بلوچستان ءَ زھگ ءُ کماش دراہ ریاستی زوراکیانی آماچ انت – ماما قدیر

بیگواھیں مردمانی پانکجنیں گل وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ زھرشانی بنجل ءَ مروچی چار ھزار ءُنُھ سد ءُ بیست ءُ یک روچ سرجم بوتگ انت – مروچی چہ کراچی لیاری ءَ عبدالوہاب بلوچ، دانشور اھوالکار عزیز سنگھور ءَ بنجل ءَ اتکگ ءُ دلپدردی درشان اِتگ –

ھمے وھد ءَ وی بی ایم پی ءِ کمک سرکماش ماما قدیر بلوچ ءَ گوشتگ کہ گلامی ءِ درد مار اِتگ ءُ بلوچ سرڈگار ءِ سر ءَ تاکت ءِ زور ءَ ایردست کنوکیں پاکستان ءُ بلوچ راج ءَ گلام داروکیں تاکتانی بگیری ءَ ھنچین جھدے بندات کُتگ کہ مرگ وشھالی کاریت – بلوچ پرزندانی یل کنائینگ ءِ جھد ءَ سرجمیں جھان بلوچستان ءُ بلوچ ءِ سر ءَ باوست کنگ ءَ انت ءُ بازیں ملکاں اخلاقی پلامرزی ھم کُتگ –

آئی ءَ گوشتگ کہ بلوچ راج ءَ وشھالی ءِ ھاتر ءَ وتی زند، عیش نوشانی دیھونی داتگ – اے جھد تہ ءَ ریاست پاکستان ءَپنجاہ ءُ پنچ ھزار بلوچ زورانسری آوار جتگ ءُ بیگواہ کتگ کہ ریاستی بندیگ جاھانی تہ ءَ وتی زند ءِ ھاتر ءَ ناں بلکنہ بلوچانی وش وشھالی ھاتر ءَ وتی زند ءَ گوازینگ ءَ انت – وھدیکہ ھزارانی کچ ءَ بلوچ پرزنداں دیمھونی دیان ءَ ھمے کلوہ داتگ کہ مئے ھون ھمے واست ءَ مکدس انت کہ سرڈگار ءِ پرزندانی ھاتر ءَ رتکگ انت ناکہ کرسی ءُ نوکری ءِ ھاتر –

ماما قدیر بلوچ ءَ گوشتگ مروچی ھزاراں بلوچ ماتانی زھگ، گھارانی برات، زھگانی پت پچ گرگ بوتگ انت ھر گںس پرسیگ انت ریاستی ادارھاں کسان سالیں بختی ءَ بگر کماشیں نواب اکبر خان بگٹی ءَ.ھچ کس نہ بکش اِتگ – ریاستی زوراکیاں سرجمیں بلوچستان سُچگ انت ھچ کس پھریز نہ انت، لکانی کچ ءَ مردم در پہ دری زند گوازینگ ءَ لاچار بوتگ انت گڈا ھنگت اے وڈیں ساھتاں پدا وتی سر ءَ وت تپر جنگ ءِ بھر جوڈ بہ بئین – ھماھاں کہ مارا انچو درد داتگ دردانی الاج بیگواھیں مردمانی یل کنائینگ ءَ ابید دگہ ھچ نہ انت –