بلوچ ءِ نَنگ ءُ مئے بے وانکی – واجُل دشتی

0

بلوچ ءِ نَنگ ءُ مئے بے وانکی

واجُل دشتی

دی بلوچستان پوسٹ

لھتے روچ پیش آواران ءَ چہ پاکستانی لشکر ءُ آئی ایس آئی ءِ کارمنداں چار بلوچ زالبول آوار جَتگ اَت ءُ دو روچ ءَ رَند آ ھندی کاردار (انتظامیہ) ءُ لیویز ءِ دست ءَ داتگ اَنت رسانکدار( میڈیا )ءَ آؤرتگ اَنت ءُ ناشرکار (دھشت گرد) نامینتگ اَنت اے گپ ناں پہ پاکستان ءَ نوکیں گپّے ءُ ناں پہ بلوچ ءَ، اے وڑیں زوراکی پاکستان چہ اَزل ءَ کنگ ءُ پیداک اِنت ھمک روچ اے وڑیں وئیل بوگ ءَ اِنت بلے آ دگہ جیڑہ رسانکدار ءَ رپورٹ کنگ بوگ ءَ نہ اَنت پمیشکا دیم ءَ نیتکگ اَنت-

ھیران ءُ ابکّھی ءِ گپ اے نہ اِنت کہ پاکستان چُش کنگ ءَ اِنت مستریں گپ اِش اِنت ما بے وانک ءُ بے برمش اِیں زاناں مئے نَنگ ءُ گیرت انچو اَرزان بوتگ کہ نںشتگ ءُ ندارہ کنگ ءَ اِیں پیسر ءَ بلوچ ءِ ھون ارزان بوتگ ءُ مروچاں آئی ءِ نَنگ ءُ گیرت، اے مئے نزوری اِنت دُژمن ءِ تمردی نہ اِنت ما ھمنچو گیشتر نزور بئیں دُژمن ھمنچو گیشتر زوراکی ءُ سِلکاری کنت-

یک اجیبیں گپّے مردم ءَ جیڑگ پرمائیت مئے راج بجلی ءُ آپ ءِ ھاتر ءَ سرجمیں شھراں بند کن اَنت ءُ زھرشانی کن اَنت آرت ءِ نِھاد ءَ سد کلدار گیش بیت سرجمیں دگانی ھواری ءَ ریاستی ادارہ ءُ کارگِساں بند کن اَنت، بلے پہ وتی لجّ ءُ نَنگ ءَ کسی گوشاں مورے ھم نہ وارت مروچی انچو سما بیت کہ گیرت ءَ چہ بلوچ ءَ آپ ءُ بجلی دوست تِریں اگاں آپ ءُ بجلی مہ بیت لھتے مردم بزّگ بیت یا مِریت بلے وھدیکہ تئی نَنگ ءُ گیرت ءِ گوما لیب کنگ بیت سرجمیں راج بزانکہ مُرتگ، زاناں مئے نَنگ ءِ نِھاد ءَ چہ آرت ءِ ارزشت ءُ نِھاد گیشتریں، اگاں گیشتر مہ بوتیں گڑا کُجا اَنت ھما مردم کہ زی آھاں پہ آرت ءِ نِھاد ءِ گیشی ءِ سر ءَ سرجمیں شَھر سر ءَ زُرتگ ءُ مروچی نِشتگ ءُ تماشا چارگ ءَ اِنت-

دگہ یک گپّے مئے چاگرد ءَ مدام اِشکنگ بیت کہ زوراکی ھما زالبولانی گوما بوگ ءَ اِنت کہ آ آجوئی لوٹوک اَنت یا کہ ھماھانی کھول ءَ چہ سیادی دار اَنت بلے گپ اے نہ اِنت ریاست ھرچ بلوچ ءِ گوما اے زوراکی ءَ کَنگ ءَ اِنت گوادر ءُ دشت ءِ توک ءَ اَنچیں زالبول پاکستانی لشکر ءُ آئی ءِ داشتگیں کُشندہ ٹولی ءِ کارمنداں لشکریانی بنجل ءَ برتگ اَنت کہ آھاں آجوئی ءِ گپ وتی جاگہ ءَ بلکیں گوں راجی جُنز ءَ آھاں نَپرت بوتگ دُژمن بلوچ کنگ ءُ برگ ءَ اِنت ءُ ما درست وتی وتی باریگ ءِ ودار ءَ نِشتگیں، اے گپ ءَ ھرکس بزانت ءُ سرپد بہ بیت کہ ریاست ءِ اے زوراکی کہ کُشت ءُ کُوش ءَ چہ گوَستگ ءُ بلوچ ءِ نَنگ ءَ سربوتگ اے ھمک لوگ، ھمک مات ءُ گوھار ءَ پَتائیت آجوئی لوٹوک بہ بیت یا پاکستان ءِ کُٹّ ءَ نندوک بہ بیت، یک تَھلیں راستی یے اِش اِنت کہ گوادر ءُ دشت ءِ توک ءَ چُشیں شپ نیست کہ بلوچ مات ءُ گوھارانی گیرت لگتمال کنگ بوگ ءَ نہ اِنت اے کاراں لھتے بے زمیریں بلوچ ریاست ءِ ھم کوپگ اِنت چُشیں وئیل سَک باز ھست کہ بلوچ گوھار پاکستانی لشکر ءِ بنجلاں بَرگ بوتگ اَنت ءُ ھوَس ءِ نشانگ جوڑ کنگ بوتگ اَنت سک باز مردم ءِ اکس ءُ تامر(ویڈیو) جوڑ کنگ ءُ بلیک میل ھم کنگ بوتگ اَنت بلے کس ءَ اے ھمت نیست کہ توار چِست بکنت اگاں کسّے مرگ ءِ تُرس ءَ بے برمش اِنت گڑا آ بلوچے نہ اِنت پرچاکہ بلوچ ءَ وتی ساہ ءَ چہ گیرت ءُ نَنگ دوست تِریں چہ بدنامیں ءُ بے گیرتی ءِ زِند ءَ چہ وژنامیں مَرگ سدبَر گِھتر اِنت-

اگاں کسّے پہ بلوچستان ءِ آجوئی ءَ جُھد کت نہ کنت جنگ کت نہ کنت وا مہ کنت بلے دُژمن ءَ وتی آنجگ ءِ دست جَنگ ءَ مئیل اِیت ھما مردم کہ آھاں وت ءَ را شھر ءِ “شرپ داریں” مردم گشتگ ءُ راجی جُنز ءِ بگیری ءَ مدام گپ جَتگ مروچی ھماھانی جِنک، گوھار ءُ مات پنجاپی ءِ ھوَس ءِ نشانگ جوڑ بوگ ءَ اَنت بلے واجہ ءَ سُدّے پِر نیست، منی واجہ پاکستان ءِ دُژمن آجوئی لوٹوک نہ اَنت آئی ءِ دُژمن بلوچ اِنت تو کدی اے گپّ ءَ سرپد بئے؟ بُرو اِت ھمے مردماں کہ ریاست ءِ ایجنٹ جوڑ بوتگ اَنت آئی ءِ واستہ مُکبری کنگ ءَ اَنت ھماھاں جُست بکن اِت کہ پوجی کیمپاں شمے شَرپ چی اِنت شما وا آجوئی نہ لوٹ اِتگ انگت آجوئی لوٹوکانی بگیری ءَ پاکستان ءِ ھم کوپگ اِت شمارا پرچا گوں زاہ ءُ کوکاراں توار جَنت ھرچ ریاستی ایجنٹے اھست گوں اِشاں گپ جَنگ ءَ پیش پوجی کرنل ءُ میجر آھانی مات ءُ گوھارانی نَنگ ءَ ناولّ اَنت نو آھاں گوں گپ کن اَنت واجہ سر ءَ ھُوش کن جیڑہ بلوچ ئیگ اِنت آجوئی ءِ نہ اِنت-

بلوچانی تھ ءَ یک گپّے سک نامدار بوتگ کہ پِلانی ءَ منی آنجگ دست جتگ نو آ آئی ءِ مرگ ءُ دگہ ھِچ بلے دُژمن ءَ ھم تئی آنجگ دست جتگ تو پہ تُرس زُنکرتگے من ھمے جیڑاِتگ کہ بلوچ وتی گیرت ءِ سر ءَ وت ءَ را کُوشارین اینت بلے ھزار بژن کہ بلوچ ءَ نوِں وتی کُلیں روایت شموشتگ اَنت، شھر ءُ میتگانی نندوکیں مردماں شما اگاں بلوچ جنگولانی ھمراہ بوت نہ کن ئے آھاں گلاسے آپ دات نہ کن ئے ھم مہ کن اِت بلے وتی مات ءُ گوھارانی گیرت ءَ پاکستانی لشکر ءِ دست ءَ لگتمال بوگ ءَ میل اِت، اگاں تُپنگ بڈ ءَ کُت نہ کن ئے بلے شھر ءُ بازاراں بند کت کن ئے ریاستی ادارہ ءُ مشینریاں جام کُت کن ئے زھرشانی ءُ ھڑتال کُت کن ئے اگاں اے ھم نہ بیت گڑا بہ نند ئے وتی لاڈُکیں جنک، گوھار ءُ ماتاں ندارہ بکن اِت کہ پنجابی ءِ ھوَس ءِ نشانگ بوگ ءَ اَنت ءُ وتی نام ءِ دیم ءَ بلوچ ءَ دُور بہ کن اِت ءُ لگوری ءِ جامگ ءَ پوش اِت-

کُج ءَ اَنت ھما بلوچ کہ پہ وتی لجّ ءُ نَنگ ءَ مرتگ اَنت بلے سراِش جَھل نہ کتگ مروچی پاکستانی لشکر ھم نِشتگ ءُ کندگ ءَ اِنت کہ بلوچانی لاڈُکیں جِنک، مات ءُ گوھار منی گندلانی زِینت جوڑ بوتگ اَنت بلے کس ءَ اے ھمت نیست کہ منی دیم ءَ سر ءَ چست بکنت ما پہ پَھر ءُ شان گُشتگ کہ “ما لجّ اِیں گوھارانی، ما گیرت ءِ شیر مِتکگ” گڑا کدی مئے زَھرگ جاہ جَنت ءُ وتی گیرت ءُ نَنگ ءِ پھازگ ءَ توار چِست کن ایں، اڑے بلوچ دنیا ءَ وتی گیرت مندی ءُ نَنگ پھازی ءِ نام ءَ نامدار بوتگ بلے مرچی نِشتگ ءُ وتی نَنگ ءِ تماشا ءَ چاریت-

من ءَ یاد اِنت دو مئی دوھزار ءُ نُھ ءَ شھید پِدا اھمد ءِ سالروچ ءِ درگت ءَ بی این ایپ ءِ نیمگ ءَ دشت بل نگور ءَ برجاھیں مُچّی ءَ شھید لالا ھمید ءَ ھمے وڑیں جیڑھانی سر ءَ تران کنان ءَ گُشت کہ “تو پارلیمانی رھشوناں بُگش کہ واجہ تو بلوچے ئے ءُ تئی لج ءُ نَنگ لگتمال بوگ ءَ اِنت ءُ اے دُرست چہ ھما پارلیمنٹ ءِ ساھگ ءَ بوگ ءَ اَنت کہ تو آئی ءِ بھرے ئے تو چہ پارلیمنٹ ءَ دزکش بو کہ اود ءَ بلوچ ءِ نَنگ ءِ سودا بوگ ءِ پرمان تالان کنگ بیت گڑا واجہ زھر ءَ پُر بیت ھمے مرد ءَ تو سر ئِے زاہ بدئے ھِچ نہ گشیت بلے تو گُش ئے کہ پارلیمنٹ ءَ دزکش بو گڑا واجہ بِزاں کہ گوات گِپتگ” واجھاں زاہ نہ تور اِیت بلے پارلیمنٹ ءِ درآھگ توریت، آھاں وَ ھیر وتی راہ پیسر ءَ چہ گیشینتگ بلے بیا کہ راجی گل ءُ راجی رھشون ابید چہ دَرشان ءَ دگہ ھچ کنگ ءَ نہ اَنت ھمے روچ ءَ کہ چُشیں جیڑہ بیت داں سئے چار روچ ءَ دراھیں رھشون درشان پہ درشان ءِ پُشت ءَ کن اَنت بلے پد ءَ ھلاس انچو ھاموش بنت کہ پورا ھچ نہ بوتگ مروچاں زھرشانی ءُ ھڑتال ھم پیس بُک، ٹوئیٹر ءُ انسٹاگرام ءَ بس گِندگ بیت ءُ دگہ جاگہ ھچ نیست، اَمل ھچ گِندگ نہ بیت ھمے نِزوری ءَ ھم دُژمن گیش موہ داتگ پرچا کہ آئی ءَ مئے آپ شر گواز کُتگ پمیشکا ھرچی کنت آئی ءِ دل-

دومی نیمگ ءَ سیاسی گل بی این ایم ءُ وانندہ گَل بی ایس او آزاد مروچاں بلوچستان ءَ ھچ گندگ نہ بنت اشانی چار مردم ھم گندگ نہ بیت کہ مھلوک ءَ سرپد بکنت آھاناں یکجاگہ بکنت زھرشانی یا کہ مُچّی یے بکنت اے وڑیں جاوراں بی این ایم ءُ بی ایس او آزاد ءِ سک زلورت اِنت کہ بلوچستان ءِ مھلوک ءَ دَست بگیپت ءُ آھاں جوانیں راھے بہ بارت بلے ھِچ، ھمے گپاں کہ اے سنگت اِشکن اَنت ءُ پد ءَ ھمے پسّہ ءَ دیاں جاور نگیگ اَنت، دُژمن زوراک اِنت مارا تاوان دَنت بلے منی ھیالاں پہ بلوچ ءَ چِد ءُ مستریں جاور نئیت کہ گپ نو اتکگ ءُ گیرت ءَ سر اِنت اے جاوراں اگاں کسّے ءَ وتی نَنگ ءَ چہ ساہ دوستر اِنت، گڑا منی ھیالاں بلوچ ءِ دوزواھی ءُ دَردواری ءِ گپ ءَ مہ جَنت ریاست ءِ زوراکی روچ پہ روچ گیشتر بَنت کم نہ بَنت گڑا اے گل پہ کُجام اوست ءَ نِشتگ اَنت، کجام وشیں باریگ ءِ ودار ءَ اَنت، اگاں ناں اے مردم نِشتگ ءُ چارگ ءَ اَنت کہ ریاست ءِ زور پُرشیت نو ما بلوچستان ءَ واتر بئیں چو مہ بیت کہ باندا اے راج بُگشیت کہ شما ھما روچ ءَ کُج ءَ بوتگ اِت کہ مئے سر ءَزوراکی بوتگ، مئے زھگ ءُ زالبول بَرگ بوتگ اَنت مئے نَنگ ءُ گیرت لگتمال کنگ بوتگ آ روچ ءَ شما گِندگ نہ بوتگ اِت ءُ نو کہ مئے واستا ھِچ پشت نہ کپتگ ءُ شما پہ کجام اوست ءَ اتکگ اِت؟


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔