آزمانک: زاکر جان من ءَ پَھِل کن
آزمانکار: کندیل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
روچ ءَ ٹک دات چاہ ءِ پیالہ یے وارت دیم پہ شھر ءَ دات کہ روان راشن ءِ پہ چُک آں کار آں
روڈ ءِ سرا اوشات اوں لاری یے اتک من دست دات سوار بوت اوں دیم پہ شہر ءَ روان اَت اوں نیم کلاک ءِ سپر ءَ شت آں نیم راہ ئے سرا پوجی ءِ بنجل ءِ نزیک ءَ سر بوت آں یک پوجی اے چہ وتی بنجل ءَ در اتک دست ءِ برز ءَ کت کوکار ءِ جت ءِ چہ لاری ءَ ایر بہ کپ اِت پند ءَ بیا ات وتی پجار ءَ بہ کن ات ۔
ما گاڑی ءَ چہ ایر کپت آں اندازگ بیست ءُ سی کدم بُر ات بنجل ءَ سر بوت آں ۔ پوجی ءَ آواز دات وتی پجار کارڈ آں کیسگ ءَ چہ بہ کش ات منا پیش بہ دار ات۔
درائیں آں وتی پجار کارڈ چہ کیسگ ءَ در کت دست ءَ کت پوجی ءَ گشت وتی دست آں برزا بہ کن ات من شمے کیسگ آں پٹ ءُ پول کن ایں ۔ ایدگہ درائیں مردم آں وتی پجار کارڈ کش ات دست ءَ کت بھلے من وتی پجار کارڈ لوگ ءَ شموشتگ اَت۔
درائیں مردم آں وتی پچار کارڈ دست ءَ کت آں ما دراہ ریسگ ءَ اوشات آں ہر کس ئے پچار کارڈ دست ءَ ات آں یک پوجی ءِ پجار کارڈ آں چارگ ءَ ات یک پوجی ءِ کیسگ آں پٹ ءُ پول کنگ ءَ لگ ات۔
منی باری اتک ءُ من ءَ گشتے وتی پجار کارڈ ءَ بہ کَش من ترا کوکار داتگ ءُ چے گوشتگ تو کر ءِ نہ اُش کن ئے یاں گنوک ئے ۔من گشت من وتی پجار کارڈ لوگ ءَ شموشتگ منا گشت ئے شما زان ات کہ مردم ءَ را وتی پجار الم کنگ لوٹ ایت شما وتی پجار کارڈ ءَ پرچہ ہر وھد ءَ جیب ءَ نہ کن ات ۔ من گوشت من روچ ءَ وتی ڈگار آں کار کن ایں ۔ من پمیشکہ لوگ ءَ ایر کتگ کہ ھاکی بیت ءُ لیکہ ئے گار بنت یاں جاگھے ءَ کپیت گار بیت ۔ پمیشکہ لوگ ءَ ایر کتگ، مروچی دیم پہ شھرا روگ اوں بلے من زورگ ءَ شموشتگ۔
ہمے پوچی کہ مئے کیسگ آں پٹ ءُ پُول کنگ ءَ ات ۔ ہمیشی منی گپ اش کت منا شَت کش ات شھمات ءِ گوْشت ءِ ترا من یک سبق ءِ دیاں دگہ وھد ءَ وتی پجار کارڈ ءَ لوگ ایر نہ کنے ءُ نہ شموش ئے۔
منا ھمدا دو سئے شھمات گرم ایں جت اِش من کپت اوں دو سئے لگت ھم جت اِش۔
۔لاری ءِ واھند ءَ را کوکار ءِ جت ئے گوْشت ءِ مروچی بہ بر ئے دگہ وھد ءَ ہر کس ءَ پجار کارڈ گون نہ بوت بزان آئی ءِ ھیر نہ انت ۔
شت اوں شھر ءَ سر بوت اوں راشن گپت شپ ءَ اتک اوں لوگ ءَ سر ءُ جان ہمے زالم ءِ جنّگ ءِ وجہ ءَ ہنچو بزان ٹُکر ٹُکر بیگ ءِ گواہی دیگ ءَ ات انت سک دم ھم برتگ ات ۔سر ایر کت پہ بے سمائی واب شت اوں
واب ءَ دیست یک برز ءُ مڑاہ داریں مرد ءِ اتک سیاہیں کلاہ ءِ سر ءَ ات ئے ءُ پیسرا منی سرے بر داتگ ایں دزمال دور کت ءِ منا یک ترندیں لگت ءِ شت کش ات ئے من پچ درشْپت سماء کت وتی چمان ءَ مشت سر چست کت
اوھو زاکر جان تو اے!!!
پہ زہر ءُ بیہارے گون ءَ منا گوْشت ءِ مرگ بات ئے گون شپ روچ ءِ واب ءَ
من گوشت زاکر تو بندیگ بوتگ ءِ تو کدی آجو بوت ءِ ؟
پدا گون زہرگے گون ءَ گشت ءِ من بندیگ نہ بوتگ آں منی ھیالا شما بندیگ ات ۔
من پھم ات کہ زاکر منا چیا چش گشگ ءَ ایں۔
من چہ بازیں جیڑگ ءَ چہ رند پھم ات کہ زاکر گشگ ءَ انت کوم گلام انت کوم کربانی لوٹ ایت جہد لوٹ ایت تو چیا چو بے سمائے ءِ واب ءَ چہ کدی سماءَ کن ئے
من چہ واب ءَ سماء کت چارت کہ زاکر ادا نہ انت ۔
دل ءَ جیڑگ ءِ چست بوت کہ راست اِنت زاکر جان بندیگ نہ انت ما بندیگ آں کہ مارءَ ہچ سُد پر نہ انت ما نزا ایں کوم گلام انت کوم ءِ آجوئی ءِ واستہ مردم ہرچ وڑیں کربانی ءَ آسرا نہ کنت۔
زاکر مروچی بندیگ ایں آئی وتی کوم ءِ ھق سرجم کتگ اَنت ما راجی بندیگانی ءُ شھیدانی وام دار انت ۔
ھمے ھیال چست بوت ءَ منا واب نئیتک ءُ پاد اتک اوں تاس زرت مشک ءَ آپ ئے وریں ءَ شت اوں ماس ءَ منی پاد برمش اِش کت آ ھم پاد اَتک ۔
منی بچ ترا واب آیگ ءَ نہ انت، من زان ایں ہمے زالم ءِ لگت آں ترا نا دراہ کتگ ھال بہ دئے کجام جاگہ تکانسر ایں۔
من رئیں تئی بلوک ءِ گوْرا سنچ ءُ پکی کاریں بؤر ۔
انا جیجہ بوپس اے درد آں سنچ ءُ پکی دراہ نہ کن انت ۔
ہمے واب ءِ گندگ ءَ پد من زانت مارا پجار نیست ۔من زی پوجی ءَ را گوشتگ کہ منی پجار کارڈ لوگ ءَ انت ۔اسلی ءَ منا پجار نیست مئے پجار چہ ما پچ گرگ بوتگ۔
اگاں پجار ءِ بوتیں چہ وتی لوگ ءَ چہ در کپگ ءَ مارا کس ءَ جست نہ کتگ ات کہ وتی پجار ءَ بہ کن ات ۔
مئے پجار مئے سر زمین بوت ءَ چہ ما پچ گرگ بوتگ، ہزاراں سال جھمند ایں کوم را وتی لوگ ءَ چہ در آیگ ءَ چونیں پجارے لوٹ ایت ؟ جیڑگی گپ ئے۔
من پھم ات کہ زاکر دری کوماں وتی سرا ھاکم بیگ نہ من اِتگ پمیشکہ مروچی چہ ما جتا ایں۔
مئے سر زاکر ءُ آئی سنگتانی عکس ءِ دیم ءَ جھل انت پرچہ کہ ما آھانی پگر ءَ پیلو نہ کنگ ءَ آں۔
مروچی راجۓ بندیگاں ءُ شھیدآں وتی نگرھیں جان پہ مئے باندات ءِ واستہ ندر کتگ ما نزا ایں کہ مئے زمہ واری چی انت ۔آھانی پگر چے بوت ءَ ؟ مارا آھانی پگر چتور سرجم کنگی انت ۔
مروچی اگاں ما شر بے جیڑ آں ما وتی وتن ءَ آجو کنگ ءِ واستہ سر ءِ ندر کنگ ءَ چَک بہ جن انت مئے آؤکیں نسل مئے کبر آں نالت دنت ۔ پرچی کہ مئے مروچی ایں پکر، نظریہ، جیڑگ، کربانی مئے آؤ کیں نسل ءِ زند انت ۔ اگں ما وتی آؤکیں نسل ءَ یک آزاتیں زندیں بکشاھگ لوٹ آں گُڑا مروچی، پہ ہرچ پیمیں کربانی ءَ آسرا مہ کن آں ۔ انچش کہ زاکر جان ءُ آئی سنگتاں وتی راجی آجوئی واستہ ہرچ وڑیں اڑ ءُ جنجالانی باوست ءَ نہ جیڑتگ وتی آجوئی ءِ پگر ءُ زمہ واری پورا کتگ اَنت نوں مارا زمہ واری داتگ اِش ۔
اگاں ما انگت سما نہ کت بزان ما اے مہ پھم اِنت کہ ایوک ءَ زاکر جان، زاہد جان ءُ آھانی ایدگہ ہزاراں سنگت بندیگ انت، ہمے بہ پھم اِنت کہ ما دراہ بندیگ آں پرچہ کہ ما گلامی ءَ نہ مار انت۔
دگنیا ءِ تہا ہزاراں کوم گلام بوتگ اَنت بلے نون آزات انت آھاں گلامی ءِ سانکلانی پروشگ ءَ ہرچ وڑیں کربانی دیگ ءَ آسرا نہ کتگ
زاکر جان آجو بات ئے
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت