جنگ ءِ شِکم ءَ چہ ودی بوتگیں جَنگول(سرمچار) سپر ھان
نبشتہ کار: ثنا سانی
رجانکار: یسما بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
شھید سپر ھان بلوچ ءِ کِسّہ ءَ ھمے سرڈگار ءِ سینَگ ءَ رُستگ اَت کہ آئی ءِ رَگانی تہ ءَ آجوئی ءِ ھُبّ ءُ واھگ ءُ آجوئی ءِ مئوج مدام مان اَت۔ بلوچستان ءِ ھما سرڈگار کہ آئی ءِ راجدپتر ءَ ھر سنگ ءُ ھر کوہ ءِ دلبند ءِ تہ ءَ یاگیانی ءُ دیمھونیانی کِسّہ اَندر ءَ مان اَنت، ھمے سرزمین ھم سپر ھان ءِ وڑیں ورناھانی دِلیری ءُ بَھادُری ءِ گواہ اِنت۔ سپر ھان ءِ جُھد وتی بلوچ سرڈگار ءِ نام ءَ آئی ءِ واب ءُ واھشتانی کِسّہ انت۔ آئی ءَ وتی زند گوں یک مول ءُ مرادے ءَ بندوک کتگ اَت ءُ داں گڈی ساہ ءَ ھمے مکسد ءِ راہ ءَ روگ ءِ کول اِش کُرتگ اَت۔
سپر ھان ءِ وڑیں ورنا مرچی ھر ھما دل ءِ تہ ءَ زندگ اَنت کہ آ وتی ھَاک ءَ گوں بے کِساس مھر کن اَنت، آجوئی ءِ ھاتر ءَ وتی ساہ ءَ چہ سر گوز اِنت ءُ وت ءَ کُربان کنگ ءِ ھمت ئِے داشتگ اَت۔ آ یک انجینئرے اَت، وانندھے اَت، بلے آئی ءَ جنگولیں دلے گون اَت ئِے۔ آئی ءِ گور ءَ زانت ءُ زانشت ءِ چراگ ھست اَت بلے آئی ءِ دل آجوئی ءِ آس ءِ تہ ءَ سُچگ ءَ اَت۔ آئی ءِ کارانی سوب ءَ وتی ھمکارانی تہ ءَ یک سنگینیں مردمے ءِ بستار ءَ زانگ بوتگ اَت بلے سرڈگار ءِ آجوئی ءِ شوھازگ ءَ آئی ءِ چماں رُژنائی ءِ توار ءَ جزمے آرگ ءَ اَت۔
سپر ھان ءَ گوں وتی جَزم ءُ بَھادُری ءَ ناں ایوک ءَ جنگ ءِ میان ءَ دژمن ءَ را ٹاہ داتگ بلکیں گل ءِ زندگ بوگ ءِ ءُ مُھکمی ءِ ھاتر ءَ ھرچ مھکمیں گامگیجے چست کُرتگ اَت۔ آئی ءِ ھیال نوکیں لیکھانی سر ءَ اَت، آئی ءَ مُدام گوں پھریزی ءَ نوکیں شور بندی ٹھینتگ اَت ءُ آئی ءِ راھبندانی تہ ءَ پھتوی ھَستگ اَت۔ آئی ءَ نہ ایوک ءَ نوکیں لیکھانی سر ءَ گل ءِ جوڑ کنگ ءِ تہ ءَ وتی کرد پیلو کتگ اَت بلکیں آئی ءَ ھمّت کتگ اَت کہ آ وتی جُھد ءِ توار ءَ ھر محاذ ءَ دُگنیا ءَ سر بہ کنت۔ آئی ءَ زانتگ اَت کہ جنگ نوں ایوک ءَ تیرگواری ءَ گوں بندوک نہ اِنت بلکیں مرچیگیں دور ءَ رسانکدر ءُ کُلوھ ءِ سر کنگ ھم ھاسیں محاذ اَنت۔ ھمے واست ءَ آئی ءَ ھر موہ ءَ نوکیں ٹیکنالوجی ءُ سلاہ بندی ءِ وانگ ءُ وانینگ ءَ اولیت داتگ۔ آئی ءَ گُشتگ“ اے کوھنیں کسہ اَنت، مارا نوکیں محاذ زورگ لوٹ اَنت ءُ نوکیں راہ زورگ لوٹ اَنت“۔
سپر ھان ءِ زند ءِ ھر ساھت پہ ورناھاں یک کُلوھے، یک درونتے ءُ جُنزے۔ آئی ءَ وتار ءَ ھچبر یک فردے ءِ بستار ءَ نہ چار اِتگ اَت بلکیں وت ءَ وتی راجی جُنز ءِ بھرے لیک اِتگ اَت۔ آئی ءِ نزیک ءَ آئی ءِ زند آئی ءَ را ھچ ارزشتے نہ بوتگ، اگاں ھاسیت ھَست اَت بس ھما جُنز اَت، ھما مکسد کہ آئی ءَ وتی ورنائی ءِ ھر ساھت ءَ پہ آئی ءَ ندر کتگ اَت۔ آئی ءَ وتی جُھد یک جنگولے ءِ بستار ءَ ناں بلکیں دانشوریں رھشونے ءِ بستار ءَ دیم ءَ بُرت ءُ وتی ھیال ءُ رھبنداں گوں وتی سنگتاں یک نوکیں راہ ءِ سر ءَ آرتگ اَت ئِے۔
چار نومبر دو ھزار بیست ءُ چار ءَ بلوچستان ءِ لس مھلوک، ورنا گوں وتی زاتی زند ءَ دزگٹّ اِت اَنت ، وھدیکہ نوشکی ءِ جنگی سنگر ءَ شھید سپر ھان بلوچ وتی نُگرھیں ساہ ءِ سود ءَ جتگ اَت دژمن ءَ را یک کلوھے دیگ ءَ اَت کہ بلوچ ءِ سرڈگار کدی گلام، گار ءُ بیگواہ نہ بیت ءُ ناں کہ اِد ءِ نندوکیں مردمانی اَرواھاں کسے گوں سانکلاں بَست کُرت کنت۔ نوشکی ءِ زمین سر ءَ ھما روچ ءَ یک انچیں جنگے بوت کہ آؤکیں پدریچ ءِ واست ءَ یک درورے جوڑ بوت۔ سپر ھان ءِ تیر سُپتگیں بالاد ءَ ھون رچگ ءَ اَت، آئی ءِ ساہ لرزگ ءَ اَت، بلے آئی ءِ جزم ءُ دلیری ءِ تہ ءَ ھچ کمی پیداک نہ اَت۔ آ داں گُڈّی ساھت ءَ دُژمن ءِ دیم ءَ چو مُھکمیں دیوالے ءَ اوشتاتگ اَت، داں آئی ءِ سنگت سلامت بہ بنت ءُ دُژمن ءَ را دیم ءِ آیگ ءَ چہ داشت بہ کنت۔
ٹپی ءُ ناتوان بوگ ءَ ابید ھم سپر ھان ءَ سر جھلی نہ منّ اِت۔ انگت آئی ءِ چمانی تہ ءَ جزم ءِ رژنائی ھَست اَت، آئی ءِ دل یاگی ءِ آس ءَ چہ انگت سُچگ ءَ اَت۔ آ زمین ءِ سر ءَ کپت، بلے آئی ءِ سلاہ چہ دست ءَ نہ کپت۔ آئی ءَ دژمن ءَ داں گُڈّی ساھ ءَ باور کنائینت کہ بلوچ مر اِیت بلے آئی ءِ دیم ءَ وتی سر ءَ جھل نہ کنت۔ شھید سپر ھان ءِ شھیدی بلوچستان ءِ ورنایانی تہ ءَ یک نوکیں اَرواھے ءِ مان ءَ کنت، وھَدے کہ ورنا سپر ھان ءِ کِرد ءَ زان اَنت، آئی ءِ کِرد ءَ چہ یک نوکیں جُنزے ودی بیت۔ آئی ءِ زند ءُ جُھد آیاں اے درس ءَ دنت کہ آزات ءُ وتواجہ بوگ آیانی بھت اِنت ءُ ایشی ءِ ھاتر ءَ جنگ کنگ آیانی سر ءَ پرز انت۔ آئی ءِ (شخصیت) نوں ایوک ءَ نامے نہ اِنت بلکیں یک جنبشے، یک پگرے ءُ یک درورے ءِ دروشم ءَ اِنت۔
آئی ءِ نمیرانی ورنائی گیر کار اِیت کہ گُلامی ءُ زُوراکی ءِ بگیر ءَ توار چست کنگ ایوک ءَ ھَک نَہ اِنت بلکیں اے یک پَرزے ھم۔ بلوچ ورنا سپر ھان ءَ وتی جُنز ءِ راھشونے ءِ بستار ءَ بہ گند اَنت ءُ آئی ءِ راہ ءِ روگ ءِ کول ءُ کرار ءَ ھم بہ کن اَنت۔
سپرھان ءِ زند ءِ جتا جتائیں پھنات پہ بلوچ ورناھاں یک راہھے ءِ چارگ انت۔ آئی ءِ کسہ اے وانین ایت کہ آجوئی ءِ واب ءِ سرجم کنگ ءَ نہ ایوک ءَ گندگ لوٹ اِیت بلکیں وتی زند ءَ ھمے واب ءِ ھاتر ءَ ندر کنگ ھم لوٹ اِیت۔ آئی ءِ واب، آئی ءِ ھیال ءُ آئی ءِ کُربانی پہ ھماھاں یک سَبَکے کہ ھرچ مکسد ءُ مول ءُ مراد ءِ سرجم کنگ ءِ ھاتر ءَ جزم ءُ آجوئی ءِ لوٹ اِنت۔ آئی ءَ وتی زند ءَ را مشن ءِ تہ ءَ بدل کت ءُ وتی راج ءَ را اے کلوہ دات کہ اگاں آیانی دل ءَ آجوئی ءِ واھگ ھَست اِنت گڑا آ پہ ایشی ءَ ھر ممکنیں کُربانی دیگ ءَ ساڑی بہ بنت۔
بلوچستان ءِ راجدپتر ءَ شھید سپرھان ءِ کِسّہ یک مسالے ءِ دروشم ءَ مدام یات کنگ بیت۔ اے کسہ ایوک ءَ یک (فردے) ءِ کسہ نہ اِنت بلکیں یک انچیں راجے ءِ اکس اِنت کہ پہ وتی سرڈگار، وتی ننگ ءُ وتی ھکانی واست ءَ وتی سر ءِ نَدر کنگ ءَ ھم ھچ چَک ءُ پَد نہ بنت۔ سپرھان ءِ نام ھما کُربانی ءِ نشان اِنت کہ بلوچ راج ءَ وتی ھکانی ھاتر ءَ داتگ۔ آئی ءِ نمیرانی چو یک درپشناکیں چراگے ءَ اِنت کہ پہ بلوچ ورناھاں مدام یک رھشونے ءِ کرد ءَ پیلو کَنت۔
مروچی بلوچ ورنا کہ وتی پت ءُ پیرُکانی کُربانیاں یات کن اَنت گڑا آ سپرھان ءِ کسہ ءَ وتی راہ ءَ شوھاز کَن اَنت۔ اے کِسّہ ایشانی دل ءَ گوں جزم ءُ دلیری ءَ پُر کَنت، ایشاں باور کَنت کہ آ یک مزنیں راجے ءِ بَھر اَنت کہ آئی ءَ مدام زلم ءُ زوراکی ءِ بگیر ءَ وتی توار چست کتگ۔ سپرھان ءِ کِسّہ دیمتر ءَ آیاں دلجم کَنت کہ آ تھنا نَہ اَنت، آیانی پادانی چیر ءَ آیانی پت ءُ پیرُکانی کُربانیانی مھکمیں زمین اِنت ءُ آیانی سراں بلوچ ماتانی نیک دوائیانی ساھگ گون اِنت۔
سپرھان ءِ جُھد ءِ کسہ ھما مردُمانی واست ءَ ھم یک کلوھے کہ آیاں وتی زمین ءِ ھاتر ءَ دیمھونی دیگ ءِ ھمّت ھَست اِنت۔ سپرھان ءِ زند، آئی ءِ جزم ءُ آئی ءِ نمیرانی ھما مردُمانی واست ءَ یک راھے ءِ چراگ اِنت کہ آ وتی ھَک ءِ ءُ وتی آجوئی ءِ ھاتر ءَ جُھد کنگ اَنت۔ آئی ءِ دیمھونی ءَ اے گپ راست کُت کہ یک بنی آدمے مُرت کُت کنت بلے آئی ءِ ھیال، آئی ءِ واب ءُ آئی ءِ جُھد ءُ کوشست ابدمان زندگ بنت۔ سپرھان مدام بلوچ راج ءِ دلانی تہ ءَ زندگ بیت، آئی ءِ دیمھونی مُدام آیانی واست ءَ یک پاکیں پَرزے ھِساب ءَ زانگ بیت، ءُ آئی ءِ کِسّہ بلوچ راجدپتر ءِ ھما تاکانی تہ ءَ مان بیت کہ ھچبر بے ھیال کنگ نہ بیت۔
شھید سپرھان بلوچ ءِ یات انگت ھما کوھانی توار ءِ تہ ءَ گوشدارگ بیت، ھما زمین ءِ وشبو ءِ تہ ءَ مارگ بیت، ءُ بلوچ ورناھانی چماں رُژنائی جوڑ بیت۔ آ یک وابے اَت کہ گواچن جوڑ بوت، آ یک وھدے اَت کہ اَبدمان بوت، ءُ آ یک چراگے اَت کہ آئی ءِ رُژنائی ھچبر کَم نَہ بیت۔ آئی ءِ اے کُربانی ءَ بلوچ راج ءِ دیم ءَ نوکیں راہ ، نوکیں اُمیت ءُ نوکیں جزم ءِ شون ءَ دنت۔ شھید سپرھان بلوچ ءِ کِسّہ بلوچستان ءِ ورناھاں مُدام باور کنائین اِیت کہ آیانی تہ ءَ ھم ھمے جزم ءُ دلیری ھَست اِنت کہ آیانی پت ءُ پیرُکاں چہ یک مزلومیں راجے ءَ، آجوئیں راجے ءَ بدل کتگ اَنت۔
اے گدار ھما کلوہ ءِ بھر اِنت کہ بلوچستان ءِ ورناھاں یات دنت کہ آجوئی ءِ راہ ءِ اَڑ ءُ جنجال بئیت، گوں وتی جزم ءُ بَھادُری ءَ چہ پْروش دات کَن اِت۔ بلوچستان ءِ سرڈگار ءَ نندوکیں ھمُک ورنا ءَ وت ءَ سپرھان ءِ کِسّہ ءِ تہ ءَ ھوار بہ کنت۔ اے کِسّہ آیاں اے درس ءَ دنت کہ آ وتی واباں راست کُت کَن اَنت، آ وتی ھکانی ھاتر ءَ جنگ کُت کَن اَنت، ءُ آ وتی زمین ءِ واست ءَ ھرچ وڑیں کُربانی دیگ ءَ چَک ءُ پَد نہ بنت۔
بلوچستان ءِ راجدپتر ءَ شھید سپرھان ءِ نام دائم یک درورے ءِ دروشم ءَ یات کنگ بیت۔ اے کَسّہ پہ ھمایاں یک کُلوھے کہ آجوئی ءِ ھاتر ءَ اوشتاتگ اَنت، زلم ءُ زوراکی ءِ بگیر ءَ وتی توار ءَ چست کن اَنت ءُ پہ وتی ھکاں وتی جان ءِ کُربان کنگ ءَ ساڑی اَنت، شھید سپرھان بلوچ ءِ ھون، آئی ءِ جزم ءُ آئی ءِ مھر مدام بلوچ راج ءِ دلانی تہ ءَ زندگ بنت۔ آ یک وابے ءِ (تعبیر) اَت ، آ یک دورے ءِ نشانی اِنت ءُ آ یک انچیں چراگے اَت کہ بلوچستان ءِ راجدپتر ءَ مدام رُژناہ بیت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی ءِ اِنت-