مِھر ءُ زِر ءِ چئول بندیگ اَنت – بالاچ قادِر

0

مِھر ءُ زِر ءِ چئول بندیگ اَنت۔

بالاچ قادِر

دی بلوچستان پوسٹ

مھروان۔۔۔۔۔ سلامت بات ئے۔۔۔!!

چیزے روچ بیت اے شہرءَ اتکگاں۔ ھرچ نیمگا کہ چم کپ اَنت تہ دراھیں ندارگ وتی دیمءَ آنگو کن اَنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من ھیراناں کمے وھدءَ اینچو بدلی چون اتک کنت۔ ندارگ،مردم،تیابءُ شہرءِ موسم دراہ وتی پیسری دابءَ نہ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ نوں دل ھوں نہ گُشیت کہ گیشیں روچ اِدا بہ گْوازیناں۔۔!

مَردُماں وَ من ھمک روچ مٹ بوگا گِنداں ءُ مردمانی مٹ بوگ منا تُشے ھوں جیڑگ نہ پرمائیت پرچہ کہ من برے برے وت ھوں مردمانی پئیمءَ بدل بیتگوں۔۔۔۔۔۔ بلئے اے شہرءِ موسم،رنگءُ زیبائی،تیابءِ ندارگانی چو پہکءَ مٹ بوگ منا سک باز تورینیت۔

اَنچو سما بیت کہ اے نِدارگانی تہءَ منی ارواہ تاھیر گپتگ اے کہ اَچ من دور تچ اَنت گڑا من وتی جِندءَ کُجا بہ شوہازاں۔۔۔۔۔!
مہروان۔۔۔۔۔۔۔۔۔! ترا ھما رندیگیں سَپر یات اِنت؟ بُرزیں کوھانی شمءَ ھرنیمگا سبزگیں زمینے اَت گندئے۔۔۔۔ درچکءُ پُلّ اِت اَنت ءُ تو وتی سر چہ گاڈیءِ دریگءَ کش اِتگ اِتءُ گُشانءِ لمبءَ گوں دیم چیردیانءَ گُشت “زِندگی ھمدا یل بِداتیں بِلّےوت واک بیتگءُ درچکانی تہءَ لیبے کتگ اَت”-
بلئے اے شہرءَ زندگیءَ زمینے اَست نہ کہ وت واکیں ساھے کشّ اِت کنت۔ ھرنیمگا بچار شورءُ شاراِنت۔۔۔۔ بے وانکی اِنت۔۔۔ھرکسءَ بگند زھمے اسپرے گونے۔۔۔۔ ھرکس ادءَ زندگیءَ جنگ لوٹیت ءُ اشیءِ زگریں واھشتاں دو کپ کنگ لوٹیت۔۔۔۔!!

یکرندے منءُ تو چاگردی جیڑہانی بابتءَ ھبرءَ اِتیں کہ گڑا تو گشت کہ اے دودءُ ربیدگ،رسم،روایات مئے زیبائی اَنت۔۔۔۔۔ مئے پجار اَنت۔۔ تئی ھمے گپ منا ھچ دوست نہ بوت باور کن۔من باز براں جیڑاں اے دودءُ ربیدگ،رسم،روایات انسانی وت جوڑشتیں چیزاَنت ابرمی نہ اَنت ءُ ھرھما چیزءِ تہءَ کہ اَبرم دور کنگءُ وتی جندءِ قانودءُ رھبند مان کنگ بہ بنت گڑا اودءَ زِندگی ھورکیں ءُ بد جلواھیں کَباٹے بیت۔۔۔۔۔۔!
من لوٹاں کہ مردم اے کوھنءُ دِرتگیں ربیدگانی تہءَ بندیگ مہ بیت چہ اشاں چَٹ آجو بہ بیت۔۔۔۔ وتی مارشتءُ واھگانی وت واجہ بہ بیت ۔۔۔۔۔۔ تِرھوکیں ساھے بہ کشّیت۔۔۔۔۔۔۔!!

مارءَ چے داتگ اے کوھن،جَنڈءُ دِرتگیں انسانی وت جوڑشتیں دوداں۔۔۔؟ ھمیشانی سوب اِنت کہ ما گوں آجوئیءَ گپ جَت نہ کنیں ۔۔۔۔ وتی دِل تبیں کارءَ کرت نہ کنیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔!
تو وت ھوں یکروچے ھمے گپءِ سرءَ گریت کہ من گوں تو ھور بیت نہ کناں۔۔۔۔ مھر کُت نہ کناں پرچہ کہ مئے نیامءَ دینءُ مزہبے است۔۔۔۔ زاتءُ پاتے اَست۔۔۔۔ چاگردی دود اَست اَنت ءُ پد ءَ من یک بے وسیں جنکے آں کہ اشیءِ پاد چاگردءِ دودانی زمزیلاں گوں بستگ َاَنت اِش۔۔۔۔۔۔۔۔۔ جنکےءِ وتی اَرمان، واھشت، لوٹءُ دل دوستی اے چاگردءَ بے ارزشت اَنت۔۔۔۔۔۔۔ اگاں من تو انی وتی مھرءِ کسہءَ دیمءَ بہ بَریں ءُ پدا باندا چاگردی دودمئے راہءَ سنگءِ پئیمءَ میلانک بہ بنت گڑا ما دوئیں پُرشیں ءُ ٹُکّر ٹُکّر بئیں۔۔۔۔۔۔!
مہروان۔۔۔۔۔ کمے بہ جیڑ ۔۔۔۔۔ ھمے زَنگ بستگیں، وت جوڑ کتگیں چاگردی بندشانی سوبءَ تو گوں من جتا بوگ لوٹ ئے گڑا پرچہ اے کوھنءُ جَنڈیں دودانی سرءَ چیا پہر بَندئے۔۔۔۔؟
انی من تیابءِ دپءَ ریکانی سرءَ نشتگءُ ترا نمدی نوشتہ کنگا آں ۔۔۔۔۔۔۔۔ دیمءَ زِرءِ مستءُ ملنگیں چئولانی شہارءِ دیمءَ مزن مزنیں سنگ ایرکنگ بوتگ اَنت۔ چئول کمے سرکشگ لوٹ اَنت۔۔۔۔ دیمءَ روگ لوٹ اَنت۔۔۔۔ تیاب دپءِ کپتگیں کُچکاں اَمباز کنگ لوٹ اَنت بلئے کاینت ھمے سِنگاں گوں ڈیک وَراَنتءُ پدا بے توار بنت۔۔۔۔۔!

اے شہرءَ مردم چنچو زالم اَنت گِندئے؟ مھرءُ واھشتاں بِگر داں تیابءِ چئولاں درستانی دیمءَ مزنیں سنگ اِش ایر کُتگ۔۔۔۔۔!


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔