ماتانی روچ ءُ بلوچستان ءِ مات – جواد بلوچ

نبشتہ کار: جواد بلوچ

سرجمیں دنیا مروچی ماتانی روچ ( مدرز ڈے ) دارگ بوَگ ءَ اِنت. امریکہ ءَ اینا جاروس نامیں جنین آدم ءَ کہ آئی ءَ اوّلی جھانی جنگ ءِ تہ ءَ ٹپّی بوتگیں جنیانی ھزمت کُتگ ءُ نامدار بوتگ. اینا جاروس ءَ وتی مات ءِ مرگ ءَ رند آئی ءِ روچ داشت ءُ جھان ءَ اے یاتگیری روچ ءِ برجم دارگ ءِ واستا جُھدے بندات کُت ءُ امریکہ ءِ سرکار ءَ زور دات اِش کہ ماتانی روچ باید سرجمیں جھان ءَ سوچکان (مئی) ءِ دومی ھپتگ ءِ یکّ روچے ءَ دارگ بہ بیت.
اینا جاروس ءِ گُشتَنے کہ ” مات انچیں ھستی یے کہ پہ تو دُنیا ءِ تہ ءَ ھرچی کَنت کہ دگہ کَسّ کُت نہ کنت “
بلے امریکہ ءِ سرکار ءَ جاروس ءِ گپّ نہ مَنّ اِت ءُ گُشت کہ باندا دگہ یکّے پاد بئیت ءُ بُہ گُشیت کہ وسّیگ ءِ روچ ھم دارگ بہ بیت گُڑا چون کن ئے، بلے اینا جاروس ءِ جُھد بے مُزّ نہ بیت ءُ 1911 ءَ امریکہ ءِ ریاستاں ماتی روچ منّ اِت 1914 ءَ امریکا ءِ مستر (صدر) وُڈرووِلسن ءَ اے جار جتّ کہ سوچکان ( مئی) ءِ ھمّک دومی ھپتگ ءِ شمبے ءِ روچ ءَ سرجمیں جھان ءَ ماتی روچ دارگ بہ بیت ءُ پد ءَ جاروس ءَ اے گپّ ھم ایر کُت کہ مات ءَ گوں باید چہ دل ءَ مھر بہ بیت نیکہ ٹیکی ءُ نمدی دیگ بہ بیت. مرچی اے اینا جاروس ءِ جُھد ءِ برورد اِنت کہ سوچکان ءِ جُتا جُتائیں روچاں سرجمیں جھان ءَ برجم دارگ بوّگ ءَ اِنت.

وھدے کہ بلوچستان ءِ نام گرگ بیت یا کہ مئے گوشاں کپ ایت گُڑا اِد ءِ ماتانی دروشم چہ دُنیا ءِ آ دگہ ماتاں جُتا تر اِنت. بلوچستان ءِ ماتاں لھتے اکس گون اِنت ءُ اے ھمایانی (چُکّانی) اکس انت کہ چہ اِے ماتاں گِستا کنگ بوتگ انت ءُ ھمے اکس دست ءَ اَنت برے آ پریس کلب ءِ دیم ءَ نشتگ انت ءُ شُدّ ءِ زھرشانی کنگ ءَ انت ءُ برے آ دَگانی سر ءَ ویل انت. اے ماتانی گِندگ ءَ رند انچوش سما بیت کہ بلوچستان بہ گند ئے اے جھان ءِ بھر نہ اِنت ءُ پہ زور اِے جھان ءَ آرگ بوتگ بس پہ ھمے ماتانی درد ءُ رنجانی پیش دارگ ءَ.

تنیگا بلوچستان ءَ چوشیں مات چمّاں نہ کپتگ کہ آ چہ اے آس ءَ پھریز اِتگ ءُ وشھالیں زندے گوازینتگ. چاریں نیمگا چمّاں شانک دے ئے گندگ بیت کہ بس بلوچستان ءِ ماتانی مکسد ھمیش اِنت بچّ ودی بہ کن بُہ رودین ءُ پد ءَ ھمے ءُ بچّاں چہ ماتاں گستا کنگ بہ بنت ، گار ءُ بیگواہ کنگ بہ بنت سالانی سال سیاہ ءُ تھاری‍ں کوٹیانی تہ ءَ بند کنگ بہ بہ بنت ءُ ھمے مات چہ لوگ ءَ در کپّ اَنت وتی بچّانی سلامتی ءُ آجو کنگ ءِ واستا برے آ جُتا جُتائیں پولیس ءُ کورٹانی دیم ءَ رَو انت وتی بچّانی رکّینگ ءُ آجو کنگ ءِ واستا جُھد کن انت ءُ در پہ در بہ اَنت ءُ برے پریس کلبانی دیم ءَ نند انت شُدّ ھرتالی ءُ زھرشانی کن انت ءُ برے آ کوئٹہ ءُ کراچی ءِ دگانی سر ءَ ویل بہ اَنت بلے جُست کنوک نیست ـ

مِچّ البوم ءِ گُشتنے کہ ” وھدے کہ تو مات ءِ چمّاں چار ئے گُڑا تو زان ئے کہ ترا زمین سر ءَ ھم زگریں مھر رس اِت کنت ” بَلے من گُش آں کَسّے کہ وھدے بلوچستان ءِ ماتانی چمّاں چار ایت گُڑا آ زانت درد ءُ رنج چی یے ءُ ایشانی اسلی دروشم ءَ گند ایت ءُ پھم اِت کنت ـ من کہ وھدے چاگردی رسانکدار ءَ پچّ کن آں گُڑا بس لھتے اکس گِنداں گوں درداں چُوش وَ اکس بازینے دیم ءَ کپ ایت بلے لھتے اکس انچیں بہ اَنت ھما اکسانی دست ءَ اکس انت ءُ اکسانی تہ ءَ درد مان اِنت اگاں کسّے مار اِت بہ کنت. آ اکس گلام پاروک ءِ مات ءِ اکس بہ بیت کہ آئی ءَ ماھے ساری اے کوڑھیں دُنیا یلّ داتگ بلے اے مات ءَ وتی زند ءِ گُڈّی روچ کوئٹہ ءِ پریس کلب ءُ دگانی سر ءَ گوازیتگ اَنت بس پہ وتی چُک ءِ آجوئی ءَ . اے ماتانی پریات بہ گند ئے ارش ءَ ھُدا ءَ سرّ بیتگ انت بلے بَژن کہ زمین ءِ سر ءَ نشتگیں ھُدایاں اے پریات ءِ توار اِش نُہ کُتگ اَنت ـ آ اکس زاکر مجید ءِ مات ءِ بہ بیت کہ آئی ءِ سرجمیں زند ھمے درد ءُ رنجانی تہ ءَ گوستگ زاکر مجید ءَ کساس چہ دہ سال ءَ بُرز اِنت کہ تھاریں کوٹیانی ءِ تہ ءَ بندیگ اِنت ءُ زاکر ءِ مات اے درد ءَ وتی اندر ءَ مارگ ءَ اِنت دگہ ھزاراں چُشیں مات ھست کہ وتی لاڈکیں بچّانی واستا روچ ءُ شپاں پہ پہ اُمیتے ماں ودار گوازینگ ءَ اَنت .

اے روچ ھما ماتانی نام ءَ ندر اِنت کہ جُھد کنگ ءَ اَنت. پریس کلب ءُ دگانی سر ءَ نشتگ انت وتی چُکّانی پہ سلامتی آجو بُوَگ ءِ ودار کنگ ءَ اَنت.

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانکدار ایشانی منّوک بہ بیت یا اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔