نبشتانک: گریبی ائیبے نہ اِنت
نِبشتہ کار : ناسر واھگؔ
دی بلوچستان پوسٹ
منی دل ءَ اے گپ ءِ گشگ الم نہ انت کہ کس ئِے ھمچنو گریب بہ بیت کہ آئی ءِ گوُرا پہ چکانی واستا یک وھدے چُنڈے نگن مہ بیت کہ ما ء آئی ءِ سر ءَ کلاگ بہ بندیں کہ ترا پہ لوگ ءِ وپسگ ءَ ھچ دست نہ کپتگ وھدے کہ ما شریں ھیالے ءَ بچاراں مئے جند اے گپ ءَ توک ءَ رد انت پرچا کہ ما وتی دمگ ءُ میتگاں چم شانک بدیاں مارا ھر پیمیں مردم دپ کپ ایت یکے بچار اللّہ ، اللّہ کنگ ءَ انت کہ پنڈگے بہ دئے کسے بچار آئی ءِ دست ئِے نیست یا دگہ جسمے نادرائی ءِ وجہ چے آ کار کسب کت نہ کنت مارا ءُ اللّٰہ بازیں دادے بکشاتگ-
منی جند ءِ سنگتے ءَ انچیں گپے گشت کہ مئے دل پدرد کُت ماں چار سنگت یک روچے نشت اَت اَنت بان ءِ ساھگ ءَ من ءُ منی سنگت نئیم اسد ءُ نواز بلوچ ءُ کبیرجان ۔گڑا نئیم اسد ءَ بندات کُت وتی گْوستگ ایں وھدے وانگ ءِ کِسہ مں ھیال ترینت کبیرجان ءِ نیمگ ءَ چار اِت کہ کبیر چماں چہ ارس در آتک من جست کُت کہ کبیر جان ترا چونے تو اِڑیسکارگے زُرتگ تئی جان وش انت پسو ھمے دات کہ من گش آں کہ اللّٰہ پاک من ءَ منی مکئیں مات ءِ ھکاں ماپ بکنت من جُست کُت تو چی کُت ءَ زاناں-
پد ءَ من ءَ جُست کت کہ تئی واجہ کاریں پِت چے کار کنت من گشتے کہ منی پت ءَ راہ یک سوزکی گاڑی یے ھست مئے گزارہ بیت پد ءَ کبیر جان ءَ گْوَشت منی پت ءَ را یک لیڑئے ءُ یک کسانیں ہِرے(اُشترے چک) ھست کوہ ءَ رؤت دار چِنت مئے واستا دو وھدے نگن بہ بیت ءُ منی پت چہ کہ من گپ ءُ گال گشگ زانت ءَ منی بے چاریں پِت ءَ ھمے لوٹ اِتگ کہ من بواناں تاکہ شرین منزلے ءِ رسگ ءَ سوبین باں مستریں گپ ایش اِنت منی پت نِزوریں مردمے دار چنت دو وھدے نگن کار اِیت یا من ءَ وانگ ءَ دیم دنت من وت نزاناں کہ من وتی پت ءِ اے کہ واھگ پمنی ھاتر ءَ داشت ءَ یا کسمت کہ من پہ وتی منزل بِہ رساں –
من وتی بِنداتی وانگ چہ وتی میتگ جھاؤ کوھڑو ونت ءُ پد ءَ پہ دھمی جماعت ءِ واست ءَ مئے میتگ ءَ چُش ایں وانگجاہ نیست اَت کہ ماں بوان ایں منی پت ءَ ھمے سَلہ کت کہ تو برو آواران ءِ کالج ءَ بوان من
تیاری کت دیم پہ کالِج ءَ منی مات ءَ گُشت کہ منی چُک ترا تئی ابا جان ءَ چنت کلدار داتگ من گشت اَمّا جان تنیوگی نداتگے دنت انشااللہ ھمے وھدے منی پت شت اَت ھمساھگ ءِ لوگ ءَ منی مات ءَ پیتیگ ءِ کِلیت زُرت انت ءُ دپے پچ کت یک کاگزے توک ءَ یک سد ءُ پنج کلدار مان اَت منی مکھیں مات ءِ چم نمبین بوت انت گشتے منی چُک ایشاں زیر تئی پت شت ءَ ھمساھگ ءِ لوگ ءَ کیت اللّٰہ مالِک انت بلکیں یکے ءَ کمک کتگ منی پت آتک رس ات سَے ھزار کلدارے دات من ءَ گشتے کہ بےھیال مہ بہ ئے وتی پیریں پت ءُ وتی مکھیں مات ءَ چہ من وتی مات ءِ پاداں چُک اِت وتی ابا گشت کہ دوا کن ات پمن گشتے اللّٰہ مدد منی چُک۔
درکپتاں شاہ جھاؤ کوھڑو ءَ شتاں گون سنگتاں لھتیں وھد گوْست دو سئے ماہ پت ءَ کُلوہ کت ءَ ابا تو بْیاکہ ماں تئی کالج ءِ پیس ءِ کلداراں دات کت نہ کناں من شتاں واتر ابا جست کت کہ چون بوت انت کالج ۔من گشت ابا وش بیتگ پد ءَ گشت ئے منی چُک ماں گریب ایں مردم ایں ماں لوٹان کہ تو شریں نودربرے جوڑ بہ اِت بلئے کسمت ءِ کاراں کس نزانت من بانداں چماں نَز کناں اے لوگ ءِ ھیالداری ءَ کئے کنت من پت ءِ ھبر اِشک کُت باز اپسوز بوت من یک سالے ءَ زمینداری ءِ اِرادئے کت کہ پت ءِ بڈ سُبک بہ بیت یک سالے من زمینداری کت اللّٰہ شُکر بوت مئے مھنت ءَ بُود آرت فَسل ءَ شریں کلدارے آؤرت من وتی ابا ءُ مکھیں مات ءَ رُکست کت کہ من روان پد ءَ وانگ ءَ مات ءَ گشت اللّٰہ ءِ باھوٹے-
من سُھب ءَ سوار بوتاں مِنی ءَ آتکاں تربت ءَ بی آر سی ءِ ٹیسٹ ءِ تیاری کت ءُ بی آر سی ءِ بوت من پاس بوتان اودا من گوں لھتیں سنگتاں مدام شتاں وانگ جاہ ءَ مئے پجّاروکی بوت من وتی مات ءِ یکے گپ گیر آرت کہ ابا منی کرا یک سد ءُ پنج ءَ کلدار ھست من شپ ءِ سئے بج ءِ وہد ءَ اے گپ دل ءَ آتک چمانی واب شُت۔
من ھمے دوا لوٹ اِت کہ من کدی وتی پت ءِ گرانیں بار ءَ سُبکّ کناں اللّٰہ پمن ھما روچاں کدی کار ایت کہ منی اَبّا ئے گشتگ ایں واھگاں سرجم بکناں ءُ کد من وتی لاڈُکیں گوھار ءَ پہ یک شریں ھبرے سر بکناں کہ من ابا ئے کھول سرجم کتگ-
مئے چکاس ءِ وھد رَس ات من ھمے جُھد ءَ ات اَنت کہ من سوبین ببان من وتی چکاس ءِ تیاری ءَ اَتاں منی وتی گور ءَ نہ کہ موبائل ھست ات کہ وتی ابا جان ءِ ھال ءَ جُست بکناں من شتاں وتی سنگت عارف ءِ لوگ ءَ کہ ھمے ھمساھگے ھست آئی ءِ گور ءَ موبائل ھست ءُ نمبر من ءَ گون ات تو چو کن وتی موبائل ءَ بہ دے من فونے کناں سنگت ءَ نمبر جت چست کت من گشت کہ ابا لوگ ءَ ئے گشتے تئی مات لوگ ءَ انت من گشت تو فون ءَ بہ بر رسیں کم ءُ رند ءَ من چارت کہ منی مات ءَ گپ جت ءُ گشتے ابا تو سلامتے من انچو زھیر کتگ تئی پت ءَ پہ چار ھزار کلدارے روان دات ءَ ترا رس ات آں من گشت ھو منی مات من ءَ رست آں من گشت کہ اَمّا مئے چکاس نزیک ءَ دوا کن کہ اے چکاس ءَ من شریں نمبرے کٹگ ءَ سوبین بہ باں گشت ئِے اللّٰہ گوں تو گون بیت انشااللہ تو بےسیت نہ بہ ئے-
مئے چکاس بوت ماں گون سنگتاں شتاں کہ چکاس ءِ کئے اولی نمبر چکاس پاس بوت ءَ الحمدُاللہ من چکاس ءِ اولی نمبر آتکان ھو من سک گَل ءُ شادان بوتان کہ من سوبین بوتان ائید ءُ نزیک اَت من شتان وتی میتگ ءَ ائید ءِ روچ بوت درستاں نوکین پُچ نوکین چوٹ پاد ءَ کُت من شتان ابا جان نشت ءَ ھما پازواریں پاداھاں ھما کوھنیں پُچ کندگ ءَ اَت من ءَ پت ءِ ازگاری ءِ سر ءَ اپسوز بوت ابا تو چی ءَ پمن پُچ گپت ءَ تو پہ چی ءَ نزرتگ گشتے ابا من گَلاں کہ منی چک ءَ ائید ءَ پچ ھست شمارا کسے کلاگ مہ بند ایت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔