پند جَنوکیں ودار ءِ مھروان – اکیل مراد

0

پند جَنوکیں ودار ءِ مھروان

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

ھرکس وش اِنت کہ من وتی جِند ءِ مھرانی تہ ءَ بہ رُداں منی سر ءَ دست ءَ یکیں مھروان ایر مرز بہ کنت زندگی ءِ وشتریں تب ھمیش اِنت.

مھروان کَے اِنت؟ تو ئے، من ءَ آئی ءِ چَمانی دیم ءَ مھری ءِ دید کَے اِنت، کَئی رنگ ءَ جنگ ءَ اِنت، ھما آسَری ءِ بھت اِنت کہ آئی ءِ دیم ءَ چَول گران اِنت.

چِنچُک تلوسوکیں مِھر اَنت کہ آئی ءِ دیداری ءَ زند، واب، سیرلاپی، زانشتکاری، وشکامی ءُ زند ءِ تکاں بندوکیں دراھیں اَڑ گون وت برتگ اَنت.

ھما بیتگ کہ من آئی ءِ مِھراں چہ گِستا بیتگ آں تَلوسگ ءَ آں روچ پمن ءَ سیاہ لُنجی شپ جوڑ بیتگ اَنت.

پِت اِنت ءُ چُک اَنت کہ آئی ءِ مِھراں تَلوس اَنت یک زھگے پہ وتی پِت ءِ سیاھگ ءَ رُدگ لوٹ اِیت کہ وتی زند ءِ وشی ءُ سَکّیاں وتی کمینٹمنٹ پِت ءِ ھمراھی ءَ گوازینگ لوٹ ایِت آئی ءِ کسانی ءَ بہ گِر داں پِت ءِ پیری ءَ چُک چہ پِت ءَ گِستا بیگ نہ لوٹ اِیت.

مروچی ما دنیا ءِ آدگہ راجاں کمو اگاں بہ چاریں گڑا آیانی زھگ پہ پِتانی ساھگ ءَ ایمنی ءَ چوں ڈولڈاریں رنگے ءَ رُدگ ءَ اَنت آیانی دراھیں تماہ ءُ لوٹ سرجم اَنت.

آیانی زند آجوئی ءِ دروشم ءَ گوزگ ءَ اَنت آیاں ھِچ وڑیں تُرس ءُ بیم نیست کہ مروچی منی پِت اگاں سواد ءَ درکپ اِت واتر نئیت یا وتی اژدری ءَ درکپ ایِت واتر نہ بیت آ پُر ایمن اَنت کہ مئے پِت ایمنی ءِ راجانی تہ ءَ اِنت ایمنی ءِ ڈیھاں گوں بندوک اِنت الم واتر بیت ءُ بنت ھم .

اے زُلم ءُ سیاہ ءُ تھاریں شَپ ایوک ءَ بلوچ ءِ سر ءَ لوپ کنگ بیتگ نوزدہ سد ءُ چِل ءُ ھشت ءَ کہ پاکستان ءَ بلوچ ءِ گُلزمین وتی مُھریں زنجیرانی تہ ءَ بست گُڑا ھما روچ ءَ پاکستان ءَ جیڑ اِت کہ بلوچ ءِ بیگواھی ءَ ابید دگہ ھِچ وڑیں دَزرَس نیست کہ من کارمرز بہ کن آں.

وھدیکہ نوزدہ سد ءُ ھپتاد ءُ چار ءَ پاکستان ءَ سردار اتا اُللہ ءِ زھگ اسد مینگل ءُ اھمد شاہ بیگواہ کت اَنت ھما روچ ءَ بہ گِر تاں روچ ء مروچی ءَ ھمے بیگواھیانی درچ یکشل ءَ بلوچ ءِ سرڈگار ءَ جاری ءُ ساری اِنت.

ھمے بیگواھیں مردمانی تہ ءَ مشکے ءِ نِندوکیں ڈاکٹر دین جان ھم ھوار اِنت آ یک سرکاری ڈاکٹرے ھم بیتگ آئی ءَ لس نیزگار ءُ ازگارانی واست ءَ وتی جھد ءِ بور تاچینتگ.

بلوچ مھلوک ءِ سر ءَ بُوھوکیں زُلمانی بگیر ءَ آئی ءَ بلوچ نیشنل مومنٹ ءِ ھمگرنچی ءَ آئی ءَ راجداری کرتگ اَت.

پاکستان ءَ آئی ءِ پاک ءُ پلگاریتگیں جھد ءِ اوپار کُرت نہ کت کہ آ بیست ءُ ھشت جون دوزھزار ءُ نُہ ءَ اورناچ ءَ آئی ءِ چَم بست اَنت ءُ بیگواہ کُرت.

ھما وھد ءَ آئی ءِ کسان بالادیں زھگ سَمّی ءُ مھلب ءَ وتی پِت ءِ شوھاز ءَ گرم ءُ سارت یک دیمے ءَ چگل دات اَنت ھردوکیں زھگاں پہ سکساتگیں پِت ءَ را وتی نہ کُٹوکیں وھد دیمھون کُرت آیاں گوانک جاہ، رسانکدر، سرکاری در، آمدگسانی در ٹُکان کُرت اَنت آیاں پریس کلبانی دیم ءَ وت ءَ نادینت آیاں دگانی سر ءَ کُکار ءُ جاک بندات کُرت،

اشاں چہ ابید آیاں وائس پار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ ھمراھی ءَ دراج ءُ شِکاتگیں ڈناں گواز جنان کُرت ءُ دیم پہ پاکستان ءِ بنجاھی تھت اسلام آباد ءَ وت ءَ رسینت آیانی دور پَندیں پَند ءَ ھم آیانی اُمیت ءُ اوست پروشیت نہ کُرت اَنت.

آیاں اے پَند ءَ ھمک وڑیں سَکی ءُ نہ وشی دیستگ اَت آیاں اے پند ءِ سکیانی ھمراھی ءَ سرکاری بیھار ءُ تُرس ھم دیستگ اِت اَنت.

بَلے آ اے تُرس ءِ بیم ءِ ھِچ وڑیں گمان ءَ کنگ ءَ نہ اِت اَنت آ تنہا یک شوھازے ءِ شوھاز ءَ درکپتگ اِت اَنت ھمے شوھاز ءِ روانی ءَ روان اِت اَنت آیاں راہ ءُ دراں درسیں مردمانی گوشاں اے مئے اوست انگت ءَ سرجمی ءِ نیمگ ءَ روان اِنت کسے ءِ گوشاں اگاں مئے توار کپ اِیت یا نہ کَپ اِیت مئے توار ھمک زور ءِ گوشانی نیمگ ءَ روان اِنت.

کسّے زُلم ءِ گِندگ ءَ اِنت ھم مئے توار ھماھی ءِ درپشوکیں گوشانی پُکیاں دران اِنت ءُ وتی اوست ءَ داران اِنت.

مروچی دَہ سال سرجم بوَگ ءَ ھم دوئیں بانکیں دوتک سَمی ءُ مھلب ءِ اوست ءِ اُمیت نہ پُرشتگ دنیا ءِ انسان پھزداریں انسانی چماں ھُشکی ءِ ھلاھوش تلوسگ ءَ اِنت کہ ما تنی وھدی ءَ دو زھگ ءِ اُمیتانی دیم ءَ پُروشتگ ءُ ھلاس اِنت.

بَلے دومی گپ ایش کہ اُمیت ءُ ودار یک ھنچیں وش تبیں انسانے ءِ اندر ءَ ودی بیت کہ آ اُمیتانی تہ ءَ رُستگ ءُ مزن بیتگ.

منی جند ءِ زات ءُ منی جند ءِ ھیال ھمے سماہ کنت کہ سَمّی ءُ مھلب انگت ءَ ایوک نہ اِنت ھمے مدام جیڑین اِت کہ سَمّی ءُ مھلب ءِ درد منی جان ءِ رَگ رَگ ءَ بُن دیان اَنت مروچی ما ھم ھمے اُمیت ءُ اوستانی دامن ءَ گون اِنت کہ دین جان واتر کَیت شاتکامی، ایمنی، درشپاھگیں کِسھاں کاریت.

دین جان واتری ءَ زید ءَ پد ءَ کار اَنت
کِشکے گَجر ءَ ھالو کن اَنت
مات ءِ آ ودار ءَ لیلو دے اَنت
چَمے دمے بال ءَ کن اَنت
پِشی گیڑی ءَ مانہ کن اَنت
واتر منی دین جان بیت
سَولیں منسور ءَ دلے سالونک کن آں
سَمّی ءُ مِھلی ءَ ارمان ءِ ھِنی کن آں
چماں اجب رنگے بُجیت
رنگ پد ءَ چِنچُک زیبا بیت
گَومیں سرکش دل ءَ کَندان بیت
ھُور گوں ھُورکی ارمان بیت
دل تلوسوکیں مِھران بیت


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔