مھلب کمبر ءِ نمدی یے پہ کماش استاد واھد کمبر ءَ
نبشتہ کار : زھیر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
سلام ءُ دروت منی ابا جان۔ دائم وش ءُ سلامت بات ئے زوت چہ زوراک ءِ زندان ءَ آجو بات ئے پہ سلامتی واتر بات ئے۔
ابا جان، نہ زاناں گپاں چہ کُجا بِندات بہ کن آں۔ تئی دوری ءُ زندانی ءِ درد ءَ درشان بہ کن آں یا ترا بلوچستان ءِ ھستیں جاورانی بابت ءَ ھالاں سر بہ کن آں۔ جیڑگ ءَ آں۔۔۔ ابا جان، وھدے مارا تئی دزگیری ءِ ھال سر بوت گُڑا پہ من گُش ئے زمین تنک اتک ءُ آزمان مئے سر ءَ کپت۔ ھچ باور نہ بوگ ءَ اَت کہ ترا زورگریں استان ءَ اینچو دور زور بیگواہ کُت۔ تو پہ وتی ھلاج ءِ ھاتر ءَ ایران ءِ دمگ کِرمان ءَ شُتگ اِت ئے ما ھمے ودار ءَ اِت ایں کہ زوت تئی ھلاج بیت ءُ تو وش بہ ئے۔ تئی آوارجنی ءِ بدیں ھال ءَ مارا سک پدرد کُت۔ بلے چون کن ئے پہ بلوچاں ھچ جاہ ایمن نہ اِنت ءُ زورگِر مُدام چو ھڈکھی کُچک ءَ بلوچانی رند پدان اِنت۔
منی ابا جان، وھدے تئی آوارجنی ءِ ھال مارا سر بوت گُڑا من پد ءَ ھما 2007 ءِ موسماں دُچار بوت آں۔ منی دل ءَ یکبرے پد ءَ پہ من چکاسیں وھد اتک اَنت۔
ابا جان، من مُدام تئی توک ءَ یک مُھکمیں راجی جھدکارے دیستگ ءُ تو پہ من یک پِتے ءَ گیش یک سیاسی رھشونے ءُ مھروانیں سنگتے بوتگ ئے۔ پمیشکا تئی آوارجنی ءِ ھال ءَ من ءَ تئی پنت ءُ سوجانی تئی رھشونی ءِ ترانگاں گیتک ءُ من ءَ نندگ ءُ ارسیگ بوگ ءِ بدل ءَ جھد ءِ سکین دات۔
ابا جان، ما بے توار نہ بہ ایں ما پہ تو ھر تک ءَ توار چست کن ایں۔ تئی راج مئے ھمگام اِنت تئی آوارجنی ایوک ءَ مئے واستا دردیگ نہ اِنت بلکیں سرجمیں بلوچ راج پہ تو گمیگ اِنت۔ابا جان، تو یک لس مردمے نہ ئے تو بلوچ راج ءِ مھکمیں توار ئے تو یک راجی جھدکارے ئے۔ تو وتی سرجمیں زند پہ بلوچ گُلزمین ءُ راج ءَ ندر کتگ۔
منی ابا جان، بلوچستان ءِ جاور روچ پہ روچ گنتر بوھان اَنت۔ زورآنسری آوارجنی ءُ دروگیں میڑ ءَ بلوچانی شھید کنگ برجاہ اِنت۔ دومی نیمگ ءَ بلوچ یکجہتی کمیٹی ءِ سر ءَ زورگِریں استان ءِ زوراکی برجا اَنت۔ ڈاکٹر مھرنگ بلوچ ءُ اے دگہ سروک دزگیر کنگ ءُ زندانیگ کنگ بوتگ اَنت۔ زورگِریں استان بلوچ چُکچینی ءِ تہ ءَ وتی سرجمیں زور ءَ کارمرز کنگ ءَ اِنت۔ بلے بلوچ راج مرچی باسما ءُ سرپد اِنت کہ زوراکیانی دیم مارا چون دارگی اِنت۔ بلوچ راج گوں تپاکی ءَ سرجمیں بلوچستان ءَ زھرشانی کنگ ءَ اِنت۔ بلوچ مات ءُ گْوھار، پیر ءُ کماش کُل کشک ءُ دگانی سر ءَ پہ وتی رھشوناں اوگام جنگ ءَ اَنت۔
منی ھمبلیں ابا جان۔۔۔شاری مرچی یک مستریں گْوھارے ءَ ھوار پہ ماں مستریں براتے ءِ کِرد ءَ ھم پیلو کنگ ءَ اِنت۔ شاری مارا دلبڈی دیگ ءَ ھوار آمیدگِس ءَ پہ تو توار چست کنگ ءَ اِنت. شاری اھد ءِ گُنگ ءُ کّریں آمیدگسانی در ءَ گوں مھکمیں توکلے ءَ ٹُکگ ءَ اِنت۔ شاری بلوچستان ءِ دمک ءُ دراں پہ تو اوگام جنگ ءَ اِنت۔ بلوچ مات ءُ گْوھاراں پہ تو جھد ءِ سکین دیگ ءَ اِنت۔ مرچی شاری ءِ تہ ءَ من ءَ تئی دروشُم گندگ پیداک اِنت۔
ما زان ایں اے ساھگریں نوبت ءَ مئے گُلزمین وتی چنگُلاں ٹٹاتگ بلے اے سیاہ ءُ تھاریں نوبت ءِ جمبر مئے گُلزمین ءِ سر ءَ الم بُر اَنت ءُ رو اَنت۔ تئی سارتیں ساھگ ءَ ھوار دُرسیں بیوسیں بلوچ چُکانی بندیگیں پِت ءُ برات الم واتر بنت ءُ مئے لُنٹانی سر ءَ بچکندانی پُل سرپنت۔
مھروانیں ابا جان۔۔۔ من پہ تو باز گمیگ آں ءُ نادُراھی ءِ سبب ءَ تئی جان سلامتی ءِ واستا جیڑگ ءَ آں۔ اے اُمر ءَ ھم ترا زورگِر ءَ زندانیگ کُت۔ باریں تو زندان ءَ کجام جاورانی دیمپان ئے۔۔۔ بلے من جزماں تو انگت مھکم ئے انچو کہ زیک بوتگ ئے۔زورگِر ءِ زوراکی ترا ھجبر پروش دات نہ کن اَنت۔ تو گھگیری ءِ چیدگ ئے ءُ ما تئی چُک ایں تو مارا مدام گھگیری ءِ سوج داتگ۔ ما نا امیت نہ بہ ایں داں گُڈی وس ءَ پہ تو گھگیری کن ایں۔
ابا جان۔۔۔ تو مُدام من ءَ گُشتگ کہ مھلب۔۔۔ تو منی دُرسیں مال ءُ مڈی ئے تو منی وشھالیں باندات ئے۔ ابا جان اے گپ پہ من زند ءِ وشتریں ءُ پھر ءُ شانی گپ اِنت کہ تو من ءَ اے کَد ءِ لائک زانتگ ءُ من ءَ وتی وشھالیں باندات ءُ زند ءِ مڈی لیک اِتگ۔
منی مھروانیں ابا جان، تئی سارتیں مھرانی ساھگ ءَ رُستگیں سارنگ، بیلی، گُلزمین ءُ زِرماہ ترا باز گیر کار اَنت۔ بلے بلوچ زادگی ءُ بلوچ ڈیھ ءِ واھُند چُشیں جیڑھانی دیمپان بنت چے ءَ کہ بلوچ زیردست اَنت۔ اے زیردستی ءِ داتگیں سوگات اَنت کہ اے اُمر ءَ ھم تو زندانیگ کنگ بوت ئے۔منی مھروانیں ابا۔۔۔ اے نمدی ءِ نبشتہ کنگ ءِ مول ءُ مُراد ھمیش اَت کہ ترا ھال بدیاں تئی چُک نزور نہ بوتگ اَنت ءُ بے توار نہ اَنت۔ تئی راج ءُ تئی چُک مدام پہ تو توار چست کن اَنت ءُ گھگیری کن اَنت۔ مارا تئی راجی جھد ءُ تئی لیکہ ءِ سر ءَ پھر اِنت۔ ما پہ پھر گُش ایں کہ ما استاد واھد کمبر ءِ چُک ایں۔ انچو کہ زورگِر ءِ زندان ءُ زمزیل تئی توکل ءَ پروش دات نہ کن اَنت ھمے وڑ ءَ تئی چُک ھم مھکم اَنت ءُ ھچ وڑیں پادتراپ ءَ پد نہ کِنز اَنت۔ تئی چہ زندان ءَ رکینگ منی زند ءِ مستریں مول ءُ مراد جوڑ بوتگ۔ ابا جان تئی باز وھد نہ زوراں۔ گوں ھاوند ءَ دُوا اِنت کہ زوت چہ زندان ءَ آجو بات ئے ءُ پہ وش ءُ سلامتی واتر بات ئے۔ تئی سارتیں ساھگ مئے سر ءَ مُدام ساھیل بات۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-