واتر بہ کن کمبر جان
نبشتہ کار: شبیر شاشانی
دی بلوچستان پوسٹ
یک روچے من چہ وانگجاہ ءَ واتر بوت آں گُڑا ھمے من ءَ ھال رِس اِت کہ یک نودربرے بیگواہ بوتگ بلے من انگت ءَ باور نہ کُت تو بیگواہ بہ بَہ ئے۔
تئی میار چے اِنت۔ وھدے من کلوہ چار اِت من سک مُلور بوت آں اَنچُوش نبشتہ اَت کمبر جان گار ءُ بیگواہ کنگ بوتگ، منی چمّانی اَرساں شَل کُت گُڑا من ھچ کُت تئی مُدام یات اَتک۔
کمبر جان تو مئے ھمکوپگ ءُ براتے بوتگ ئے تھنا یک نودربرے نہ بوتگ ئے بلکیں تو مئے واست ءَ یک رژنائی یے ءِ بوتگ ئے اِیواک ءَ پہ میتگ ءَ نہ بوتگ ئے بلکیں سرجمیں گریشگ ءِ برات ءُ نودربر بوتگ ئے۔ تئی ودار ءَ آں تو زُوت گون وتی بچکندگاں بیا تئی وداریگ آں۔
کمبر پُل ھما تئی گپ ءُ تران شوکیں بچکندگ من ءَ تئی دیوان ءِ سنگتاں گوں وش اگلاک ءَ گوں دیوان کنگ سک یات پیداک ئے۔ چراگے بوتگ ئے تو باندات بوتگ ئے ما کدی تئی کمی نہ مار اِتگ چیا کہ تئی کمی مارا ھچ نہ بوتگ بلے نوں تئی کمی بوگ ءَ اِنت۔ درِچک ءُ دار ترا مارگ اَنت تو کجا شُت ئے تئی ھال پمّن نئیت اِنت تو کجا ئے؟
کمبر جان یک اَنچیں مردمے بوتگ ئے کہ ناں ترا گوں دنیا ءَ کار بوتگ نئیکہ کسّی کارے ھراب کُتگ۔ تئی کار وانگ بوتگ ما زان اِیں ترا ھچ میار نیست بس تئی میار ھمیش اِنت تو یک بلوچے ئے ءُ بلوچ نودربرے بوتگ ئے بس تئی میار ھمیش اِنت۔
زندگی ءِ جتائیں رنگ اَنت ھچ زانگ نہ بنت اَنچو بے مٹیں نودربر گار ءُ بیگواہ بوگ ءَ اَنت۔ تئی وڑیں چراگ اَنچوش آوار جنگ اوں بنت ءُ کنگ ءَ ئے اے دنیا ھچ نہ زانت پُل ءِ چے وشبو اِنت بژنیں گپ ھمیش اِنت تئی وڑیں پُلے ءَ گوں کنٹگاں ھوار کنت۔ کمبر جان بلے چو پُلے ءِ وڑ ءَ ھما وشبو مارا رِس اِیت اُمیت اِنت زوت کن تئی وداریگ آں۔ تئی مات ءُ پِت شپ ءُ روچ تئی ودار ءَ آں تو کدی واتر کن ئے کا ئے ما دُراہ تئی ھما آیگ ءِ رہ اِنت چارگ ءَ اِنت زُوت واتر کن بے تو مارا وش نہ بیت پُل ۔
“ویرانگی ءِ دنزاں مہ روپ اِت منی گس ءِ “
“کّس ئِے ءِ کندگانی توار انت اِد ءَ نہ انت”
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی انت-