نبشتانک: پروم ءِ اسکول ءُ استاد
نبشتہ کار: شاری لال
دی بلوچستان پوسٹ
مرچی کہ من چیزے لبز نویس اِت کن آں ھما استادانی برورد اَنت کہ من ءَ وانینتگ اِش اے ھما استادانی جھد اِنت کہ من ءَ وانگ ءِ سکین ءُ دلبڈّی ء داتگ آ استاد منی برات ءِ رنگ ءَ بوتگ اَنت، منی ناکو، مولوی ءُ ماسٹر ءِ رنگ ءَ ھم بوتگ اَنت من زندگ آں آ استادانی منہ وار آں۔
مرچی کہ من نَد چِست کتگ لوٹ آں ھمے استاداں چہ یک استادے ءِ بارو ءَ بہ نویس آں، بلے آ استاد ءِ من پیسری جھداں ستاکرز لیک آں بلے انیگیں ھستیں وھد ءَ آ استاد گوشگ ھم نہ کرز اِیت اِنت نہ باید اِنت کہ یک نودبرے وتی استاد ءَ بد بہ لیک اِیت، باید اِنت من وتی استاد ءِ ستا ءَ یاکہ استادروچ ءِ درگت ءَ پہ استاد ءِ یات ءَ شرّیں چیزے نبشتہ بہ کتیں، بلے من مروچی ناچار آں کہ وتی بوتگیں استاد ءِ گْواچنیں کارپداں ءَ پدّر بکن آں۔
ھمے استادانی برکت اِنت کہ چہ راجانی تہ ءَ زانتکار ءُ سوھوئیں مردم در کیت اِنت ھمے شرّیں استادانی سوَب ءَ کسان ءُ پدمنتگیں میتگاں چہ ناماوریں مردم درکیت ءُ گیدی ءِ تہ ءَ ناممکنیں کاراں ممکن جوڑ کن اَنت۔ ھمک راج ءِ پُشپدانی بندات ھمے استادانی دست ءَ اِنت۔ اگاں استاد شر بہ بیت آ راج ءِ پُشپد دیمروئی کت کنت، اگاں آ استاد ءَ تھنا استادی ءِ پوشاک گْور ءَ بہ بیت گڑا آ راج ءِ پُشپدانی باندات تھارمیم بیت اِنت۔
بلوچستان ءِ ھمک کنڈ ءَ ھمے جاور ھست اِنت کہ جاھے وانگجاہ نیست جاھے وانگجاہ کہ ھست اود ءَ وانینوک نیست اِنت، جاھے ھمے نیمون اِنت کہ وانینگ ءِ ایدگہ آسراتی نیست اِنت۔ بلے پروم ءِ جیڑہ پھک ءَ جتا اِنت پروم ءِ تہ ءَ باز وانگجاہ ھست اِنت بلے آ مستریں وانگجاہ کہ پروم ھست اِنت، آ جائین ءِ ھائی اسکول اِنت۔ اد ءَ ھر وھد ءَ کم تاں کم ۱۵ یا ۲۰ وانینوک بوتگ بلے مروچاں باز بہ بنت دو یا سہ اَنت۔ بلے ھمے دوئین ءُ سئیں وانینوک ءُ استاد پہ ٹھل ءُ ناز اَنت۔ ھمے استاداں چہ یکے ءَ پہ وت ءَ جتائیں یک زرّی وانگجاھے پچ کتگ کہ اود ءَ پہ زر وانینگ بیت اِنت۔
اے استاد ابید چہ وانگجاہ ءِ ماسٹری ءَ پیش امام ءُ پروم ءِ مستریں مولوی ءُ آدینگاں واز ھم کنت اِنت وھدے کہ آدینگاں گوں دراجی ریش ءُ اسپتیں پوشاکاں کیت ھما واز ءَ کنت گوش ئے پرشتگے چہ آزمان ءَ نازل بوتگ۔ ریشانی دراجی ءُ دمبل ءِ مزنی ءَ ھرکس بہ گِند اِیت آئی ءَ پارساھانی پارساہ لیک اِیت۔ بلے کسے آئی ءِ کارپداں بہ پھم اِیت آئی ءَ الّم ءَ راج دژمن لیک اِیت اِنت-
سرکاری ھساب ءَ اسکول ءِ وانگ سھب ءِ ۹ بجہ بندات بہ بیت بلے پروم ءِ ہائی اسکول ءِ ھمے استادانی کار اِنت یازدہ بج ءَ اسکول ءَ کاینت نودربراں یک پیرڈے ھم نہ وانین اَنت بس آھانی (حاضری) ءَ گِر اَنت پد ءَ ھما دمان واتر پہ لوگ ءَ راہ اِش دے اَنت کسے کہ آھاں جست بہ کنت شما چے ءَ چُش کن اِت گڑا گوشگ بیت ”شمئے زھگ وت وانوک نہ اَنت“ بلے وھدے کہ بیگاہ بیت دراھیں ماسٹر وتی زاتی زرّی اسکول ءَ پہ وھد ءُ پاس رو اَنت ءُ زھگاں شرّ وانین اَنت بلے سرکاری اسکول ءِ وانینگ ءِ تپ اِش کنت۔
جیڑگی گپ اِیش اِنت سھب ءِ سر ءَ وانوک ھما وانوک اَنت، وانینوک ھما وانینوک اَنت بس بدل اِنت جاگہ اد ءَ سرکاری اسکول اِنت ءُ اود ءَ پرائیوٹ اسکول اِنت۔ پرائیوٹ اسکول ءَ پہ وھد ءُ پاس دراھیں سبجکٹاں وانین اَنت ءُ سرکاری اسکول ءَ یک ساھتے اوں نہ وانین اَنت اگاں سرکار ءِ اسکول ءَ وانینوک دگر بوتین اَنت ءُ پرائیوٹ اسکول ءِ وانینوک دگر مارا ھچ ھبر نیست اَت بلے دوئیں جاہ ءِ وانینوک یک اَنت چشیں بے انساپی چیا؟ درمیان ءَ گار اَنت گریبیں بلوچ، پروم ءِ گیشتریں مردم نیزگاریں گریب اَنت آھاناں اینچو توان ءُ زر نیست پرائیوٹ اسکول ءِ زراں برداشت کت بہ کن اَنت آ ناچار ءُ بے وس اَنت تھنا وتی چُکّاں ھما جاہ ءَ دیم دے اَنت کہ اود ءَ مپتکہ وانینگ بیت اِنت چو نہ اِنت سرکاری اسکول ءَ ماسٹر مپتکہ بہ وانین اَنت ھمک ماسٹر کم تاں کم یک ماھے چل ءُ پنجاہ ھزار پگار گیپت اِنت اد ءِ ماسٹر یک تیرے ءَ دو شکار کنگ ءَ اَنت۔ پہ نام ءَ سرکاری اسکول وانینگ ءَ اَنت بلے کاینت وتی وھد ءَ گْوازین اَنت ءُ رو اَنت ماسٹرانی لیکہ ھمیش اِنت اگاں آ سرکاری اسکول ءَ شرّ بہ وانین اَنت، گڑا آھانی پرائیوٹ اسکول ءَ کس نئیت اِنت۔ بلے آھانی بدیں ساز اِتگیں پندل پدّر بوتگ-
من وتی مولوی ءُ استاد ءَ گوشگ لوٹ آں، اے اسکول ءِ پگار ءَ کہ تو وتی لاپ ءَ کن ئے پہ ترا زھریں کُچّل جوڑ بنت ءُ پہ تئی دین ءِ ھساب چوشیں کار ھرام اِنت اگاں ترا دنیا ءِ مردمانی ترس ءُ بیم نیست اِنت ترا ھدا ءِ کیامت ءِ ترس بہ بیت اِنت اے پروم ءِ پُشپدانی باندات شمئے دست ءَ اِنت ایشانی زندگی ءَ چو ارزانی ءَ برباد ءُ ویران مکن۔
تئی بربادیں نودربر شاری لال۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔