راسکوہ ءِ تپتگیں بدن 28 مئی یومِ آسروک
نبشتہ کار :میرو مری
دی بلوچستان پوسٹ
وھدے کہ تو سما کن ئے داں جیڑئے، ءُ مار ئے کہ اگاں یک راج ءِ ایردست کنگ بیت، اودا اِچ شے نہ رکّیت۔ ھر ھما شے بہ بیت، آ چہ تئی دود ءُ ربیدگ بہ بنت، تئی پجار ءُ پشکپگ، زمین یا کہ تئی مھلوک۔ ھمے رنگ ءَ تو بلوچ ءِ سر ڈگار ءَ چارے داں گِندئے کہ اِدا بلوچ ءِ اِچ شے نہ رکّتگ۔ چیا کہ بلوچ ءِ چاگِرد یک گُلامیں چاگردے ءُ اِدا پاکستان ءِ وڑیں (غیر فطری) اِستان ءِ کہ آئی ءَ بلوچ ءِ زمین گوں وتی زُلم ءُ زوراکی ءُ بمب تراکاں ایردست کُتگ۔
ءُ وتی ایر دستی ءِ برجم دارگ ءِ ھاتر ءَ وڑ وڑیں پندل ساز اِتگ انت داں کہ آ بلوچ ءَ گار ءُ بیگواہ بِکنت ءُ آئی ءِ ھستی ءَ ھلاس بکنت ءُ سرڈگار ءَ پَچ بہ گپت کہ بلوچ وتی جند ءِ سر زمین ءِ سر ءَ زندگ مہ مانیت ءُ ھمے پندلانی تہ ءَ یک پندلے بلوچ ءِ نسل کُشی اِنت آ کجام ھم رنگ ءُ دروشُم ءَ بہ بیت۔ آ تیر سُپتگین جون ئے بہ بیت یا شومک(کینسر) آماچیں زِند ئے یا کہ چاگی ءِ دمگ راسکوہ ءِ تپتگیں زمین ءِ سر ءَ یک abnormal ایں جون ءِ پَش بہ کپ ایت۔ اے دُراھیں پندل پہ بلوچ ءِ نسل کُشی ءَ کارمرز کنگ بنت۔ ءُ بلوچ ءَ چہ آئی ءِ زمین ءَ درآمد ءُ دَر بکنت۔ اے ھما وھد ءَ بیت کہ دُگنیا ءِ تہ ءَ اِستان وت ءَ را جوھری زور جوڑ کنگ ءَ بنت۔ گوں ھمے رِد ءَ پاکستان ءِ وڑیں یک ناپک ایں مُلک ءِ دُگنیا ءِ راہ ءُ رہبنداں لگتمال کنت۔ پرچیا کہ دُگنیا ءِ راھبند ءِ تہ ءَ اے وڑیں چکاس کنگ ءِ واستا ترا چہ لس مھلوک ءُ میتگاں چہ 100000 کلو میٹر دور بُوگ لوٹ اِیت۔ بلے پاکستان چہ آبادی ءَ بس بیست کلو میٹر دور وتی سِلکاریاں چکاس ات کنت۔ چیا کہ پہ زور آور ءِ گور ءَ اے ھژدری نہ بیت کہ بلوچ مِریت یا کہ زندگ بیت۔ پِمشکا بلوچستان ءِ وش کوشیں ءُ سر سبز ایں سرڈگار چاگی ءِ دلبند راسکوہ ءِ بُرزین کوہ ءِ سرا ماں ۲۸ مئی ۱۹۹۸ وتی ایٹمی کوت آں چکاس ات کنت او دُگنیا ءِ دیما یک ایٹمی کوت ئے ءِ درُوشم ءَ دیم ءَکئیت۔ بوت کنت اے روچ پہ پاکستان ءِ مھلوک ءِ ھاتر ءَ یک وش ءُ شادھیں روچ ءِ لیکگ بہ بیت۔ پہ بلوچ ءَ اے روچ مُدام یک سیاہ ءُ تھارین روچ ءِ ئے بِستار ءَ راجدپتر ءَ زانگ بیت۔ چیا کہ دا روچ ءِ مروچی ءَ چاگی ءِ دلِبند ءِ ودی بوتگیں لس مھلوک اے آس ءَ بُن گِران اِنت۔ نئے کہ اود ءَ اے دُرچک ءُ دار سبز بنت، ءُ نہ انت کہ مھلوک وشیں زِند گوازینت کنت۔ اے آس ماں بلوچستان ءِ زمین ءَ ھمے واستا روک کنگ بوت ءَ کہ بلوچ وتی سر زمین ءَ ھچبر وت واجہ مہ بیت۔ ءُ تُرس آماچ بہ بیت ءُ گھگیری ءِ بودشت ئے مہ بیت۔، وتی گُلامی ءَ من ات بِہ کنت، پاکستان ءَ گوں جنگ مہ کنت۔
پاکستان ھوں دُگنیا ءِ تہ ءَ یک ایٹمی کوت ءِ، ءُ بلوچ ءَ وتی زوراکی ءَ گوں لگتمال ءُ تُرا آماچ بہ کنت۔ بلے وھدے تو راجدپتر ءَ چارے تو گِندئے بلوچ ءَ مُدام وتی سرزمین ءِ رکینگ ءِ جُہد کُتگ تُری آ کجام ھم زورآور بُوت ءَ او آئی ءِ کجام ھم پندل ءُ سِلکاری بُوتگ اَنت کہ آ پہ بلوچ ءِ ھلاس کنگ ءِ واستا ساز اِتگ اَنت گڑا بلوچ ھر ھما اِستان ءِ پندل او سِلکاریانی دیم ءَ چو کوہ ءِ پیما اوشتات ءَ وتی زمین ءِ رکینتگ۔ داں مرچی ءَ ھوں وتی گُلزمین ءِ رکینگ ءِ ھاتِر ءَ وتی سر ءَ ندر کنگ ءَ اِنت۔ چو کہ ۲۸ مئی ۱۹۹۸ پہ بلوچ ءَ یک سکّیں مزنیں گمیگیں روچے کہ اے روچ ءِ روک کُتگیں آس ءَ بُن گِپتگیں بلوچستان ءَ وتی اندر ءَ سک باز چیز پدّر کُت ءَ۔ داں تو اے روچ ءِ پُشدر ءَ چارئے ترا گِندگ ءَ کئیت کہ اے آس بلوچستان ءَ روک کنگ بُوت ءَ ایشی ءِ تہ ءَ ھما مردم ھم گون اَنت کہ آ مرچی وتارا بلوچستان ءِ لس مھلوک ءِ ھکانی زمہ وار گُش اَنت ءُ اے روکین آس ءَ کہ بُن گِپتگین بلوچستان ءِ باروا جُست کن ئے گڑا اے پسو دئے اَنت کہ مارا وا اِچ سما نہ بوت ءَ اے چیز ءِ بابت ءَ بلے تو چارئے کہ نارہ ءِ تکبیر ءَ گوں بُرزین آواز ءَ گوشوکیں مردم ھم ھمے بُوتگ اَنت ءُ پاکستان ءِ سر وزیر ءِ گاڈی ءِ دیم ءِ سیٹ ءِ نِندوک ایں مردم ءَ اے مردم اے جاھ ءَ سر کُتگ انت کہ اودا ایشاں اے آس گوں وتی دستاں روک کُتگ۔ اِدا چاغی ءِ تپتگیں بدن بُن گِپتگ ءُ دان روچ ءِ مروچی ءَ اے روکین آس ءَ بُن گِران اِنت منی بلوچستان۔
ٹپی ایں راسکوہ کہ انگت مھکمی ءَ گون اوشتات ءَ، ءُ وتی سینگ ءَ پاکستان ءِ اٹامک بلاسٹ ءُ بمب ءِ ھوں جاگہ داتگ اَنت کہ پاکستان ءَ راسکوہ ءِ تپتگیں بدن ٹُکر ٹُکر کُتگ بلے اے ھبر جیڑگی اِنت کہ راسکوہ ءِ بدن ءِ ٹُکر من ءَ منی باندات ءِ شُبینگ دیئنت کہ راسکوہ ءِ ٹپی او ٹُکر کنگ ءَ رند بلوچ ءَ دو سال ءَ پد وتی جُہد گون مہکمی ءَ بندات کُت ءَ کہ آ روچ پہ روچ گیش مھکم ءُ توانا بوان اِنت کہ پاکستان ءِ وڈیں اِستان ءِ کہ پہ چم داری زِندگ اِنت، آئی ءِ ھُنڈالان چہ بُن ءَ گْوجگ ءُ دیم ءَ جُنزان اِنت۔ گُڈا اے جُھد مارا گیش ءَ چہ گیش مُھکم کنگی اِنت کہ پاکستان وتی آٹومیٹک سلاھاں بلوچستان ءَ جاھ دئیگ ءَ اِنت۔ اگاں باندا جاورھال نگیگ بہ بنت گڑا بوت کنت انچو چاگی ءِ دمگ راسکوہ ءِ بُرزین کوہ ٹُکر ٹُکر کُتگ انت گڈاں باندا بلوچستان ِ دگہ دمگے ھوں ھمے رنگ ءَ تباھ کنگ بہ بیت۔ پاکستان چہ دری اِستاناں کُمک زُورگ ءُ بلوچستان ءِ زمین ءَ یورونیم ءِ باروداں کِشگ ءُ اٹامک سلاہ جوڈ کنگا اِنت او ایشان ماں بلوچستان ءِ گُلزمین ءَ جاھ دئیگ ءَ اِنت ءُ اے اٹامک ہتھیارانی جاھ دئیگ ءِ مول ءُ مراد بلوچستان ءِ ایر دستی ءِ گیش مھکم کنگ اِنت پرچا کہ اے روچ ءَ پاکستان یوم ءِ تکبیر ءِ نام ءِ سرا یاد کنت ءُ celebrate کنت ءُ اے روچ بلوچ ءِ راجدپتر ءِ تہ ءَ یوم ءِ آسروک ءِ نام ءِ سر ءَ زانگ بیت۔ گڑا دگہ یوم ءِ آسروک ءِ ئے ودار کنگ ءَ پیش مارا جیڑگی اِنت پہ وتی وشیں باندات ءَ، ھما باندات کہ من ء چہ اے زلم ءُ زوراکیاں ءَ رکین ایت۔ گڑا پہ وتی وشین باندات ءَ مارا گون اے جُھد ءَ ھمگرنچ بوگی اِنت ءُ جنگ کنگی اِنت۔ اے زُلم ءُ زوراکی ءِ رکینگ ءِ پش کپتگیں کِشک ھمے یکین اِنت کہ مارا دان گُڈی منزل ءَ سر کنت۔
“بگندئے آزمان نارزا بہ بیت
بلے”
“من ءَ را چاغی ءِ اے تپتگیں بدن”
“جنت ءِ ندیستگیں ندارگاں چہ گیش دوست بیت”
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔