ھبر چہ الوت ءَ گْوستگ ۔ زِرگْوات بلوچ

الم بوانیت

ھبر چہ الوت ءَ گْوستگ

زِرگْوات بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اے ھبر نوکیں ھبرے نہ اِنت ، بلے بژن پرے ھبر ءَ کہ ما چہ گْران وابی ءَ جھ نہ جنیں ءُ وتی رولہ اِیں کِبلہ ءِ پاند ءَ راھیگ نہ بَہ اِیں پرچا۔۔۔۔۔۔۔ ؟

چرئے جُست ءَ پد ھزار جُست باتِن ءِ دمکّاں سر کش اِیت ءُ ھمے پَسّو ءَ دنت کہ مئے مِنزل یک ، مکسد ، منّ ءُ مول ، لوٹ یک، لیکہ ءُ مارِشت یک گُڑا  پرچا ما چہ وتی مندوستی ءِ ماڑی ءُ بادگیر ءَ در نہ کپ اِیں ءُ راجی جُنز ءَ یکمُشتی ءِ دامُن ءَ گِرھن نہ دئیں۔

اگاں راستی ءَ ما لوٹ اِیں کہ بلوچ راج جہانی راجدپتر ءَ گوں سوبمندی ءَ زِندگ بِہ بیت گُڑا مارا چہ یکوئی ءِ پگر ءَ در کپگی اِنت ءُ گْواچنیں سسّا منّگی اِنت کہ راستی ءِ لوٹ چی اِنت ؟

اگاں نا ما انگت نِندیں ءُ چاریں گُڑا پکّ بزان کہ اے دوزھیں آس ءِ توسگ گوں یکوئی ءَ ارزان نہ اِنت ، چیاکہ اےدپتری راستی یے تاکت ءِ پسّو ترا گوں تاکت ءَ دیگی اِنت ۔ تشدد گوں تشدد ءَ ھلاس بیت ، اے زیکّین ھبرے کہ اُورماڑہ ءَ بلوچ راجی آجوئی ء سنگر “براس” کہ دُژمِن ءِ کارِندھاں تیر باران کنت گُڑا کْوزہ گیریں سرکار ءَ ھوار پارلیمانی کاسگ چٹّ ھم پہ ایر جنگ ءَ اولی سرپ ءَ گِندگ بنت کہ اے کارپد انسانیت ءُ پہ انسان دوستی ءَ دردناک ءُ تورناکیں ھبرے پوریاگِر ءُ مزور جنگ بوتگ اَنت۔

دومی نیمگ ءَ بی این پی مینگل ءِ نمائندہ آگا ھَسن (آغا حسن ) گْوش اِیت اے پوریاگِرانی کوش ءِ ھِلاپ ءَ چنچو گپ ءُ ایر جنگ بِہ بیت کم اِنت ۔ چیاکہ بلوچ روایات اے گپّے موکل ءَ نہ دنت کہ تو بے گُناھیں مردماں دھشتگردی ءِ نِشانگ جوڑ بکن ، بلکیں بلوچ راجدپتر اے گپ ءِ گواھی دنت بلوچ ءَ ایردستیں انسانانی سر ءَ مھر ءُ مھبت ءِ دست مرز اِتگ ۔ ما اے واکیہ ءَ ایر جنیں ءُ بی این پی مینگل انسان دوستی ءِ منّوگِر اِنت ۔

بلے ! واجہ چرئے ھبر ءَ پکّ بے سما اِنت کہ زی ءَ چہ پیسر ، زی ھم  چہ آواران پیراندر زیلگ ءُ  ڈھل بیدی ءَ گْوستگیں روچ ءَ پاکستانی آرمی ءَ بلوچ روایاتانی دیوال ڈیرینتگ ءُ وتی بے میاریں دست پہ بلوچ ءِ لجّ ءُ ننگ شھار داتگ۔

بلوچ زالبُول بانُک شھناز ءُ آئی  کسانیں زھگ پرھاد، سنم ءُ آئی  دو چُک دہ روچ پیسر ودی بوتگیں ماہ دیم ءُ ملین ، بانُک نازُل ءُ آئی  ءِ دو چُک اِجاز ءُ دردانہ ءَ ھوار میتگ ءِ کماش میر ابدالھئی ھم آوار جتگ ءُ وتی بے نامیں زِندان ءِ تھارونکیں کُوٹی آں سانکلانی باھوٹ کُتگ اَنت۔

کُج اِنت تئی بلوچی ؟
کُج اِنت تئی بلوچی روایات کہ پہ وتی جندے ننگ ءِ پہازگ ءَ گُنگ ءُ کرّ۔۔۔۔۔ کور ءُ بے توار  ؟
پمیشکا اے ھبر مرچی ھم راست منتگ  کہ ۔۔۔۔۔۔ اول وتی گِدان ءِ آس ءَ توس رند ءَ پہ دِگر ءَ دِرکّ آں بند ۔۔۔۔۔
یا اول وتی جاندرہ ءَ   پوشاکے پوش رند ءَ پہ دِگر ءَ شالے شھار بِہ دئے۔۔۔۔۔۔۔۔

مرچی تئی جندے لجّ ھما درآمد ءِ زِندان ءَ ھیڈیسگ ءُ ھیسکارگانی دیمپان اِنت تو پہ دِگر ءَ لانک بَستگ، گُڑا اے ھبر بلوچ راجدپتر ءَ پہ بلوچ پُسّگ ءَ زیبناک نہ اِنت ۔

چیاکہ تو گْوش ئے بلوچ ءَ پہ دِگرے لجّ ءَ وتی سر ءُ ارواہ ببا داتگ، گُڑا اے ھبر  ھم ترا دپتر ءِ تاکدیم آں کدی گِندگ ءَ نئیت کہ درآمداں پہ بلوچ ءِ ننگ ءَ دست شھار اِتگ بلوچ ءَ نِشتگ ءُ چار اِتگ ۔

بلکیں بلوچ ءَ سر باھینتگ بلے درآمد گوں وتی لجّ ءُ ننگ ءَ لیب کنگ نیشتگ۔ مرچی شُما وت ءَ بلوچ گْوش اِت کہ دُژمِن ءِ ھمکوپگی ءَ اُوشتوک اِت ، تہ شُمارا بلوچ گْوشگ ءِ ھچ وڑیں ھکّ نیست کہ شُما وت ءَ را بلوچ بِہ گْوش اِت ۔

چیاکہ تھنا بلوچی پوشاک ءِ پوشگ بلوچ بُوَگ ءِ لوٹ ءُ گزراں پیلو نہ کنت  ، بلکیں بلوچ نام اِنت لجّ ءُ گیرت ءِ کہ مات ءَ شاگیں گوانزگ ءَ چنڈینتگ ءُ لیلو داتگ بچّیگ منی باندا رُد ایت ءُ ورنا بیت گُڑا منی لجّ ءُ ننگ ، ڈیھ ءُ راج ءِ پاسپانی ءَ کنت ۔۔۔۔

بلے بژن پہ مات ءِ ھما بچّاں کہ آ پہ ادارُکی زِند ءِ وشیاں وت ءَ دُژمِن پاداں چگل داتگ۔ پمیشکا زانتکار گْوش اَنت کہ راجدپتر ھر شر ءُ گَندگ ءَ گیر کار اِیت کہ آئی پہ وتی راج ءَ چے کُتگ ۔

من جزمّاں شُمئے اے بدّیں کارپد راجدپتر ءِ تاکدیم آں کدی شموشگ ءُ بے ھیال کنگ نہ بیت ، چیاکہ مرچی ھم مُلا ھَسن گوں وتی  بدّیں کارپداں یات کنگ بیت ۔۔۔

دومی نیمگ ءَ شھید نیٹو ھم گوں وتی وژنامیں کِردار ءُ نام ءَ گیر آرگ بیت ۔

پمیشکا ما ھم پہ سِدک بزان اِیں کہ راجدپتر مارا ھم یات کنت ءُ گیر کار اِیت، بلے کُجام نام ءَ ؟

اے گوں مئے جند ءِ بندوک اِنت کہ مارا پہ وت راجدپتر ءِ تاکدیم آں کُجام نام شات بیت ۔

راجی پاسپان ءُ مادر ءِ یلّیں بچّ ۔۔۔۔۔۔۔ یا لگور  ءُ چم چُٹّ کہ پہ وتی مات ءِ لجّ ءُ ننگ ءِ پُل ءُ پانچ ءَ دُژمِن ءِ ھمراھی کُتگ ۔

یا چو ھشتاد سالی ئیں کماش واجہ سدو مریؔ ءَ کہ سائجی ءِ مات بند ءُ تیھُرّ اِیں کوہاں دُژمِن ءِ گونڈلیں تیراں مُہکمیں ڈوبر‌ ءَ جاہ دنت ۔یا کہ کُنگُریں ھمید ءِ داب ءَ کہ پاھُو ءِ ساد ءَ پہ بچکند چُکّیت۔۔۔۔۔۔

یا پہ ھمے وژنام ءُ ابدمانیں زِند ءِ ھاتر ءَ منسورھَلاج (مصور حلاج) ءِ سر گُڈگ بیت ، اسکندریہ شھپگر ( فلسفی) پروپیسر بائی پیشیا ءَ را لٹ چوپ کنگ بیت ءُ جسم ءُ جان بوٹی ، بوٹی ءَ دمکّاں ایر  کُتگ ءُ آس مانداشتگ ، اِٹلی ءِ برونو گوں کمبہ ءَ بستگ ءُ زِندگ ءَ مانداشتگ پُر ماں گْوات ءِ چنکّاں داتگ ءُ شادمانی کُتگ ۔

بلے آیاں پہ وتی مکسد ءُ لیکو ءَ سرانی پرواہ نہ داشت ، چیاکہ آیاں اے سرپدی ھست اَت ما مرگ ءَ چہ پد نمیران بَہ اِیں۔

بَہ کَول ءِ سُکرات کہ آئرا زھر ءِ پیالگ نوشینگ بیت گُڑا آ وتی سزائے مرگ دیوکیں جیوری ءَ ھمے گْوش اِیت یات بکن تو من ءَ سزائے مرگ دَیَگ ءَ ئے بلے پہ مُجّتی زِندگ کنگ ءَ ئے ۔ نوں پہ جزم من گْوش آں من ءُ منی اِلم ءُ زانت، پگر کدی نہ مِر اَنت ، بلکیں پہ دائِمی زِندگ ءُ ابدمان بیاں ۔چیاکہ منی ھر کَول ءُ گُشتن نوں گوں راستی ءَ پدّر بنت ،پمیشکا من پہ دائِمی زندگ باں۔

چیاکہ اے ھما کِرد اَنت راجدپتر ءِ تاکدیم آں انسان ءَ را زُلم ءُ زُوراکی ءِ ھِلاپ ءَ پاد آیگ ءُ یکمُشتی ءِ سِکین ءَ دنت ءُ توکل ءُ ھاٹیگ ءَ مُہکم کنت ۔

اگاں ھمے داب ءَ بلوچ راج گوں ایمانداری ءَ جُھد ءُ کُوشست بِہ کنت گُڑا پہ سِدک بزان ترا کسے پہ ابد ایردست ءُ گُلام داشت نہ کنت ، چیاکہ زُوراک ءُ کْوزہ گیر چرئے ھبر ءَ پکّ نابلد ءُ ناسرپد اِنت کہ ھونانی دْرد ءِ ھر تْرمپ وھدے گُلزمین ءِ دامُن ءَ کپ اَنت یک نوکیں راجدپترے نبشتہ کنت۔

ھمے ھبر ءِ پُژدر ءَ اے ھبر ارزِشت ءُ دلگوش کرز اِیت کہ دُژمِن پہ بلوچ ءِ زیردست کنگ ءُ گاروٹی ءَ ھر پِڑ ءَ یکدست ءُ تپاکی ءِ جار ءَ پِرّینگ ءَ اِنت ،

بلے مئے بلوچ رھشُون انگت چہ وتی مندوستی ءِ گْورم ءَ لیپگ نہ بنت گُڑا پہ زِر ءَ کئے اُوست بِہ بند اِیت کہ دُژمِن ءَ لیپگ بِہ کنت

پمیشکا مرچی اے جاورانی تہ ءَ بلوچ رھشُوناں جیڑگ ءُ مارگ کپ اِیت کہ گْوست ءَ چونیں ردی بوتگ آیانی آسرا بلوچ راجی جُنز ءَ تاوان وارتگ مرچی آ دو بَرمہ بنت ۔

اگاں ھما کِشک ءُ ھما گُڑا چرئے ھبر ءَ کس چہ کس ءَ گِلگدار مہ بیت ، چیاکہ ” آس کپ اِیت تر ءُ ھُشک نہ زانت ” مرچی زھگ ءُ زالبُول آوار جنگ بنت باندا پہ ترا اے ڈیھ ءِ آپ بنداں، زید ءُ کھچراں ھچ نہ مان اِیت ۔

پدا رندے نندگ ءُ اہسوز ءِ درشان کنگ ھچ درد ءِ درمان نہ بیت ، بلکیں مرچی مارا زیم ءُ آزگّیں ٹپّاناں دارو ءُ درمان ، ملم مُشگی اِنت  تہ باندا وتی گُلزمین ءِ سر ءَ اباشکُو مہ بَہ اِیں ۔

گوں بابا کازی ءِ اے پِربند ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

پمّن ھچ پشت نہ کپتگ دِگہ میراس ءُ متاه
دِل زھیراں منی سُپتگ ، تو سر ءَ سِند منی !!

 

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں