من چوش جیڑاں – شے بلوچ

0

من چوش جیڑاں

شے بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

بیست ءُ یکمی کرن ءَ ما چنچُک بزگ ایں،مارا کس ءَ سما نہ انت کہ اے دور ءَ اوں انسان ءُ آئی ءِ زند اے رنگ ءَ بیت کت کنت۔

مئے ھلک انگت ءَ جنگلے۔

مے میتگ ءَ کسے سھب ءَ واب ءَ پاد کیت،تا جیڑ اِیت سر ءَ کُجا بکش آں۔

آ کہ استے پریشان بیت وتی اے سھب ءَ سارینگے سھبانی وڑ ءَ گند اِیت،آئی ءِ وجہ ایش انت کہ ھلک پھک ءَ ویران اِنت،مردم نیست،ناں چُشیں ھاسیں دزگٹی نانکہ شریں لائبریری یے کہ آ بروت ھمود ءَ چیزے در بہ بارت ءُ نہ دگے کار ءُ روزگارے ھست ءُ ناں دندایے۔

بزاں ھچ نہ بیگ ءِ سبب ءَ آ نوجوان مایوس بیت ءُ چپ چاگرد ءَ چارگ ءَ لگّ اِیت تا آ گند اِیت ھوٹل ءِ ءُ ساکی ءِ چوں رونک اِنت،دُراھیں سنگت ئِے ھمود ءَ نشتگ اَنت،چرس ءُ تریاک چو پُدنی ءَ ڈبی بھا بیت اِنت،اے میتگ ءَ ما نشتگ ایں اِد ءَ ناں شریں وانگجاھے ھست ءُ ناں شریں نادارھجاھے (ھسپتال)ھست،ناں شریں ڈاکٹرے،بزاں بژن بیت کہ بیست ءُ یکمی کرن ءِ اے نوکیں دور ءَ مئے زالبول زھگ ماسی ءِ وھد ءَ بیران بنت،بژن ءِ گپ انت مئے گْونڈو چہ اپینڈکس ءَ بیران بنت،وھدے کہ اے گْونڈ ءِ نادراھی ءِ اِلاج آ دگہ مُلک ءُ ھلکاں گونڈ گونڈیں لوگانی دپی کلینک ءَ بیا اَنت،اینچُک مسیبت ءُ تکلیپ گندگ ءَ پد مئے گونڈو ءِ ھزار درد ھزار گم دل ءُ چم ءَ زور اِیت در کیت پہ کوئٹہ ءِ وڑیں شھری ءَ پہ وانگ ءَ پہ زانگ ءَ،شھر ءَ کیت ھمے گونڈو آ درست چہ میڈیکل ءَ ترجیہ دنت۔آ وتی یازدہ ءُ دوازدہ ءِ سبجیکٹ ءَ بائیلوجی کنت،ایف ایس سی ءَ پد میڈیکل انٹری ٹیسٹ ءِ تیاری ءَ کنت اے وھد ءَ بازیں واندگی سنگتے آیارا مایوس کنت گُش اِیت” کہ مئے ھلک ءِ مردم ابید ءِ میڈیکل ءَ دگہ ھچ پہ وت ءَ نہ گند اَنت ۔

من سر پد باں کہ اے نودربر ھمے گُھار ءَ گند اِیت کہ چِلگی ءِ وھد ءَ بیران بیت۔یا ھما گونڈو ءَ گند اِیت کہ چہ اپینڈکس ءِ درد ءَ بیران کُت،گڑا آ نودربر ءِ واھگ ءِ یک اُبے پاد کیت کہ من یک شریں ڈاکٹرے جوڑ بہ باںءُ پہ وتی ھلک ءِ مردماں دردے وارت بہ کناں۔

مئے بزگیں مھلوک چنچُک بزگ انت،اے درد ءَ تھنا ھما گونڈو مار اِت کنت کہ شپ ءِ نیم ءَ آئی ءِ بلُّک ءَ دردے گیپت ءُ آ سجھیں شپ سر سر جنت آئی ءَ را ڈاکٹر ءُ درمانے دست نہ کپ اِیت آ ساھت ءَ اے جیڑ اِیت ٹوھیں جیڑھے۔
اے گپ ءَ واجہ ءُ ھاکم سرپد بہ بنت کہ اے زند اے وڑ ءَ گوازینگ ءَ گران اِنت،ما چم ء وت وتی راج ءَ اے وڑ ءَ بزگی ءَ دیست کُت نہ کن ایں۔

اے گپ یک کوزہ ءَ ءُ زورکے ءَ پھمگ لوٹ اِیت۔

من ھمے واجہ ءُ متبر ءُ واک ءُ اِکتیار داراں گوشگ لوٹاں کہ چہ میتگے ءَ در اتکگ اِت پہ شھر ءَ وانگ ءَ ھمے گونڈو چنچُک بزگ اِنت۔

اے کسہ ءَ گوش بیدار واجکار۔۔

۔۔ واک دار ۔۔۔ شھر ءَ اتکگ وانگ ءَ چنچُک بزگ اِنت ءُ نشتگ کراھی کمرھے ءَ ۔ پت ئِے لچکاری کنت۔۔۔۔مات ئِے گُد دوچی کنت بچ ءَ را دنت وانگ ءَ کہ بلکیں وان اِیت منی سریگ ءَ نوک کنت،بڈ ءَ کنت پت ءَ پیرین ءَ ۔نو ھمے کراھی کمرہ چنچُک تابان اِنت۔برے آپ نیست برے گیس نیست برے لین نیست ءُ ناں دگہ لائبریری یے ،ناں پنجاب ءِ وڑ ءَ روڑانی سر ءَ وائی پائی یے کہ چیزے در بہ بارت۔آمدام بس ءِ پشت ءَ درنجُک اِنت کلاس ءَ روت ءُ ناں گند اِیت شریں سبارگے،ھزار تکلیپ ءَ پد روت وتی ھلک ءَ دنت وتی چکاس ءَ پد ءَ دیم پہ شال ءَ واتر بیت ءُ گم کنت کہ باریں رزلٹ چون بیت کہ بید ءِ شریں لمبراں اد ءَ وَ کار شر نہ بیت ۔

بندات بیت نو بی ایم سی ءِ ٹیسٹ ءِ تیاری ءَ۔تا شش ماہ ءَ وت ءَ تابان کنت،ڈاکٹر منھوج ءِ گْور ءَ ۔برے نماز کنت برے دوا کنت ءُ دُراھیں ڈوکِس ءَ منھوج ءِ ھپز کنت،شپ ءَ واب ءَ ھم جیوڑ اِیت ءُ ایچ ٹو ءُ پائینل کوڈ کنت۔۔۔

نو ٹیسٹ ءِ روچ ءَ روت ٹیسٹ سنٹر ءَ تا گند اِت نُھ ھزار مردم ءَ،دل ئِے کپ اِیت،اے نُھ ھزار کس چہ مئے ھلک ءَ پہ وانگ ءَ دراتکگ اَنت ،من ھمے پنجاب ءِ سیل چاروک، تنز جنوک،پتوا دیوک ءُ ھما سھاپی کہ ھچبر شھارک ءُ سامی ءِ نام اِش نہ کتگ،بلوچ ءَ بلوچی گُش اِیت کہ اے بلوچی ءَ وانگ ءِ شوک نیست،اشانی شوک ءُ دوستی بس گو تُپنگ ءَ انت،برے برے میر ءُ سردارانی بڈ ءَ کپ اَنت کہ میر ءُ سردار ایشی ءَ وانگ ءَ نیل اَنت۔۔۔

گُڑا اے چار ءُ پنچ ھزاریں مردم چہ کُجا اتکگ اَنت؟

برمہ یا چہ پلستین ءَ۔در اسل تو وتی آکاھانی ناکامی ءُ زلم ءَ چیر دیگ لوٹ ئے ،پمیشکا مارا روچے بُھتامے جن ئے، سبر دیم ءَ گوش بیدار، نُھ ھمے نُھ ھزاریں نودربراں چہ نُھ ءُ شَش ءِ درکیت ءُ روت بی ایم سی ءَ ، بوشت کمو ترا تئی ھکیکت ءَ گوشاں،ھکیکت ایش اِنت تو اے نُھ ھزاریں بلوچ نودربراں کہ گند ئے تا تئی چم در کاینت،ترا برداش نہ بیت،تئی جبین ءَ آس روک بیت،پمیشکا تو رھگوزی نودربراں برے برے گر ئے ءُ جست گر ئے کہ شما آکر چے کنگ لوٹ اِت؟

شما وتی ھلک یل کُتگ اد ءَ اتکگ اِت مزنیں کچی ءَ وانگ ءَ۔۔ھکیکت ایش اِنت کہ ترا چیزے ناں چیزے یا تُرسگ ءَ اِنت۔۔
دلگوش واجکار !

ما پہ اِلم ءَ تلوسین ءُ تُنّی ئیں،تئی پنجاب ءَ اے وڑیں تالیم دمک دمکاں دست کپ اِیت،بلے ما ھشت سد ءُ بنجاہ کلو میٹر پند بُر اِتگ دور اتکگ ایں شھر ءَ پہ وانگ ءَ،کساس کن مارا بچار ما چنچو بزگ ایں۔۔۔
بیا پد ءَ دیم پہ کسہ ءَ رو ایں!

ھما چار ءُ پنچیں نودربر اتک اَنت نی بی ایم سی ءَ ھزار مُشکل ءُ ھزار سکی ءَ پد۔۔۔نی اود ءَ سے ماہ کلاس گِر اَنت۔۔۔
سے ماہ ءَ ما دگانی( روڈانی) سر ءَ وپتگ اَنت ءُ سے ماہ لٹ ءُ کُٹ ماں تھانہ ءَ۔۔۔برے نا اھل، پروپیسرانی دمکی ءُ انا پرستی ءِ سبب ءَ وت کُشی کن اَنت،برے اے دھشتگرد بنت لاپتہ بہ ینت۔۔۔

جست گوں چہ تو ایش اِنت کہ زاناں مارا وانگ ءُ زانگ ءِ ھک نیست، چے ءَ بے مکسد ءَ مئے سر ءَ زلم کن ئے،چے ءَ مارا جبر ءُ تَشدد ءِ نشانگ ءَ کن ئے، چے ءَ مئے دست ءِ کلم ءَ پچگر ئے،چے ءَ مئے کتاب ءَ دِر اِت ءُ دور دے ئے،تئی چماں ما انسان ایں اگاں ناں،یک نیمگے مارا لٹ ءُ کُٹ کن ئے ءُ دومی نیمگ ءَ وت ءَ پارسا کن ئے،اے یک وڑیں مناپکی یے نہ انت؟
تو مئے ساھگ ءَ سارتیں آپے مان مہ بَے روچ ترا پیلاش اِیت۔۔۔

اے زند پہ چُشی ءَ گوازنگ ءَ سک گران انت۔۔۔
تو ھما چماں آ دگر ءَ چار ئے مارا ھم بچار کہ مئے گْور ءَ تھنا جُست پش کپتگ اَنت۔۔۔۔
روان انت ۔۔۔


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔