زیک ءُ مرچی – جورکّان بلوچ

الم بوانیت

زیک ءُ مرچی

جورکّان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من سُھب ءِ سر ءَ کہ واب ءَ بُست کناں یک برے کتابے ءَ گوں مشکول باں، پدا دل گش اِیت زیمر ءِ اِشکن ، مرچی سُھب ءِ شش نیم ءَ کہ پاد اتک آں چم کپت اَنت ماں کتاب ءَ داں ،،، روسو اور مارکس ،، اِنت ۔ دل ءَ نگشت دست ئِے بجن نزاناں پرچی ءَ ۔۔؟
موبائل ویروک گوش ءَ کرت اَنت کہ چیزے اِشکناں ، درھک ءُ سر کپت فیس بُک ءَ ۔۔۔ زاناں فیس بک ھم یک پلجی یے کمبھت ککککک، شتاں داں اول سر ءَ استاد آرپ ءِ سوت ءُ ٹلو ٹالو دپ ءَ کپت کہ شمیم آجز ءَ شئیر کتگ اَت اشکنان کت ءُ ھمے سوت ءِ اِشکنگ ءِ وھد ءَ زھن ءَ ھمے اتک کہ اے ھم استاد آرپ ءِ گشتگیں سوتے کہ لزت ئِے مان ،اے وھد ءَ استاد آرپ ،استاد رسول بکش پرید، استاد رپیک ءُ نورھان بزینجو بوتگ اَنت ، کجام سلکشن ، ساداھیں زیمر ، استاد ءِ وشیں توار ءُاینگین ھم وھدے کہ استاد وڑیں گشندھے شست شست سوت گش اِیت ھرکس ءَ جُست کن ئے کہ تو استاد ءِ نوکیں سوت اِشکتگ اَنت؟
ھرکس گش اِیت اینچو وھد کئی کر ءَ ھست اے مرچیگیں دور ءَ بہ نند اِیت ءُ شست شست سوت اِش بہ کنت، اے ھم راستے کہ ھمک کس انچو گسیگ اِنت. یک سنگتے ءَ یک رندے گُشت کہ اگاں اے شستیں سوتانی درسیں زرّ پہ کار پہ مھنت پہ یک سوتے ءِ سر ءَ بکرتین اِت اَنت تئی دل ءَ چوشیں چیزے بیتگ اَت؟

من چار اِت سنگت راست گشگ ءَ اِنت، بلے استاد وت شرتر ءُ گھتر زان اَنت.
سوت کہ ھلاس بوت پد ءَ من ھمے جیڑ اِت کہ مئے بلوچی ءِ گیشتریں ازمی مردم گش ئے بینگ مکسک جوڑ بیتگ اَنت ، بنداں بنداں وت ءَ داں مہ گِر اَنت گوں پد ءَ وت ءَ وت وران کن اَنت چائے شائرے بہ بیت ، گشندھے بہ بیت یا نبشتہ کارے، باریں وجہ چی یے ،، شائرانی تہ ءَ بشیر بیدار ، منزور بسمل ، مجید آجز ، نثار یوسپ ، اسھاک ھاموش ءُ میر اُمر میر ءَ ساری ءَ کہ ونتگ اَنت ءُ انی ھم بوان اِش یک وانوکے الم ماریت زیکیں شئراں ءُ مرچیگیں شئراں

گشندہ ھمے وڑ ، استاد نور مھمد نورل ، نئیم پنجگوری ،آرپ بلوچ ، رسول بکش پنجگوری ،لتیپ بلوچ ءُ ایدگہ چنچو ھمے وڑ ءَ اَنت.

نبشتہ کار کہ زی ایشانی آزمانک ھمک ماھتاکانی براہ بوتگ اَنت ءُ مرچی گواہ اِش نیست، ڈاکٹر نئمت اللہ گچکی ، گوھر اکبال بالی ، ڈاکٹر ناگمان ، ھنیپ شریپ، اے چونیں اِلت ءُ کزایے کہ یکے ءَ وت ءَ داشتگ بلے گیشتر بینگ مکسک بیتگ اَنت پرچا ،وجہ چے اِنت، زمین ءَ چہ گِستا بوگ، چاگرد ءِ بدل بوگ ؟

بلے لھتیں وَ انگت وتی جند ءِ زمین یل نداتگ ھم انچوش اِنت کہ تو گش ئے من زیکیں گونڈو ءِ شئر ءَ وانگ ءَ آں، نگش ئے زیکیں میراُمر ، بسمل ، آجز یا بیدار ءِ نبشتہ کرتگیں دستونکے پہ درور اد ءَ وان مرچی بسمل ءَ …

منزور بسمل

من یاد گیتگ ترا، ھچ وڑ ءَ من ءَ مہ شَمُش
تو چُنت رند ءَ رَمُشتگ من ءَ، وت ءَ مہ شَمُش

برو بہ گَرد جھان گَرد ھرکُجا، مہ شَمُش
ھما ودار، ھما راہ، تئی نَوا، مہ شَمُش

زَرگ گنوکی یے، گِیرام بے سمائی یے
کسے کہ گون کپیت آئی ءَ پد ءَ مہ شَمُش

کسانی ءَ من ءُ تو جُوہ ءِ لاپ ءَ لیب کُتگ
آ وابیں نوبت ءُ باریگاں بے بَلا مہ شَمُش

بگندئے مَرگ پہ نادْراہ ءَ ھیریں دْراھی یے
دَوا کہ دست ءَ نیاتکہ، بکن دُعا، مہ شَمُش

ھمک وھد ءَ گِر ءُ بند رسم ءُ دود ٹھ اَنت
تُری مَیا منی گندوک ءَ بِھ مَیا، مہ شَمُش

تئی وش نیاتکاں ترا داشتگ دیدگانی سر ءَ
من ءَ کہ تْرانگ ءَ پِرّینگ ئے، گُڑا مہ شَمُش

دَمال ءَ لُڈ اِتگ بے وانک گْواتیانی تب ءَ
بہ جَن سدا ءِ سرا ساز، بے سدا مہ شَمُش

ھمیش بے بَریں دُنیا نھادی یے ھورکیں
دَگا مہ دئے تُری کسّ ءَ بَلے وپا مہ شَمُش

بہ چار دشمن ءُ دوستاں، بزان نیک ءُ بد ءَ
مہ جن تو لنکک ءَ ماں دیدگ ءِ تہ ءَ مہ شَمُش

مہ بات کس چہ وتی ساھیں مَھرماں سرسِند
ماں وابے ءَ اگاں بوت ئے چہ وت جِتا، مہ شَمُش

من گُشتگ بسمل ءَ تئی ھیرواہ ھسابی اَنت
ھمے ھیال ءَ دل ءَ بند، بے سما مہ شَمُش

برکا۔۔۔ 5-12-19

مجید آجز ءِ اے شَیر

دستونک ۔۔۔۔ ۔ مجید آجز

زندگاں زندہ گوٗر بُوّاناں
چمّے آں من کہ کوٗر بُوّاناں

ھز کناں روشنائی یے گِنداں
کُش چراگاں لگوٗر بُوّاناں

لاشیں ھد ءِ گَھینگ ءَ اِنت من ءَ
کِرم شاناناں ، مُور بُوّاناں

کیکّتہ دْریکّگانی آبریشُم
پَچّ زرد ءِ نِزوٗر بُوّاناں

سِستگاں چہ وت ءَ ھمود ءَ کہ
گوں وتی جند ءَ ھور بُوّاناں

شانک روزرد ءِ سرْمہ دان ءَ من ءَ
دنزے آں ، آڈھوٗر بُوّاناں

بنگ چاڑیں چِہ موسُمے آجز
ریزہ ریزہ بُلوٗر بُوّاناں

ھشکیں لبزاں گش ئے جوڑینتگ اَنت۔۔
بشیر ءُ نسار ءُ اسحاق ءَ ما شما ھمک روچ فیس بُک ءَ وانگ ءُ مارگ ءَ ایں کہ چے نبشتہ کنگ ءَ اَنت، اے زیکیں نورل ءُ آرپ اِشکرتگ ءُ مرچی اشکنگ ءَ ایں، اِش چنچو پرک انت، اے ماھتاکانی اے نبشتہ کارانی آزمانک وتی جاہ ءَ دگہ نکانے ھم نہ گواہ اِیت ۔
استاد آرپ، کندیل ءُ بالو وڑیں نوار کرتگ تو اے راج اے تئی گوشداروک چتو انچیں نوار لوٹ ایت کہ اِش بکنت.


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں