آزمانک – دُرا ءُ زرناز ءِ مِھر – داد بلوچ شاشانی  

الم بوانیت

آزمانک دُرا ءُ زرناز ءِ مِھر

داد بلوچ شاشانی

دی بلوچستان پوسٹ

روچ جَھل بیگہ اَت مات ءِ دپ دارگ نَہ بوت باریں چون بوت باریں آپ گوں یا نَہ باریں سنگت گوں یا نَہ باریں اُولاک گوں یا نَہ
مات ءَ دار گِسءَ کُت اَنت آپ گِس ءَ کُت اَنت رزان گِسءَ کُت اَنت بلے بَک بَک ءَ بس نَہ کُت۔

دُرا گِس ءِ تَہ ءَ نشتگ اَت لَھم لَھمُکءَ سوت ءِ گْوشگءَ اَت مسکت ءِ مِھرک ءُ مِھرک ءُ من تئی مُحبتان گار آں ۔ دُرا وتی کسانی یے تَرانّگان کپت گوں زور ءَ گْوشت ئِےِ هو ڈے وَهد ترا سلام اِنت تو وَڈ وَڈین کار پَرما یے دُرا وتی کسانی ءَ گوں زرناز ءَ باز مِھر کُتگ اَت زرناز پہ دُرا انچوش گنوک بیتگ اَت پدا همے وت ماں وت بلوچانی زد کینگانی سوبءَ دُرا ءُ زرناز ءِ مِھر گوں هاکان هور بوت اَنت۔ زرناز ءِ پِت ءَ زرناز ءَ درامداں گوں سانگ ءُ سور کُت پدا زرناز پہ گندوکی وتی پِت ءِ گِسءَ نَہ اَتکّگ دُرا زرناز وت ماں وت وت ءَ پدا نَہ دیست دُرا نَہ زانت زرناز ءِ هال چی بوت ءُ زرناز نَہ زانت دُرا ءِ هال چی بوت بلے کسءَ کس ءَ را بے هال کُت نَہ کُت چُشیں روچے شپےِ ساهتے نَہ اَتکّگ کہ یکے دوهمی یے ترانّگان نَہ کپت اَنت۔

اے وَهداں دُرا ءَ را یک بچک ئے بوتگ اَت او زرنازّءَ هم یک بچک ئے بوتگ اَت پدا دوهینان ءَ زهگ نَہ بوتگ نوں اِشانی سور ءَ را پانزده سال اَت زهگانءَ دُوازده دُوازده سال اَت بزان نوں دُرا ءِ بچک کوه ءَ پیشءَ شُتگ اَت چہ دُرا ءِ میتگ ءَ پیشانی سند ءُ سیم باز دور اَت اَنت دُرا ءِ زهگے نام کمبر ءُ زرناز ءِ زهگے نام حمل اَت کوه ءَ وت ماں ڈیک وَارت ایشان بِزان وت ماں وت ءَ گند ءُ نند بوت وش اتک سلام دُوا بوت اَنت پدا جُست پُرس بیت اَنت وتی وتی بچار کُت ایشان کمبر نَہ حمل ءِ میتگ ءَ زانتگ اَت حمل نَہ کمبرئِےِ هردوک چہ گَرا هما دیم بیت اَنت پہ پیش ءِ بُرّگ ءَ ایِشان ءَ چار گُرک ءَ دیست کمبر ءَ ءُ حمل ءَ گُرکان انگر کُت ایشان وتی ساہ ئِے چڈاهینگ ءَ وتی زانت ءُ زانگ ءَ جُھد کُت بلے گُرکان اِیشانءَ بِہ وار کُتگ اَت کمبر ءُ حمل ئِے هکلانی تَوار پُشت ئِے میتگ ءَ شُت اَنت مردُماں ایش کُت اَنت میتگءِ مردُم اَتک اَنت اے وَهدا گُرکان حمل ءُ کمبر کُشتگ اِت اَنت نوں مردُماں جونَ وتی میتگ ءَ بُرت اَنت کس ءَ نزانت کُجئیگ اَنت اے وَهدا روچ کنڈا هما دیم بیتگ اَت تَہاری ءَ ماں شانتگ اَت نوں دُرا ءِ جَن مِھرهاتون واہ ءُ زار کُت اے وَهدا دُرا هم باز بِہ وَر اَت میتگ ءِ مردُماں مِھرهاتون ءِ زار ایش کُت اَنت اَتک اَنت جُست کُت هان چے بوتگ مِھرهاتون گْوشت منی زهگ کمبر جان کوه ءَ پیش ءَ شُتگ پدا انگت نَہ اَتکگ نوں مردُمان وت ماں وت شور ءُ سَلاه کُت پہ کمبر ءِ شوهازءَ گوں دُرا ءَ هور بیت اَنت ءُ شُت اَنت اُدا زرناز گوں وتی میتگ ءِ مردُماں پہ کوه ءَ حمل جان ئِے شوهاز ءَ در کپت چراگانی روشن ءَ آ سرجمین کوه انچوش ڈول دار کُتگ اَت تو گوں زان ءَ کوه ءُ درچک ءُ دارانی سور اِنت زهگ پیر کماش زال وَرنا کاڑ۔

دُرا ءُ زرناز ئِے میتگ ءَ کس پشت نَہ کپت هر کسءَ چراگءِ زُرت دیم پہ کوه ءَ کوه ئِے هما میتگے مردُماں وتی چراگ روک کُتگ اَت اَنت کمبر ءُ حمل ءِ سرا جیڑگ ءَ اَت اَنت کہ مان ایشانی مردُمان چو دربِگیج اَنت کوه سرجمءَ چراگان ڈولدار کُتگ اَت کوه ءِ مردُماں اے چراگ دیست اَنت آیان گَلّ کُت اے مردُمان کوه ءِ میتگ ءِ چراگ دیست اَنت دیم پہ هما چراگاں شُت اَنت دُرا یے مردُم زرناز یے مردُم کوه ءِ میتگ ءَ یک جَاہ سر بوت اَنت میتگ ءِ مردُماں وش اتک کُت اَنت پدا جُست پُرس کُت نوں یک جَاہ مُچ بوت اَنت کمبر ءُ حمل ءِ سر ءَ اسپیتن گُد دور کُت اَنت کہ دُرا کمبر ءَ همباز کُت زرناز حملءَ دُرا ءُ زرناز ءِ سر وت ماں وت ڈیک وَارت دُرا زرناز ءَ چارگ ءَ لگیت ءُ زرناز دُرا را بِے هال بوت اَنت وتی زهگانی جوناں۔

نوکتریں