سبزو ھم وادھانی بندیگ اِنت – ظہورفضل

الم بوانیت

سبزو ھم وادھانی بندیگ اِنت

ظہورفضل

دی بلوچستان پوسٹ

سبزو مدام گوں من ءَ گُش اِیت کہ اے دنیا بس درد ءُ گم ءُ رنجانی جاگھے اِد ءَ کس نمار اِیت، کس یکے دومی ءِ مارشتاں زانگ نہ لوٹ اِیت، بس ھمے گُش اِیت کہ تو ھم منی وڑ ءَ بُبو ، منی تب ءَ وتی زندگی ءَ بُہ گْوازین ،پرچا، من ءَ وت ءَ زان ءَ واھگ نیست، لوٹ نیست ،اے زندگ بُوَاگ ءِ ھک نیست ۔ مئے چاگرد ءَ مئے سُور سانگاں بگر داں کار ءُ کسب ءَ ھمک چیز وتی تب ءُ لوٹ ءَ نہ بیت ،، انچو گُش ئے مارا کیزیانی وڑ ءَ زندگی کنگی اِنت ۔

زندگیں مُردگ بہ بنت ءُ بس ۔

سبزولو تہ ءَ چہ گُش ئے یک ٹپ وارتگیں مردمے ،بَلے مدام جیڑ اِیت، ماریت، اھساس کنت ،پمیشا اے مردمانی تبّ ءِ مردمے نہ اِنت ، بَلے انسانے ،، ھرکس سبزو ءَ نہ پھم اِیت ءُ نہ زانت، پمیشا مدام یک کِرّ ءَ نند اِیت ءُ جیڑ اِیت کہ زند بائد اِنت بےمھنا مہ بیت. زندگ بُوَگی اِنت پہ یک جُھدے ءِ واست ءَ یک لوٹے ءِ واست ءَ ،

پد ءَ سبزو ءِ توار سک وش اِنت ءُ پُرلزت اِنت ، برے برے من سوتے پرماین ئِے وش گُش اِیت.

اگاں دری راجے ءِ تہ ءَ بوتین ءَ یک شَرّیں گُشندھے بوتگ اَت، بَلے بَژن کہ مئے راج ءَرا چوشیں اِزمکار بھ دیم ءَ نہ اَنت، داں وتی تہ ءَ مِر اَنت ءُ گار بنت ،

من کہ سبزو ءَ توار کناں پہ تچگ کیت، من زاناں کہ سبزو منی ھم تبیں انسانے کہ من آئی ءِ مارشتاں، آئی ءِ دل ءِ ھما گپاں سرپد بوت کناں کہ دگرے ءَ را گُشت نہ کنت اِش ،، پمیشا پہ تچگ پہ من ءَ کیت ، ما نند اِیں گپ جَن اِیں ، مسکرا کن اِیں ، برے برے بِلّے ما ھر دوئہں گمیگ بہ اِیں ،

آ وتی کسہ ءَ کار اِیت ،گش ئے منی کسہ اِنت،

ھَو من وتی کسہ ءَ کار آں، سبزو ھمے ماریت کہ گش ئے مناں ،

ما دوئیں زندگ بُوَگ لوٹ اِیں ،بَلے بے مھر بُوَگ نہ لوٹ اِیں ،مارا مھر ءِ ساھگ ءَ زندگ بُوَگی اِنت ، ھما کہ مئے دل ءَ اَنت، مارا بِرس اَنت، بَلے ھمے چاگرد ءِ دودانی سانکلاں مارا بستگ ءُ آ مارا زندگی ءَ چہ دور کنان اَنت،،، پمیشا سبزو چو منی وڑ ءَ مدام وداریگ اِنت کہ اَلّم روچے نہ روچے آئی ھمسپر بلکیں پہ آئی ءَ کیت ءُ مھر ءِ ساھگ ءَ زندگی ءِ لزت ءَ بَکش اِیت ۔
ھَو من ھم چو سبزو ءِ وڑ ءَ ھمے امیت ءِ واھگدار آں ،

سبزو ءِ یک چیزے من ءَ سک دوست بیت، مدام من ءَ کہ توار پر کنت،گڑا گُش اِیت، بیا یک ٹوپکّے ءِ بزاں سرھالے ءِ سر ءَ گپ جَن اِیں داں من تو وتی مارشت ءُ زانشتاں یکّے دومی ءِ گوما بَھر ءُ بانگ بہ کن اِیں، ھَو دل ھم سُبکتر بیت ، برے برے بلوچ ،برے بلوچستان برے درملکی کسہ کن اِیں ،برے کوھنیں گیدی ءِ کسھاں کار اِیں ،

بَلے ھما ساھت ءَ ما ھر دو چٹ وانگ ءُ ھیران بہ اِیں، ھما ساھت ءَ گُش ئے زندگی سک گران اِنت ،

گند ئے مھر ءِ سر ءَ گپ ءُ تران ما کن اِیں ، آ ھم ھچ گشت نہ کنت ءُ من ھم ………

بس ھمے گپ منی دل ءَ کیت کہ چو منی وڑ ءَ سبزو ھم وادھانی بندیگ اِنت.


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں