سیاه تابیں مُرگ ءِ مھر گوں وتی راج ءَ – اے بی ریکانی

سیاه تابیں مُرگ ءِ مھر گوں وتی راج ءَ

نبشتہ‌کار : اے بی ریکانی

دی بلوچستان پوسٹ

19 رمس اَت ءُ بیگا ءِ چار بج بوتگ اَت من سنگتے ءِ دُکان ءِ نیمگ ءَ رھادگ بوت آں داں ھمے میان ءَ منی دگہ ھمراھی ءَ من ءَ ڈِک دات ءُ ما ھردوک راہ ءَ رپٹان ءُ دیم پہ وتی سنگت ءِ دکان ءَ وھدیکہ ما سنگر ءِ دکان ءَ سر بوتین داں چم چست کرتوں سنگت ءِ گورا یک سنگتے پیسر ءَ ساڑی اَت مارا گوں ما چار سنگت بوت اِیں- گپ ‎ءُ رپ کندگ ءُ ٹاک نکرائی کوچرائی کُلیں سنگتانی تہ ءَ هست اَنت هرکس زانت کہ دو سنگت یا ایشی ءَ گیش نند اِیت مزاک ءُ کوچرائی الم بیت ءُ دیوان سک جلوناک بیت اِنت-

ما نشتگ اَتیں داں من دیست یک کانگے ءِ اُردو ءَ کوّا ءِ گُش اَنت ئِے بلکیں شُما اے نظم اِش کُتگ کہ ( پیسا کوّا ) سک مشهور اِنت- گُڑا کانگے ءِ روڑ ءِ سر ءَ تچان اَت ءُ روگ ءَ اَت، سک باز جُهد کنگ ءَ اَت کہ من بال بکن آں بلے بال کُت نہ کنگ ءَ اَت دگہ دو کانگی بُرز ءَ بال اَت ءُ کاک کاک کنگ ءَ اَت اَنت- من گوں اے ندارگ ءَ سنگتاں چہ پراموش اَت اَنت داں چاراں یک سیاه پوشیں بچکے کانگی نیم ءَ تچان اِنت ءُ پیداگ اِنت کانگے ءَ کہ همئے بچک دیست کانگی زوت زوت کنگ ءَ اَت کہ بال بہ کنت ءُ شریں جاهے وت ءَ بدار اِیت کہ اے بچک رس ات ئِے مہ کنت بلے بژن کانگی هِچ وڑ ءَ بال کُت نہ کنگ ءَ اَت، بچک آتک کانگے ءِ گپت کانگے ءِ گرگ ءَ گوں بُرز ءِ دویں کانگیاں کوکار کُت بچک سر ءَ اِینژ پہ اینژ کُت چہ کانگیانی کُکاراں کانگیانی یک بلائیں لشکرے آتک ءُ بُرز ءَ یکجاه بوت بچک اینژ پہ اینژ کُتیں بچک تچگ ءَ لاچار بوت- بلے بچک اَمینچو تتک کانگیاں یل نہ دات داں لوگ ءَ پُترینت پد ءَ بچک هم بلوچے اَت آئی ءَ هم کانگی یل نہ دات گوں وت بُرت-

نوں اے یک بلائیں تپاکی سرپدے ءِ اگاں ما چہ کانگیاں سرپدی بہ زورین ءُ کانگیانی داب ءَ یک ءُ دومی ءَ تپاک بہ بیں مارا هِچ وڑ ءَ دریں راج ایردست نہ کن اَنت ما وتی مستر ءُ کستر وت بہ ایں ناں مئے گور ءَ کار ءُ روزگار کمی بیت ناں دگہ آڑ ءُ جنجالانی بس ما وت ءَ چو کانگیاں تپاک بہ کن اِیں-

من باز راند ءَ چوشیں ندارگ دیستگ اَنت کانگے ءِ مُسیبت ءَ بیتگ آ دگہ کانگیاں آئی ءِ کُمک کُتگ کانگی یک مُرگے هرکس گُش ایت هیوانے بلے راج دوستی ءَ کانگی چہ درسیں ساهداراں دیم ءَ اِنت-

بژن بلوچ راج هم چو کانگے ءَ تپاک بوتیں آئی ءَ وتی کماش ءُ برات ءُ گُوهارانی کمک بہ کُت ایں، گندے مرچی مئے گُوهار ماهل زندانیگ اِنت سی ٹی ڈی ءَ دروگیں بُهتام جتگ ءُ آرزی نبشتہ کُتگ مرچی کُلیں بلوچشتان مهلوک ءَ دگّانی سر ‎ءَ ننداک بہ داتین ءُ بہ گوشتیں داں بانک ءَ آجو نہ کن اِت ما پاد نیاں اِنت- گُڑا اے ریاست ءَ مات اَت کہ دگہ برے چُشیں جراتے ءِ بہ کُت ایں ءُ مئے برات ءُ گُوهار زندانیگ بہ کُتین اَنت ئِے، بلے بژن ما چہ کانگے ءَ هم گنتریں وتی برات ءُ گوهارانی سُد ءَ نہ اِنت وتی دو روچیگیں زند ءَ گوں انچوش گُلائیش اِنت سرپد نہ انت کئے مئے دوست ءُ کئے دژمن اِنت-

نوں بس اِنت نندگ ءُ چارگ نوں وتی برات ءُ گُوهاراں پہ توار چِست کن اِت، مہ نند اِت مچار اِت مرچی آ هاں باند ءَ ما اِیں اے ریاست کسی دوست نہ اِنت-

دو اِنت کہ راج تپاک بات ءُ هور ءُ هوار بات-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔