ھمیدہ دلیریں جُھدکار
نبشتہ کار: سعید احمد بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
همیده هما اِنت کہ بلوچ ءِ هاک ءَ ایردست ءُ لگتمال اِنت، هما اِنت کہ بلوچ ءِ ھر پُسگ ءِ اَرواه ژند ءُ پند اِنت روچے لاڑُکیں بچے ءُ جنکے نمیرانی ءِ هال راج ءَ پدرد کنت بلے اے بلوچ راج ءِ هما بچّ ءُ جنک اَنت کہ ایشاں وتی ماتیں وتن چو بانور ءِ پشک ءِ دامن ءَ سینگار اِتگ ءُ ڈولدار کُتگ روچے ورنایے وتی هوناں پہ کنداں کندان ریچ اِیت همے دامن ءِ دوچاں ءَ گیش کنت ءُ گیش زیبدار کنت، همیده تو همایاں چہ یکے اِت ئے دوچانی ھما زیبائی ءِ کہ بانور ءِ زیبائیاں گیش کنت ءُ آئی ءِ سر ءَ چہ پھر ءَ بُرز کنت-
گودی! اے چاگرد زالبول ءَ نزور ءُ مردین ءَ توانمند لیک اِیت اے (منافقیں) چاگرد ءَ بچار هما مردین ءَ توانمند لیک ایت کہ پہ بے روزگاری ءَ وت ءَ وت کُش اِیت بلے بیا کہ تئی وڑیں تمردیں سراں نزور لیک اَنت کہ تو گوں نزوریں ءُ نادراهیں بالاد ءَ ھزار جنگ کُت ءُ وت ءَ نمیران کُت- دو کسان سالیں چُکانی گَم، ورنائیں براتے ءِ شھیدی ءِ گم، ریاست ءِ بیھار، وانگ ءُ زانگ ءِ گَم، یونیورسٹی ءِ فیسانی گَم، هاسٹل ءِ وارڈنانی ازیت، چاگرد ءِ وتگڑیں راه ءُ راهبندانی گون ءَ جنگ همیده مئے چاگرد ءَ مردین ءَ اینچو هاٹیگ مان نیست کہ اینچو جیڑه وتی کوپگاں بہ زور ایت بلے تو پہ زمین ءَ اے دراھیں درد ءُ گم وتی کوپگاں زرتگ اِت اَنت، بلکیں تئی گوشگ ھم ھمیش اَت کہ شومک ءِ اے نہ سگّیں درد درکد ءِ زمین ءِ درد ءَ تُشے ھم نہ اَنت-
همیده اوتھل ءَ بلوچ نودربر راجکاری ءِ اولی کارست اِت ئے کہ مروچی اوتھل ءَ نودربر راجکاری ءَ زالبولانی کچ گیش بوان اِنت گُڑا اے تئی جُھدانی برورد اِنت تئی مھروانی گوں وتی سنگت ءَ چو ماتے ءِ داب ءَ بوتگ اَنت تئی مھروانی ءِ درشانی ءِ واستا مُردنی من ءَ چُشیں لبز دست نہ کپگ ءَ اِنت کہ درشان بکنان اِش-
همیده گُڈی تئی هال همیش اَت سنگت بیا ترا گنداں اے زند ءَ هچ بروسہ نیست ءُ پد ءَ کندگے جت بلے بیا من هچ نہ زانت کہ اے تئی گُڈی میسج بیت من ءَ اُمید اِنت کہ تو منی وڑیں نالائکیں سنگتے ءَ الّم بکش اِت تئی گُڈی دیدار ءَ هم نیاتک مُردنی همیده من ءَ انگت باور نہ بیت کہ تو چَہ مارا سِستگ اِت-
بوت کنت ھمیدہ جسمانی دروشم ءَ مروچی مارا چہ سستگ بلے آئی ءِ لیکہ ءُ پنت مدام مئے ھمراہ اَنت- آئی ءِ ارواہ مدام ماں بلوچستان ءِ کوہ ءُ کوچگ، جنگل ءُ دشتاں سئیل کنگ ءَ اَنت- آئی ءِ جھدانی وشبو تیرتیج ءَ ھوار سرجمیں گلزمین ءَ شِنگ اَنت-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی انت-