بندیں کوٹی ءِ جنک (سِی ءُ سَیمی بھر) – اکیل مراد

0

بندیں کوٹی ءِ جنک
(سِی ءُ سَیمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

پِت ءَ گْوشت کہ چَریشی ءَ جوانتر کہ آ بہ مِر اِیت

ما ھَردوک یکجاھی ءَ مَٹانی سارتیں آپاں زور ایں جان شود ایں ما یک ءُِ دومیگ ءَ چُک ایں ھمے گَلی ءَ چَہ گْریو اْیں ءُ پد ءَ مرگ ءَ رسینوکیں مِھر بَلے اے رندی بنداتی ءَ چَہ گماں گوں ھمگرنچی اِنت من آئی ءَ را گْوشت کہ اے وڑیں ھِچ گمانی زورگ ءِ ھژدری نہ اِنت کہ تو گمانی تہ ءَ وت ءَ امبازیگ بہ کن ئے من آئی ءَ را یاتگیری کُرتگ کہ ھرکجا باں درستاں سُرین ءُ پُرین کن آں دُرستاں یل کن آں رواں من وتی رویش ءِ بارو ءَ وت منّانک دات نہ کُتگ آئی ءَ پد ءَ گْوشت کہ اے چیز ءِ ھِچ وڑیں شکساتگی نیست اِنت نِی آ چیز ءَ ھِچ وڑ ءَ سما نہ بیت پد ءَ من گْوشت کہ من تئی پِت ءِ منّانکانی سر ءَ اوشتوکاں من تئی گون ءَ نشت نہ کن آں بلے من ھِچ وڑیں جیڑوانی بارو ءَ گَپ ڈن ءَ نہ کُت

اے ون لونگ ءِ ھما دگاں چَہ یک دگے ءِ کہ میکونگ ءِ کور ءَ چَہ ھلاس بیتیں اے یک ھنچیں دگ ءِ شپ ءَ ھروھد ءَ ھِچی نہ گواہ اِیت مگرب ءِ وھد ھما پیسری مگربانی وھدانی وڑ ءَ اِنت لین بنداں دُرست چریدا چَہ بندات بنت ءُ دگ ءَ داں سر بنت ءُ مزنیں دروازگ منی پُشتی نیمگ ءَ بند بیتیں رژن ھلاس بیتیں من تچگ ءَ بندات کن آں من تچان باں کہ من ءَ شپ تھاری ءَ تُرس اِیت کہ من ترند ترند ءَ تچان اَنت اچانگ ءَ منی پُشت ءَ یکے ءِ تچگ ءِ پاد برمشانی توار پیداک اِنت ءُ زوت من ءَ بیسہ بیت کہ یکے منی پُشت ءَ کپتگ ترند تچان اِنت
من تچاں تچاں پُشت ءُ چَک جن آں یک برزیں زالے منی دُمب ءَ کَپتگ ھَنچُش بارگ اِنت ملکموت ءِ وڑ ءَ بارگ ءُ شِپکیں دپ ئِے پَچ اِنت ترند ترند ءَ کندگانی ٹھک دیان اِنت ءُ تچان اِنت پاداں شپاد اِنت آ منی پُشت ءَ کپتگ منی گِرگ ءِ واستا من ایشی ءَ نِی پجارگ ءَ آں ون لونگ میتگ ءِ گنوکیں اولی رند اِنت کہ من آئی ءِ شپ گردی ءِ گپاں اِش کُنگ ءَ آں روچ ءَ گیشتر واب اِنت شپ ءَ تَر اِیت گیشتر ھما دگ ءِ کَش ءَ باگ ءِ تہ ءَ اِنت

آ تچان اِنت یک ھَنچیں زبانے ءَ توار کَش اِیت من آ زبان ءَ سرپد نہ باں من ءَ ھَنچُش ترسگ ءَ ِنت کہ من آ گپاں کُت نہ کن آں منی اُمر ءَ ھشت سال بیت من ءَ آئی ءِ کندگانی ٹھک ءُ آئی ءِ وَشی گوشاں کپگ ءَ آں اے راستی ءِ کہ آ من ءَ گوں لیب کنگ ءُ وشی زورگ ءَ انت

منی یات ءِ بنریشگ ترسی اِنت اے گْوشگ بیت کہ اے تُرس منی مجگی ءُ جانی بالاد ءَ چَہ گیش اِنت ھرچ گپ ءِ کہ راستی ءِ کَس ءَ چیر نہ اِنت اگاں اے زال ءَ من ءَ دست کمے گڑا منی جاور چُو مرگ ءَ گیش نہ وش بنت دیوانگی ءِ جاورانی آماچ باں من ھمساھگانی باگ ءَ داں سر باں ءُ پد ءَ وتی لوگ ءَ سر باں من تچان تچان اَنت پدانکاں سرکپان آں ءُ دروازگ ءَ سر باں کپ آں بازیں روچاں من ءَ اے زور نہ بیت کہ کَسے ءَ بہ گْوش آں منی گون ءَ بیتگ چی،

زندگی ءِ اے گوشتگیں ھَیرانی زمانگ ءَ من ءَ تُرس اِیت اے وڑ مہ بیت کہ منی مات ءِ جاور نگیگ بہ باں من آ جاورھال ءَ انگت ءَ ھِچ نام نہ داتگ

چریشی ءِ سوْب ءَ آئی ءَ وتی چُکانی گِستاھی کپتگ منی زانت داں ھمود ءَ سر بیت کہ من ءَ وت ءَ پھریزگی اِنت وھدیکہ آ روچ کیت منی براتاں ناں پرچاکہ منی برات اے جاورھال ءَ سرپد بیت نہ کن اَنت

مئے گُڈی جتائی ءَ چَہ لھتے ماہ پیسری گپ اَنت سائیگون ءَ بیگاہ ءِ گڈی وھد ءَ ما تیتار دگ ءَ لوگ ءِ مزنیں بالکونی ءَ اوشتوک اِت اِنت اود ءَ “دُو ” ھم گون اَت من وتی مات ءِ نیمگ ءَ چار اِت من الکاپ ءَ آ پجاہ آؤرت نہ کُت ءُ پد ءَ اچانگ ءَ یک رنگے ءَ گاری ءِ وڑ ءَ بوّگ ءَ اَت گپگی دروشم من راستی کہ آ پجاہ نیاؤرت اود ءَ زوت منی نزیک ءَ منی مات ءِ جاہ ءَ دگہ یک زالے نشت آ منی مات نہ اِنت آئی ءِ چھرگ منی مات ءِ وڑ ءَ اَت بلے آ راستی ءَ منی مات نہ ایت آ چُش ھشک مجگی ءِ رنگ ءَ اجکھی ءِ وڑ ءَ گِندگ ءَ پیداک اَت آ سواد جاھے نیمگ ءَ چارگ ءَ اَت سواد جاھے ڈولدار تِریں جاہ ءَ چارگ ءَ اَت ھَنچُش سما بوّگ ءَ اَت کہ کَسے ءِ گون ءَ بیتگیں جاورھالے ءِ تاکاں لیٹینانی ایشی ءِ بارو ءَ من ءَ ھِچ گِندگ ءَ پیداک نہ اِنت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔