بندیں کوٹی ءِ جِنک (یازدَھُمی بھر ) – اکیل مراد

الم بوانیت

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(یازدَھُمی بھر )

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

یات انچش بنت کہ مردم آیاں وھد ءِ نگیگی ءُ وشی ءِ ھمراھی ءَ بیھال کُت کنت ءُ یاتگیری ھم کُت کنت پرچاکہ یات دو انچیں میاناں ودی بنت کہ مردم آیاں نہ وشیں جاوراں کپ اِیت گڑا آئی ءَ سک گیرکار ایت،من ءَ سرپدی نیست کہ اے یاتانی اکس کلے ءَ کَش اِتگ، ھَنوئی ءِ لوگ ءَ کوٹی ءَ چَہ ڈن نندگ جاہ ءَ کشّ اِتگیں اَکس بیت کنت اے گُڈی اکس بیتگ کہ منی پت ءَ کَش اِتگ،

اشی ءَ چَہ لھتے ماہ ءَ پد آئی ءِ جاندراھی ءِ نگیگی ءِ سوب ءَ واتر پرانس ءَ دیم دیگ بیتگ، ایشی ءَ چہ پیسر آئی ءِ یک جاھے مٹ کنگ بیتگ اَت پنوم پین ءَ لھتے ھپتگ ءَ نندوک بیتگ اَت،

سال ءِ میانی ءَ آ مرگ ءِ پانچُلاں بیت اے وھد ءَ منی مات آئی ءِ ھمراھی ءَ پرانس ءَ نہ روت گوں آ ھمود ءَ نندوک بیتگ کہ پیسر جھمنند بیتگ آ جاگہ ءِ نام پنوم پین بیتگ،

آ ڈولداریں لوگ کہ مکونگ ءِ کور ءِ لمب ءَ کمبوڈیا ءَ زمانگی بادشاھی ءِ ماڑی بیتگ

آئی ءِ دیم ءَ پراھیں پَٹے بیتگ کہ چریشی ءِ سوب ءَ مات ءَ تُرسینتگ، شپ ءَ آئی ءَ مارا ھم تُرسینتگ،

ما چار ایں یکیں نپاد ءِ سر ءَ وپتگ ایں آئی ءَ گوشتگ کہ من ءَ شپ ءَ تُرس اِیت

منی پِت ءِ مرگ ءِ ھال ھمے لوگ ءَ مارا سر بیتگ، اے ھال تار ءِ وھد ءَ پیسر رس اِتگ کہ آ زمانگ ءَ تارانی سر ءَ ھال سر بیتگ اَنت

آئی ءِ بیرانی ءَ چہ یک شپے پیسر یک شَکی یے ءِ سوبے ءَ بیتگ کہ بس آئی ءَ ایوک ءَ ھما سرپد بیتگ ءُ آئی ءَ زانتگ

یک مُرگے ءِ سوب ءَ کہ آئی ءِ شپ ءِ میان ءَ یک توارے کَش اِتگ ءُ آ بال ءِ دروشم ءَ بیتگ

بالی ئیں مُرگ تُرس ءُ لرزے ءَ بال کنان ءَ اَتکگ ءُ ماڑی ءِ گوریچانی نیمگ ءَ کارےس ءَ اتکگ کہ منی پِت ءِ کارگس بیتگ،

تچک ءَ اے ھما کوٹی بیتگ کہ اود ءَ وتی مرد ءِ بیرانی ءَ پَد لھتے روچ ءَ پد آ ھم شپ ءَ منی مات وتی پِت ءِ مردگی اکس ءَ گِند ایت آئی ءَ چراگ روگ کرتگ ءُ گوشتگ ئِے کہ آ اود ءَ اوشتوک اِنت،

آ ٹیبل ءِ کَش ءَ اوشتوک اِنت ماڑی ءِ ھشت کوٹیاں چَہ آ ھمائی ءِ نیمگ ءَ چارگ ءَ بیتگ،

من ءَ یک کوکارے یات اِنت مارا مات ءَ پاد کُتگ آئی ءَ مارا سرجمیں کِسہ گْوشتگ اَنت

آئی ءَ چونیں گُد گْور ءَ بیتگ؟ یک شمبے ءِ روچ ءِ گُد آ چون اوشتوک بیتگ آئی ءِ چَم چتور بیتگ اَنت آئی ءِ دیم کجام دیم ءَ بیتگ تچک ءَ آئی ءِ نیمگ ءَ

آئی ءَ گْوشت کہ من آ ھما وڑ ءَ توار جتگ کہ کسانی ءَ من توار جَتگ آئی ءَ گْوشت کہ من ءَ ھِچ نہ تُرس اِتگ، آ گار بیوکیں اکس ءِ پیم ءَ گار بیت آ ھردو، مُرگ ءُ اکس ءُ رمس وھد ءِ سر ءَ مُرت اَنت

اے گپ تچکی یے کہ مئے چماں مئے مات ءِ اے زانشت ءِ سوب ءَ مئے وھد گیش بیتگ ءُ ھمک جاور ءَ ءُ گیش مرگ ءِ بارو ءَ سرپدی بیتگ،

آ وشنودیں مرد لیموزین گاڑی ءَ چَہ ایر کپت آئی ءَ برتانیہ ءِ سگریٹے روگ کُت ءُ دُوتاں بال دیان اِنت آ مردینی کلاہ ءُ جھلیں چمپلانی پاد ءَ کنوکیں جِنک ءِ نیمگ ءَ چاران اِنت

پد ءَ آ سبک سبک ءَ آئی ءِ نیمگ ءَ روان کنت ایشی ءَ چَہ تچک ءَ زانگ بیت کہ بَھ ءُ بکڑ بیان اِنت

بنداتی ءَ آ مُج اِتگیں دیم ءَ گوں پیداک اِنت پیسر ءَ آ جِنک ءَ سگریٹ کَشگ ءِ سِلاہ ءَ جَنت، آئی ءِ دست لرزگ ءَ اِت اَنت چُشکہ آئی ءِ رنگ ھم جتا اِنت آ سیاہ تابیں مردے،

آئی ءَ اے پَرک سما بیت کہ چریشی ءَ چَہ لرزگ ءَ اِنت آ ایشی ءَ را گْوش اِیت کہ من سگریٹ نہ کَش آں منتواراں،

آ ایشی ءَ ابید ھِچ نہ گْوش ایِت آ ایشی ءَ ھم نہ گْوش اِیت کہ من ءَ تنگ دست مہ کن،

چریشی ءَ چَہ آئی ءَ اینچُک ترسگ ءَ نہ اِنت کہ آ ھِچ نہ گْوش اِیت

آ پد ءَ گْوش اِیت کہ من ایشی ءَ گِنداں ھمے سما بیت کہ آ واب گِندگ ءَ اِنت آ ھِچ پسو نہ دنت ءُ ھِچ پسھانی درکاری ھم نہ بیتیں،

اگاں آ پسو بہ دنت ھم چی کُت کنت؟ آ ودار کنت پد ءَ آئی ءَ چَہ جُست کنت تو کجا چَہ اتکگ ئے؟
من سادیک میتگ ءَ چَہ اتکگ آں من سادیک ءَ جِنکانی اسکول ءِ استاد ءِ جِنک آں، پد ءَ کمے جیڑ اِیت ءُ پد ءَ گْوش ایِت کہ من اے زال ءُ ایشی ءِ مات ءِ بارو ءَ لھتے گپ اِش کرتگ آئی ءِ کمبوڈیا ءَ گپتگیں زمین ءِ بارو ءَ ھم سرپدی ھست، چتور اِنت باریں؟ ھَو شر اِنت جوان اِنت

پد ءَ بچک گْوش اِیت من اے کشتی دیستگ من سک اجکہ بیتگ آں اے سھب ءِ گوربام ءَ اے وڑیں شر رنگیں جِنک تو سرپد نہ بہ ئے کہ اے گپ چینکس اجکھی گپے جیڑگی گپے!

یک ھجگیں انگریز رنگیں جِنکے سیاھانی بس ءَ سوار اِنت،

بچک آئی ءَ گْوش اِیت کہ اشی ءَ اے کلاہ شر رنگ کَنت ڈولدار کنت، اے تچک ءَ مردینانی رنگ ءَ یک مردینی کلاھے پد ءَ، بَلے پرچا اناں؟ آ ھَنچُش ڈولدار اِنت کہ ھرچی بہ لوٹ اِیت کُت کنت،

آ ایشی ءِ نیمگ ءَ چار اِیت ءُ جُست کنت کہ آ کَے اِنت آ گْوش اِیت کہ آ پیرس ءَ چَہ اتکگ اود ءَ آ وانگ ءَ اِنت، آ ھم سادیک ءَ جھمنند اِنت،

بلکیں کور ءِ لمب ءَ نندوک اِنت، آ مزنیں ماڑی ءِ تہ ءَ کہ آئی ءِ مزن مزنیں بُلاں پِر اَنت آ سبز رنگیں ھِشت کہ پجریاں چہ جوڑ بیتگ اَنت

آ پد ءَ ایشی ءَ چِے جست کنت آ کَے اِنت چونینے، آ پَسو دنت کہ آ چینی یے آئی ءِ کھول زِرباری چین ءَ پوچوئین ءَ جھمنند اَنت،

اگاں تو من ءَ اجازت بہ دے ئے من ترا سائیگون ءَ تئی لوگ ءَ سر کن آں آ گْوش اِیت شر اِنت۔

آ بس ءِ مساپرانی سامانانی چِست کنوک ءَ گْوش ایِت کہ بس ءَ چَہ جِنک ءِ ساماناں ایر کن ءُ سیاہ رنگیں گاڑی ءَ مان اِش کن،

چینی: چین ءَ چَہ اتکگ مردمانی کارساچی ءَ چَہ کمتری ءِ بسات ءَ میتگ ءَ پوریاگرانی ءُ لس مردمانی لوگانی واھند اِنت

اے ھما اِنت کہ ھما روچ ءَ سائیگون ءِ کور ءَ گوزگ ءَ بیرگ ءَ چَہ سائیگون ءَ روگ ءَ بیتگ،

آ سیاہ رنگیں گاڑی ءَ نند اِیت دروازگ ءَ بند کنت جِنک انچش دردمانی ءَ گوں ھمگرنچ بیت یک دمبرتگیں رنگے ءَ کور ءِ تھار دیمی بیت ھنچش باز ءُ کم یک ھنچیں ندارگے کہ ھمک نیمگ ءَ مُجی یے کہ مُجی اِنت روچ ایربُکیاں وتی امبازاں زُرتگ

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں