سُک سُک ءٙ یل بکن ات ءُ وت ءَ تچک بہ کن ات – سنگر بلوچ

الم بوانیت

سُک سُک ءٙ یل بکن ات ءُ وت ءَ تچک بہ کن ات

نبشتہ کار :سنگر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من ءَ دیر ات کہ من ماسٹر نہ دیستگ ات، بلے برے برے ماسٹر ءِ یاد ءٙ کپت آں پرچا کہ ماسٹر کہ من ھر وھد ءٙ دوچار کپتگ ات آں گڑا آئی ءٙ مُدام وشیں وچیں گپ جت، برے برے من کند ات ءُ برے ماسٹر ءِ گپانی سر ءَ جیڑ ات، بلے لھتیں وھد بُوتگ ات کہ من ماسٹر نہ دیستگ ءٙ اٙت.
یک رندے من سفرے ءٙ دراٙتک آں ءُ من ءُ کامریڈ گندگی ءٙ اٙت، پرچاکہ کامریڈ ءِ گُوما من ءَ لھتیں گٙپ ھست ات ءُ من کامریڈ ءٙ را پَون کُت کہ من ترا کُجا بگند آں؟
کامریڈ ءٙ من ءَ جاھے گُشت. من گشت کامریڈ جان تو سرپدئے کہ تو اد ءَ گُشگ ءٙ ئے. اے جاہ دور اِنت ءُ پد ءَ دومی گٙپ چہ ترا چیر نہ اِنت. من ءَ داں ھود ءَ آیگ ءٙ کِرایہ ھم گُون نیست.

کامریڈ ءٙ گُشت” نا تو بیا اے ھنچو دور نہ اِنت ءُ تئی کِرایہ من وڑ کن آں ءُ تو باندا ھشت بج ءٙ در ءُ بیا”.
من کامریڈ ساھب ءٙ را گُشت “شر گُڑا باندا کایاں”۔

دومی روچ ءِ سھب ءِ ھشت بج ءٙ ٹرانسپورٹ ءٙ شُت آں ءُ ٹیکٹے گِپت ءُ بس ءٙ سوار بُوتاں دیم پہ کامریڈ ءِ نیمگ ءٙ روان بُوتاں .پنچ کلاک ءٙ رند من کامریڈ ءِ کرّ ءَ سر بُوتاں ءُ کامریڈ ءٙ گوں ھال ءُ اھوال بُوت ءُ کامریڈ ءٙ گُشت کہ تو ایش اِنت اتک ءُ پہ سلامتی سر بُوتگ ئے ءُ تو ھُشک ءٙ دل ءٙ کپتگیں اِت ئے کہ سپر دور اِنت. اگاں سپر ءَ پند نہ بُر ئے گڑا سپر نہ کُٹ اِیت ءُ ھُوشت ایت ءُ پد ءَ ما ءُ شُما پشکپتگ ایں ءُ بائد انت ما ءُ شُما وتی توکل ءٙ برجم بدار ایں ءُ گاماں گیش ترند بہ کن ایں۔

من گُشت کامریڈ تئی گپ تچک اٙنت مرچاں جاوراں مئے دل ءِ تہ ءَ تُرسے ودی کتگ۔
کامریڈ ءٙ ھندگے جت ءُ گُشت” تُرس ءٙ دل ءٙ چہ کٙش”۔

کامریڈ مدام وش وشیں کسہ کاریت ءُ سکیں دراجیں کسہ ءٙ کنت بلے کامریڈ ءِ ھُشکیں کسہ ءٙ نہ انت ءُ آئی ءِ ھرچ کسھانی پشت ءَ یک زندگی یے ءُ آئی ءِ ھرچ کسہ ءٙ چہ مردم زانت ءُ پنت ءُ سوج در بارت ءُ پد ءَ کامریڈ سکیں وش ءِ گپ کنت ءُ ھنچیں گپ کہ مردم چہ آئی ءِ داراجیں کسھاں کدی بور نہ بنت بلکیں وش بنت کہ کامریڈ کسہ ءِ تہ ءَ کسہ بیار ایت ءُ ما کامریڈ ءٙ چہ گیش ءٙ گیش بہ سِک ایں ۔

پٙد ءَ وھدے کامریڈ کسہ ءِ آرگ ءٙ لگیت مردم کامریڈ ءٙ دلگوش کن انت ءُ گوش ئِے دار انت. یکروچیں من ءُ کامریڈ گپ ءٙ لگیت ایں ءُ کامریڈ ءٙ گپ گپ ءٙ ماسٹر ءِ درور ئِے دات .من گُشت یار کامریڈ تو شّریں ماسٹر ءِ نام گِپت ھال کن ماسٹر کُجا انت؟
گُشت ئِے” ماسٹر مرچاں نواب ءِ گس ءٙ روت ءُ کیت ءُ من نواب ءٙ ھال کناں اگاں ماسٹر اٙتک من ءَ الّم ھال بہ دے ءُ نواب وھدے ھال کنت گُڑا من ءُ تو رو ایں ءُ ماسٹر ساھب ءٙ گِند ءُ نندے کن ایں تو چے گُش ئے”؟
من گُشت جی ھو من ءَ و دیر اِنت کہ من ماسٹر ساھب ندیستگ ءُ تو اگاں چُشیں کارے بکن ئے جوان انت ۔

یک سُھبے ءَ کامریڈ ءٙ گُشت ” بیا رو ایں ءُ نواب ءٙ ھال کُتگ کہ ماسٹر اٙتکگ. اگاں تو گِندگ ئِے لوٹ ئے.
من گُشت” ھو بِر ایی ماسٹر ساھب الّم گِندگی اِنت. من ءُ کامریڈ دیم پہ نواب ءِ گِس ءٙ رھادگ بُوت ایں ءُ کامریڈ ءٙ گُشت” ماسٹر ءِ دیوان سٙک وش اِنت بلے مرچاں ماسٹر پیسر ءِ ماسٹر نہ اِنت ءُ مرچاں گیش گپ نہ جنت اگاں گپے جنت گُڑا آ ٹِک ءِ ٹک ءٙ لگیت۔

ما شُت ایں ءُ نواب ءِ گِس ءٙ سر بُوت ایں داں ماسٹر ھم ھُودا نشتگ ات ءُ ما گوں ماسٹر ءٙ سلام ءُ دَوا بُوت ایں ءُ گوں ماسٹر ءٙ گپ ءٙ لگیت ایں ءُ ماسٹر ءٙ من ءَ گُشت” ھال کن تو مرچاں ھچ گِندگ نہ بہ ئے”.
من گُشت ماسٹر ما وَ ھنچو کپتگ ایں بلے تو گِندگ نہ بہ ئے. ماسٹر ءٙ پسو دات” من ھم تئی وڑ ءٙ آں”۔

پدا من گُشت” من پہ تئی نیادے ءَ سک بے چاڑ بُوتگ آں کہ کدی مئے گند ءُ نندے بہ بیت”. ماسٹر ءٙ گُشت” بِل یار شُما ھُشکیں گپ جن ات ءُ یکروچے تو من ءَ ھال نہ کُتگ”.
من گُشت ماسٹر جُست ءٙ مکن تو بدئے ھال ءٙ جاور ءٙ چُوں گِندگ ءَ ئے؟
ماسٹر ءٙ گُشت” جاور سک نہ گیگ انت ءُ ما وت ءَ دژمن ءِ دست ءُ دپ ءٙ داتگ بلے بدبھتی مئے جندئیگ اِنت کہ اے وھد ءٙ انگت ما یکے گوں دومی ءٙ گِر ءُ چِیل ایں ءُ انگت ما سنجیدہ نہ اِیں ءُ راجی اداراھانی سر ءَ شّرے وڑے ءَ کار کنگ ءٙ نہ ایں ءُ دنیگا انگت ما ھما پیش ءِ ھیل زُرتگ ءُ وت ماں وت ءٙ سُک سُک کنگ ءَ ایں ءُ ھبر ءٙ تچک نہ کن ایں ۔

من گُشت تئی گپانی مُراد ایش اِنت بلوچ ءٙ را ادارہ نیست؟
ماسٹر گُشت ھو بلکل منی گپانی مُراد ھمیش اِنت۔ بائد انت اے جاورانی تہ ءَ مارا یک مھکمیں ادارھے جوڑ کنگی اِنت ءُ یکے دومی ءٙ برداشت کنگی اِنت، اختلافاتانی سرا نِندگ ءُ ھبر کنگی اِنت دانکہ ما ھمے نیمگ ءَ دلگوش بہ بہ ایں ءُ اگاں ما وتی تہ ءَ اوپار پیداک مہ کن ایں گڑا دژمن مارا گوں راج ءِ ھمراھی ءٙ کیچ کور ءِ آپ بارت۔
من گُشت ماسٹر تئی ھیال چی اِنت؟
ماسٹر ءٙ گُشت من کہ ھمیں گپ جتگ آں منی ھیال ھمیش اِنت،بلے یک گپے شمارا گُشاں وتی اے سُک سُک ءُ باپُشتی ھبراں یل بہ کن ات ءُ وت ءَ تچک بہ کن ات ءُ من اے سُک سُک دیر انت کہ یل داتگ ءُ من وت ءَ تچک کُتگ ،من ھر چیزے گِنداں گڑا گُش آں کسے وش بیت یا نہ بیت وتی مرزی وت انت پرچاکہ من ءَ راج پہ اے وڑی دل نہ بیت ۔


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں