نبشتانک: بے ترا ائید من ءَ گمیگ کنت
نبشتہ کار: کادر ھسرت
دی بلوچستان پوسٹ
شررنگ اے گپ ءَ تو وَ راست گْوش ئے کہ ائید یک وشیں روچے من نوکیں گُد گْور ءَ بہ کن آں نوکیں جوڑی یے چمپل ءُ یک سیاھیں بلوچی چادرے پہ وت ءَ بہ زیر آں ءُ ائید ءِ سھب ءَ مھلہ چہ واب ءَ پاد بیا آں ترا میسجے بہ کن آں منی شررنگ ترا ائید مراد بات ءُ تو من ءَ منی میسج ءِ پسو ءَ بہ دے ئے تئی گپ چو اے وڑ ءَ بہ بنت تو زاناں گنوک ئے تئی چماں واب نیست اِنت اے ساھت ءَ میسج پہ میسج کتگ من کندگے بہ جن آں ءُ بہ گْوش آں ھو من گنوک آں منی گنوکی ءِ سوب تو ئے۔ تو ملور بِہ بَہ ئے ءُ بہ گْوش ئے چشیں گپ مہ کن ھدا گنوکی ءِ روچاں میار ایت۔
بَلے شررنگ چوش کہ من جیڑگ ءَ آں اے وڑ ءَ ھجبر نہ بیت چی ءَ کہ منی ءُ تئی یکجاھی یک ھیالے کہ اناگہ ءَ منی ھیال ءَ کیت اِنت ءُ پد ءَ گار بیت آ دگہ اَئید بوتگ اَنت ھردینکہ ترا ائید ءِ واست ءَ گُد گِرگی بوتگ تو اَلم من ءَ جست کتگ ترا کجام رنگ ءِ گُد دوست بنت ھما رنگ ءِ کہ ترا دوست بنت من ھما رنگ ءِ گُداں پہ وت ءَ زیر آں من زان ئے چے گْوشتگ شمئے جنکانی وتی تبے ءُ مئے بچکانی وتی تبے تو ھمے گْوشتگ منی تب ءِ گپ ءَ مہ کن تو ھما وڑ گْوش ئے من ھما وڑ کن آں، یک ائیدے ءَ تو پہ وت ءَ گلابی ئیں گُد زرتگ اَت تو وٹس ایپ ءَ ھمے گُدانی اکس روان داتگ اَت تو گْوشت بچار باریں اے گُد پہ من چون اَنت من اکس پچ کت ءُ چار اِت ترا میسجے کت ءُ گْوشت اے گُد من ءَ دوست بوگ ءَ نہ اَنت ایشاں ائید ءَ گْور ءَ مہ کن دزگْوھار ترا کلاگ بند اَنت، تو منی اے گپ ءِ سر ءَ زھر گپت ئے تو من ءَ میسجے کت شر اِنت اگاں ترا کہ دوست نہ بنت گڑا چے کار ءَ کا اَنت شرتر ھمیش اِنت بُن اِش دے آں۔ من تئی اے میسج چار اِت ءُ گْوشت اڑے منی شررنگ من مسکرا کنگ ءَ آں دل ءَ مہ کن من گار بات آں، تو داں دیراں منی میسجانی پسو نہ دات اَنت من سک پریشان بوت آں کہ شررنگ ءَ منی گپ دل ءَ کتگ دلگران بوت، ساھتے ءَ پد تئی میسج آتک من وَ لوٹ اِت گون تو دلگران بہ باں بَلے چے کن آں تو انچیں مھر من ءَ بکش اِتگ تئی مھر من ءَ دلگران بوگ ءَ نئیل اَنت بَلے مرچی ءَ پد چشیں مسکرا مہ کن تو منی بابت ءَ شر سرپد ئے من چشیں گپاں دمان ءَ دل ءَ کن آں۔
اڑے شررنگ پھل کن من ءَ نی چشیں مسکرا نہ کن آں تو باریں وتی دست ءُ پاد ھنی کتگ اَنت یا کہ اناں باریں” ھَو منی تُرو ءَ منی دست ءُ پاد ھنی کتگ اَنت چی ءَ زاناں” ھو ھاں تو گڑا زور ئے تو چوش کن گڑا یار اکسے روان بہ دے باریں شوک اَنت یا کہ اناں” پھل کن گنوک من پیسر ءَ وتی گُدانی اکس روان دات اَنت تو ایبے بست اَنت نی منی دست ءُ پاداں ایبے بند ئے، اڑے تو انگت ھما گپ دل ءَ کتگ کسم اِنت تئی آ گُد من ءَ سک دوست بوت اَنت، تو سک بلد ئے گپ ءَ گرگ نہ بہ ئے-
تو یار بِل اے گپاں تو دست ءُ پادانی اکس ءَ روان بہ دے جان، اکس ءِ باریگ ءَ پلپٹ اڑے شررنگ من یک اکسے ءِ ھم لائک نہ آں شر اِنت گنوک وت ءَ گمیگ مہ کن روان دے آں اکس ءَ کمو ودار بہ کن، گپ گپ ءَ شررنگ ءَ وتی دست ءُ پادانی اکس روان دات اَنت سک زیبا اِت اَنت من نامدا کت ءُ گْوشت شررنگ سک زیبا اَنت نامدا نزر مبات ئے تئی تَرو چوں بَلد اِنت کَھرکپتگ ھنی کنگ ءَ، گنوک ترا چون اِنت چشیں گپ کنگ ءَ ئے منی تُرو ءَ نزر مہ کن، ھچ نہ بیت تئی پٹکیں تُرو ءَ من نامدا کتگ شر اِنت شر اِنت گیشیں گپ مہ جن تو باریں وتی ھالاں بہ دے تو اے ائید ءَ پہ وت ءَ چونیں گُد ءُ چمپل زرتگ وتی گُد ءُ چمپلانی اکساں روان بہ دے، من ترا گپے بہ گْوش آں ترا باور نہ بیت من انگت پہ وت ءَ گُد ءُ چمپل نہ زرتگ، اڑے گنوک اے چونیں گپ ءَ من ءَ باور بوگ ءَ نہ اِنت اے بزرگیں ائید ءَ تو پہ وت ءَ گُد ءُ چمپل نہ زرتگ اڑے باور بہ کن اے گپ راستے، اگاں اے گپ راستے گڑا بہ اِشکن من ھم وتی گُد ءُ چمپلاں ماندار آں من ھم بِلے اے ائید ءَ بے گُد ءُ بے چمپل باں، اڑے شررنگ چشیں گپ مہ جن منی دل لوٹگ ءَ نہ اِنت کہ من اے ائید ءَ نوکیں گُد ءُ چمپل پہ وت ءَ بہ زیر آں، من انگت زندگ آں اگاں مُرت آں گڑا پہ وت ءَ گُد ءُ چمپل مہ زیر، اڑے شررنگ ترا منی کسم اِنت چوش مہ گُش، چوش مہ گْوش آں گڑا چے بہ گْوش آں ترا اگاں منی دوستی ھست اِنت باندا برو پہ وت ءَ گُد ءُ چمپل بہ زیر زان ئے چونیں گُد زور ئے اسپیتیں کاٹن بہ زیر ءُ یک سیاھیں بلوچی چادرے ھم بزور، شر اِنت بانک ھرچی تو گْوش ئے-
ائید ءِ سھب ءَ من وتی نوکیں گُد ءُ گْور ءَ کت اَنت ءُ چمپل پاداں کت اَنت سیاھیں چادر ماں کوپگاں کت تئی سر ءَ اکسے روان دات ءُ پد ءَ مُلا ءَ بانگ دات زگر ءِ وھد بوت من رھادگ بوت آں دیم پہ زگرھانہ تو ھم گوں وتی دزگْوھاراں زگرھانہ ءَ آتک ئے من کہ گلابی ئیں گُداں گوں ترا دیست منی ھوش ءُ سار شت سک ڈولدار اَت ئے من تاں دیراں ترا چار اِت دل ءَ نہ لوٹ اِت کہ تئی زیبائی ءَ یک دمانے ھم منی چم مہ گند اَنت سنگتاں گْوشت بر ایں نی رو ایں زگر ءِ وھد اِنت تئی گندگ ءَ پد دل ءُ ھیالاں بس تو اَت ءُ تئی زیبائی اَت-
آ ائید ءَ من تئی گپ زرت اَنت تئی دوستیگیں گُد ءُ چمپل زرت اَنت اپسوز اِنت اے ائید ءَ تو من ءَ میسج نہ کت ءُ نہ گْوشت کہ گنوک اے ائید ءَ پِلان گُد ءُ پلان چمپل ءُ ءُ چادر ءَ پہ وت ءَ بہ زیر من پہ وت ءَ اے ائید ءَ گد ءُ چمپل نہ زرتگ تو بلکیں منی سنگتاں گند ئے زگرھانہ روگ ءَ بنت تو وتی چماں شانک دے ئے من ءَ شوھاز ئے بَلے تو اے گنوک ءَ نہ گند ئے اگاں ترا باور کنت اے ائید پہ من مھشر اِنت تو شر سرپد ئے کہ ائید ءِ روچ چی ءَ پہ من مھشر اِنت؟ گْوستگیں ائید ءَ من ءُ تو وشان اِت ایں ائید ءَ شپ ءَ داں دیراں گپ جت ءُ یکے دومی ءَ را کندینت” نی بہ گْوش اے ائید ءَ کے من ءَ کندین ایت ءُ کے سھب ءِ مھلہ میسجے روان دنت کہ ترا ائید مراد بات اِنت