرَ عَلَى مُعْسِرٍ ؛ يَسَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ.صحیح مسلم:2699
رجانک: ءُ ھرکس پہ تنگدستے ءَ ارزانی کنت اللہ پہ آئی دنیا ءُ آھرت ءَ ارزانی کنت. دگہ یک گپے ایش اِنت کہ ما سرپد بہ ایں کہ روچگی ایوک ءَ ورگ ءُ نوشگ ءِ یلہ کنگ ءِ نام اِنت، بلے ھکیکت چش نہ اِنت، روچگی ءَ ترا درستیں ھرابیں کار یلہ کنگی اَنت، مردمانی پچکاں بوگ، مردماں بد ءُ رد کنگ درست یلہ کنگی اَنت انچوشکہ ھدیسے ھست: واجہ ابو ھریرۃ گوش اِیت : واجہ رسول اللہ صلی علیہ وسلم ءَ گوشتگ: لاللہ پاک گوش اِیت :اگاں یکے روچگ بیت، بدیں گپ مہ کنت ءُ کس ءَ مہ مِڑ اِیت ءُ جاک مہ کنت گوں، اگاں یکے ءَ زاہ ءُ بد کت یا مِڑ اِت گوں گڑا بگوش اِیت من روچگاں۔
حدیث صحیح : دگہ ھدیسے ھست:واجہ ابو ھریرۃ گوش اِیت : واجہ رسول اللہ صلی علیہ وسلم ءَ گوشتگ: ھر کس دروگیں ءُ ناھکیں گپ ءُ کاراں یلو نہ کنت، اللہ پاک آئی ءِ ورگ ءُ آپ ءِ یلو کنگ ءَ ھم نہ لوٹ اِیت ۔
حدیث صحیح :اللہ پاک مارا ءُ شمارا اے ھبرانی سر ءَ کاربند بوگ ءُ رمزان ءِ روچانی گوازینگ ءِ ھاٹیگ ءَ بدیات-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-