ریھان جان ءِ مکھیں مات ءِ ھِمت ءَ دروت – اکیل مراد

الم بوانیت

ریھان جان ءِ مکھیں مات ءِ ھِمت ءَ دروت

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ 

ماتی منی مات مکھیں شیراں من ءَ را پَھِل بہ کن من پہ ھساراں رپتگ اَنت داں زندگاں واتر نہ باں زند ءِ سپر بکشاتگ اَنت وشی دراھیں یل داتگ اَنت۔

چُک ودی بیت مات پہ شادھے چک ءَ نازین اِت ءُ گْوش اِت کہ

لیلو لیل مَنی بَچیگ ءَ.
بَچیگ ءَ کَسان سالین ءَ.
بَچیگ ءَ شَکَر گالین ءَ.
دوشی بَچُّک ءَ باز گْریتَگ.
اَرسان ئِے کَلَمپُر رِتکَگ.
دُرّیں ھِکَّگاں مُروارِد.
مات پہ بےگَمی واب کَپتَگ.
شَھمیریں پِت ئِے زَھر گِپتَگ.
بَچّیگ پہ مُراد نازینتَگ.
سَرزاناں وتی نادینتَگ.
دُکّانیں گْوَراں شیر داتَگ.
سُھباں نیمَگ ءُ گْوَنگی نا.
پہ پُلّیں واھَگے واپینتَگ.
شاگیں گوانزَگ ءَ چَنڈینتَگ.
پاساں چَندَنیں دار سُوتکَگ.
بْوپس کہ واب تَرا رودین اِیت.
بےوابی ترا رَنجین اِیت.
شاگیں گْوانزَگ ءُ میدیں بَند.
شاگیں گْوانزَگ تئی واب جاہ اِنت.
میدیں بَند تَئی پاسپان اَنت.
ھیرتیں کُچک تئی لَیبو اَنت.
شاگیں گْوانزَگ چہ دارتْراشاں.
ھیرتیں کُچک چہ آ گَوران ءَ.
آروچی مَنی بَچّ بیتَّگ.
بام ءَ داتَگ ءُ روچ بیتَّگ.
کُلّ گوں گْوانزَگ ءَ شَھم گِپتَگ.
آزیزّیں کَساں جَہ زُرتَگ.
تاس گوں روگِناں شِنگ بیتَّگ.
کُلّ ءَ را پُلے بَھر بیتَّگ.
کُلّیں آلماں گَل زُرتَگ.
کُلّ چہ آلِم ءَ پُرّ بیتَّگ.
من چارشاھیں گُرانڈے کُشتَگ.
پہ شاھی کاپَر ءِ دیوّامءَ.
بچیگ پہ تنَو رودینتَگ.
لَھمیں گْریوَگاں سَھڑینتَگ.
چوریگاں جَتَگ لَیبَیگاں.
اللہ بَچّیگ ءَ پَھریزات.
چہ مُلک ءِ کُلَّگ ءُ پَشّانکاں.
بَچّیگ رُد ایت ورنا بیت.
مُلک ءَ اِزَّت ئِے بَرجاہ بیت.
ھَر روچ گوں پِت ءَ اَمراہ بیت.
سْیاھیں چوٹَوان رَند ایت.
پاگے واجَھیگ بَند ایت.
میری شان کَنت ءُ کَند ایت.
سَکّیاں کَتار ءَ بَند ایت.
پُلّیں پَتَّران نِند ایت.
زُلمیں جِیڑَوان سِند ایت.
لیلو لیل یَلیں بَچّیگ ءَ.
ھَر دو دیدَگانی روک ءَ.
چَمّ ءِ نُنُّک ءُ گِندوک ءَ.
اَئید ءِ سَرشَپانی نوک ءَ.
گَمواریں دل ءِ بَندوک ءَ.

مات ھما مھروان اِنت کہ چک ءَ ودی کنت ءُ آئی ءَ مزن کنت آئی ءَ رودین اِت ماتانی واھگ انت کہ من وتی زند ءَ وتی چک ءِ دراھیں وشیانی مراداں بہ گنداں۔

چک کہ مزن بیت ءُ ورناہ بیت مات پہ گل ءُ شات ءِ وتی چک ءِ نوکیں زند ءِ واست ءَ چماں شانک دیان کنت کہ زوت وتی چک ءِ مراداں سرجم بہ کن آں کجا نا کجا وتی چک ءَ بہ ڈکیناں ءُ زند ءِ وشی پہ وشی بہ گْوز اَنت ۔

بلے مروچی ما ھما مات ءِ چک ءِ سر ءَ گپ ءَ ایں کہ ھمے مات ءَ وتی رُوستگ ءُ ونائیں چک پہ نازینک ءُ گلائیشی ءَ دیم پہ ڈیھے سوگات ءَ دیم دات۔

بلوچ سرڈگار ءِ سر ءَ بازیں ماتاں وتی تنگوئیں چکانی سر ندر کرتگ اَنت بازیں ماتاں وتی تنگوئیں بچانی مرگ ءَ موتک ءِ جاہ ءَ ھالو جتگ رزا جھانگیر ءِ مات بیت یا شھید شاھد ءِ مات یا ڈاکٹر ھالد ءِ مات یا تمپ ءَ شھید میرل ءُ زاھد ءِ مات بلوچستان ءِ پرگنجیں زمین ءَ ھنچش واجہ ھدا ءَ چہ مڈی ءَ سرشار کرتگ ھَنچش بھادریں مات ھم واجہ ھدا مُچ کرتگ۔

بلے شھید ریھان جان ءِ مکھیں مات ءُ راجی جنز ءِ شاھزانتیں استاد ءُ بامردیں سرمچار استاد اسلم ءِ لوگ بانک ءَ مروچی یک ھنچیں چراگ ءِ روک کُرت کہ اے چراگ ءِ رژن ءَ مروچی جھان ءِ چم پچ بیان اَنت ۔

کہ بلوچ سرڈگار چہ بامردیں سرمچاراں ھالیگ نہ اِنت ریھان جان ءِ مکھیں مات ءَ مروچی اے کلوہ ریاست ءِ ھما زوراوریں دستان داتگ کہ بلوچ وتی ننگ، ناموس، زمین، راج ءُ زمین ءِ مڈیانی پھازگ ءَ ھرچ وڑیں گامگیج زورت کنت۔

وتی چکانی سرانی دیگ ءَ ھچ وڑ ءَ چَک ءُ پد نہ بیت اِنت ریاست یک نیمگے دری ملکاں ڈاھار دیگ ءَ بیتگ کہ بلوچستان ءَ بلوچ یاگیانی ھلاسی بیتگ دراھیں کِشک ءُ در پہ شما ساپ کرتگ اَنت بلے ھمے میان ءَ ماں چین ءِ کارگس ءُ سرکاری جاھاں اے ھال شنگ اتگ کہ چینیانی سر ءَ بمب تراک ءِ بیتگ ءُ سَے چینیان ھوار یک سیکورٹی ءِ مرتگ ءُ باز زدگ بیتگ ریھان جان ءِ اے کلوہ ءَ جھان ءِ دپتر لرزینتگ اَنت بلے ریھان جان ءِ پت ءُ ماتانی کرد ھنچش انت کہ ھردوکاں وتی چک دست ءِ وت سالونک کرتگ ءُ پہ ڈیھے دیمھونی ءَ روان داتگ ءُ وشیں ھال ءِ ودار ءَ نیشتگ اَنت کدی ریھان ءِ شھادت ءِ وشیں ھال کئیت چشیں مات ءُ باز کم ودی بیتیں شال ءَ مروچی ما ھم ھمے بہ جیڑے کہ مئے پت ءُ مات ھمے وڑ بیتیناں ما ھمے وڑ ءَ رُکست کنگ ءُ دیم پہ ڈیھ ءِ کربانیانی دیم دیگ بیتین ئِے۔

دلگوش اے لیلو کہ من نبشتگ کرتگ من ھم نزان آں اے کئیگ انت بلے ھم ھمے ایش کرتگ کہ اے لیلو ءَ بلوچ مات پہ وتی چکاں ندر کن اَنت

ریھان جان ءِ مکھیں مات ءِ ھمت ءَ دروت
ما زندگیں چشیں ماتانی وامداریں

نوکتریں