مہراب پہ وتن سالونک انت – ساهل بلوچ

الم بوانیت

مہراب پہ وتن سالونک انت

ساهل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اے دنیائے توک ءَ لہتیں انچیں مردم کیت وئدے آ اے کوڑئیں امروز ءَ یل کن انت رو انت آئانی رؤگ ءِ درد وتی کہول ءَ هوار کل مہلوک ءَ بیت، آئانی رؤگ ءِ گم ءَ تیوگیں انسانیت ءِ جند گون هون ءِ ارساں گریت،.
ہئو اے هما مردم بنت کہ چہ زات ءُ زریات ءَ در کاینت، چہ دنیائے وشی ءُ ایمنیاں در کاینت، نا اشان زر ءُ مال ءِ تلب بیت نا کہ گاڑی ءُ ماڑی ئے،،،
ہئو اے هما مردم انت کہ پہ وتن دیوانگ انت، زندگ انت پہ وتن ءُ مرگ ءَ هم پہ وتن امباز انت…….

همے شیدائیں مردمانی لڈا، همے وتن دیوانگانی لڈ ءَ اسد جان پنام مهراب هم هوار انت.
بیا کمو چاریں اسد ءَ کہ چون پہ مهراب ءَ سر بیت،،
اسد جان ءَ وئدے وتی راج ءُ ڈیهه ءِ بزگی کہ مار ات گڑا آئی ءَ وتی سیاسی زندگی ءِ سفرءِ بندات چہ بی ایس او ءَ کت، بازیں وئد ءُ مدتی ءَ گون بی ایس او ءَ همگرنچ ات، وئدے کہ بلوچ ورناهانی آوار جنگ ءُ لاشانی کپگ بنا بوت تہ اسد جان ءِ کہول ءَ اسد پہ زور ءُ جبر روان دات بہرن ءَ، بلئے آئان چش نزانت پہ زمیں شیدائیں اسد درانڈیہی زند گوازینت نہ کنت…..

اسد جان ءِ جند ماں بہرن ءِ دمکان ات بلئے آئی ءِ هیال ءُ فگر مدام گون بلوچستاں ءِ زید ءُ کوچگاں ات، سالی ءَ پد وئدے بہرن ءِ پولیس ءَ بہرتی بوت گڑا آئی ءَ چار ات کہ موه همیش انت پہ زمین ءَ واتر بکناں گڑا اسد ءَ وتی مردم همے نیت ءَ تسلا دات انت ءُ در اتک کہ من روان لہتیں روچ وتی علاقہ ءُ مردمان چاراں کہ زہیریگاں اگان من انو مروان ءُ کار ءَ بگران گڑا منا دان دو سال ءَ چهہٹی نہ رسیت.
دیوانگیں اسد وئدے ملک ءَ واتر اتک گڑا دومی روچ ءَ آئی ءَ اسد مان لوگ ءَ دور دات ءُ مہراب وتی نزوریں کوپگاں زرت ءُ دیم پہ مسکیں کوہان رہادگ بوت.

ہئو مہراب مدام مان کوہان ات، برے سیاجی ءُ دڑامب، برے مشکے ءُ آواران ءُ برے مان بلیده ءُ زامران ءَ،
مہراب جان ءِ مخلصی ءُ ایمانداری ءُ سبک جانی وئدے سنگتاں دیست گڑا آئی ءَ را مرکزی اوتاک ءِ کمانداری ءِ ذمہ داری دیگ بوت ءُ آئی ءَ هم وتی فرض مدام جوانیں رنگی ءَ پیلو کرت انت.
مہراب جان سکیں جوان ءُ مہروانیں سنگتی ات آئی ءَ مدام سنگتانی هیال گور ات ءُ پہ همک سنگت ءَ مہرباں ات……..

مہربان ءَ وتی زمیں زادگی ئے دراہیں فرض پیلو کت انت، مہراب هما روچی کہ چہ لوگ ءَ در اتکگ ات دان مرچی ءَ آئی ءَ وتی مات ءُ مہلوک پہ چم نہ دیستگ اتاں، وئدے سنگتان گشتگ کہ تو پہ چهہٹی ءَ برو گڑا مدام بچکند اتگے ءُ گشتگ ءِ “من سرکاری نوکری ءَ نہان زمین زادگ ءَ چهہٹی ءُ لوگ ءِ هاجت نہ بیت”

مدام اوتاک ءَ سنگتانی پہ مسکرا ءُ تژن مہراب کلاگ زرتگ کہ تو باریں چیا آروس نہ کنئے مارا بگش گون تئی اے کجام کمزوری انت کہ ترا پہ آروس ءَ نیل ایت گڑا مدام مہراب ءَ گون پر مہریں بچکندی ءَ گشتگ ” من چیا دگے یکی ءِ زندگی ءَ برباد بکناں، من چیا دگے یکے وتی نام ءَ بے نامیناں من بلکیں باندا شہید بوتاں گڑا چیا آئی ءِ حقان وتی کوپگان بزیران”.
مہراب ءَ وتی کلیں وشی پہ وتی راج ءَ قربان کتاں،

مرچی بیگاه ءِ سہت ءَ گون سرے درد ءَ کپتگ اتاں کہ کش ءَ نشتگیں سنگت ءَ دست وتی گوانکو ءَ برت ءُ گشت، سنگتاں گوادر ءَ پی سی ہوٹل ءَ دور کتگ، من وئدے سر چست کت دان دیست سنگت سک ملور بوت ءُ لنٹانی سرا دروگیں بچکندے آتار کنان ءَ گشت ءِ مہراب پہ وتن سالونک بوت،
منی چمان چہ ترمپ ءِ ارس دراتک ءُ ما دوئیں هاموش بوتیں……..

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں