نبشتانک: آرپ جان تئی وداریگ آں
نبشتہ کار: ناسر کمر ساجدی
دی بلوچستان پوسٹ
آرپ جان من نہ زان آں تو چون ئے تئی چے ھال اِنت؟ منی دوا گوں پاک ءِ ھُدا وند ءَ ھمیش اِنت کہ تو ھست ءُ سلامت بات ئے آرپ پُل من ءَ ماپ بہ کن منی دست نہ رس اِیت من پمیشکا بے توار آں بلے من ءَ پہ تو انگت وداریگ آں ساہ۔ آرپ پُل من ھم زانت تو بے گُناہ ئے تئی میار ھمیش اِنت کہ تو ھچ نہ کُتگ ءُ تو بے میار ئے من انّا بلکیں دراھیں مردم زان اَنت کہ تو بے میار ئے۔
شپ ءُ روچ تو مارا گیر پیداک ئے من وھدے تئی اکس ءَ چار آں باور کن منی اَرس دارگ نہ بنت آرپ جان من وھدے تئی گپاں دل ءَ کاراں بہ ھد گیر کیت اِنت بلے من ھچ کُت نہ کناں ابید چہ پاکیں ھُداوند ءِ درا دُوا لوٹ آں ۔
آرپ جان تئی پِت ءُ مات سنگت دوست برات پہ تو سک مُلور اَنت تو زوت واتر بہ کن۔ ترا پنچ ماہ اِنت تو یک تھاریں کوٹی یے ءِ تہ ءَ بندیگ ئے۔ بلے من ھچ کُت نہ کناں من بے توار آں اگاں من توار چست بہ کناں گڑا من ھم بے توار کنگ باں ۔ آرپ جان ترا زالماں چہ شپ ءِ واب ءَ چِست کُت ءُ تئی بزگیں مات ءِ دیم ءَ تئی چم اِش بست اَنت ءُ ترا زالماں پراڈو ئے تہ ءَ دور دات تئی لاچاریں مات ءَ زالمیں سپاهیگانی دیم ءَ باز پریاد کُت گُشت کہ منی زهگ ءَ بے گُناھے بہ میار اِنت ءُ منی زهگ ءَ یلہ بہ دے اِت بلے آ زالمان ءِ دل ءَ ھچ رهم نہ یتک۔
آرپ جان تو وتی وانگ یل دات تو گُشت من وتی پت ءِ ھمکُوپگ باں وتی کسانیں برات ءُ گُوھاراں پہ وانگ ءَ راہ دیاں، بلے ترا زالماں بیگواه کُت۔ منی کر ءَ دگہ ھچ گپ نیست من نبشتہ بہ کناں ۔ تو سک یات پیداک ئے دیر مہ کن بے ترا تئی میتگ سک بے توار ءُ ملور اِنت تئی ودارگ اَنت۔ آرپ جان تو گوں کُل سنگتاں هور زوت بندیگ جاگہ ءَ آجو بات ئے مارا تئی ودار اِنت کہ ما زوت ترا وتی میتگ ءَ گوں وتی همسراں سنگت ءُ دوستان هور ءَ بگندیں ۔ آرپ پُل من انگت تئی ودار ءَ نشتگ آں تو زوت واتر کن۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی انت-