بلوچ بلوشی ءُ بلوچی – جابر مُراد

الم بوانیت

بلوچ بلوشی ءُ بلوچی 

نبشتہ کار : جابر مُراد

دی بلوچستان پوسٹ

بیبگر کسہ کنت۔۔۔

من ءَ چاکے ھوش انت من بھرین ءَ زند گوازینگ ءَ آں وھدے کہ من کسان بیتگاں گڑا وانگ جاہ ءَ من ءَ ارباں گوشتگ بلوشی، من ھیران بیتگاں لوگ ءِ مردم گُوش اَنت ما بلوچ ایں بلے مئے گْوزراہ (پاسپوٹ) ءُ نامانی دیم ءَ البلوشی نبشتہ انت ءَ ڈن ءَ مارا بلوشی ءُ بلوچ گوش اَنت، ھمے ھساب ءَ کم کم ءَ من وتی زند ءِ روچاں کم کنان ءُ مستر بیان اِتاں داں من سرپد بیت آں کہ من بلوچے آں بلے من یک سکیں لاچاریں راجے ءَ گوں بندوکاں کہ ڈن ءُ دَری دنیا ءَ من ءَ پجارے نیست، من ءَ کس نزانت ھمے ھساب چہ دگر ءِ دپ ءَ اِش کنگ ءُ بلوچ ءَ بلوشی ءُ بلوچی گُش اَنت چہ وتیگانی نزوریاں چہ ھم مارا بلوچی یا بلوشی گشگ بیت ،!

ھمے پیم وانگ ءُ زانگ ءَ ھوار من وتی جیڑگ پہ ملکے نندوکیں بلوچانی سر ءَ کُت من گیش ءَ چہ گیش جُھد کُت کہ وتی راج ءِ بابت ءَ گیش بزاناں، بلے ھستیں وھد ءَ چی زانگ ءَ رس ات شُد لاپی، بزگی، ناوانندھی، دنیا ءَ ھما چیز کہ یک راج یے گاری ءَ گوں ھواراں ھما چیز من ءَ پہ وتی راج ءِ بابت ءُ جیڑگ ءُ جُست ءُ پُرس ءَ رس اتاں ،،

بلے اے درستیں چیز بس من مردمانی دپ ءَ ءُ چاگردی رسانکدار ءَ بُت ءُ تامرانی شکل ءَ دیستگ اِت اَنت، منی دل ءَ روچ پہ روچ گیش ءَ چہ گیش وسواس چِست بیان اَت کہ ترا الم ملک ءَ روگی انت ءُ مردمانی ھال ءُ ملک ءِ ندارہ کنگی انت.
ھمے پیم بازیں جُھد ءَ پد 26 مولمان 2019 ءَ من درتکاں پہ وتی ڈیھ ءَ بلے من وتی ھما ھاسیں مردماں ھوار دگہ کس سرپد نہ کُت،
پرچا کہ من ءَ گیش نندگی نہ اَت ،منی بالی گُراب بھرین داں کراچی ءُ کراچی ءَ داں تربت ءَ اَت کراچی ءِ جھانی بالی پٹ کہ دیست من کمک جیڑ اِت کہ زاناں تربت ءِ بالی پٹ کمک ھراب تر بیت پرچا کہ کراچی ءِ جھانی بالی پٹ باز شوک ءُ زیبدار اَت ۔۔
یک کلاکے ءِ ودار ءَ پد بالی گراب چست بیت پہ تربت ءِ بالی پٹ ءَ روان روان داں اچانکی چاراں کہ جھاز چلنڈگ ءَ لگ اِت من زانت کہ تربت ءِ بالی پٹ نزیک اِنت پرچا کہ مں اے ھبر پیسر ءَ اِشکتگ اَت کہ ھر وھدے تو دیست بالی گراب چلنڈگ ءَ انت گڑا بزاں تربت ءِ بالی پٹ رس اتگ ۔۔
بالی پٹ ءِ درایگ پد منی سنگت مھران منی وادر ءَ اَت ما ھردُک گاڑی ءَ سوار بیت ایں دیم پہ مند ءَ رھادگ بیت ایں، مھران راہ ءَ گپ جنان اَت چونیں بھرین گڑا آود ءِ بلوچ چون انت؟ آ من ءَ سک باز جُست کنان اَت ءُ من گیمُرتگیں جاگھاں ندارہ کنگ ءَ اِتاں ھر دو گام سر اوشت ءُ پد ءَ رواں کن داں ھمے پیم ما میتگ ءَ سر بیت ایں ۔
آرام ءَ پد درکپت ایں جاگھانی سیل ءُ سواد ءَ بازیں جاگھاں ترگ ءَ پد مھران ءَ مارا مند ءِ ڈیم ھم پیش داشت ڈیم ءِ بُرزی کور کہ نامی بودیگ اَت ھمود ءَ ھم شُت ایں جاگہ وشین اِت انت بلے آپ ءُ ڈُکّالی ءَ چہ ھچ پہ ندارہ ءُ زیبائی ءَ نیست اَت، ھنچُش گمان بیگ ءَ اَت کہ درستیں ندارھانی زیبائی پُلگ بیتگ اَنت.
مھران ءَ من ءَ جست کُت ” تو پیسر ءَ گوانکو ءَ سک باز ھبر کتگ نی پرچا ھچ نہ گُش ئے”؟
من و ھنچیں جیڑگے ءَ کپتگ اِتاں کہ من ھیران اِت آں کہ چی بہ گُش آں؟ پرچا کہ اے ندارہ من بس بُت ءُ تامرانی شکل ءَ دیستگ اِتاں کم اَز کم چاگردی رسانکدار ءَ من ءَ اے چیز گندگ ءَ و اتک کہ اے واری ءُ بزگی ءَ مردم مارگ ءَ اَنت، جیڑگ ءَ اَنت کہ اے واری چون در بئیت بلے ملک ءِ آیگ ءَ پد من گنتر پریشان بیت آں کہ اد ءَ و ھچ نیست کس اے جیڑگ ءَ ھم نہ انت کہ ما پرچا چوش بزگ ایں، زندے گوازینگ ءَ اِنت پرچا کہ من چار اِت ھرکس گیش ء وت نہ انت، ھنچیں چاگِردےکہ اد ءَ جیڑگ ءِ ھچ گُنجائش نیست، ھرکس پہ وت ءَ کشگ ءُ برگ ءَ اِنت،من ملک ءَ روگ زانت بلے آیگ نہ زانت ءُ من ھما روچ ءَ اے مار اِت کہ من ءَ بلوچ ءَ چہ بلوشی ءُ بلوچی پرچا گُش اَنت؟


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں