کرد ءُ کار زندگ ماننت – علی مراد

الم بوانیت

کرد ءُ کار زندگ ماننت

علی مراد

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

بنی آدم ءَ وتی جِند ءَ چہ ھچبر دلپروش بوئگ نہ لوٹیت۔ ھمایاں وتی راجی لوٹانی ھاترا جُھد ءِ راہ کچین کُرتگ۔ اے ردا وتی راجی لوٹانی دزگرگ ءُ منزلئیگ بوئگ ءِ ھاترا آ وت ءَ گشتر مھکم ءُ تَمرد بکن اَنت ءُ ہر وڑیں سَکّی ءُ سوریانی سَگ ءُ اوپار ءَ وتی تھا بیار اَنت ءُ ہر وڑیں گرانیں گمءُ اندوہ ءُ نادلکشیں سھتانی ھاترا وت ءَ ساڑی بہ کن اَنت۔ گرانیں بارانی چست کنگ ءِ ھاٹی ءَ وتی تھا بیار اَنت ءُ پہ منزل ءَ رھادگ بہ بنت۔

چُش بیت کہ بازیں اندوہ ءُ گم انسان ءِ سرا کپ اَنت آ برداشت کنگ نہ بنت۔ ھَنچیں گم ءُ گڑتی کہ باز رند ءَ چہ انسان ءِ سگ ءُ اوپار ءِ وس ءَ چہ ڈنّ بنت ءُ نزوریں انسان ءِ دلپروشی ءِ سوب جوڑ بوت کن اَنت۔ھنچیں نادلکشی کہ بنی آدم ءَ وتکشی ءِ نیمگ ءَ گام جنگ ءِ سکین ءَ دینت بلکیں آ ھمیش مار اِت کہ پرآئی ءَ پہ زندگ بوئگ ءَ ھچ پشت نہ کپتگ۔

بلے یک تمرد ءُ مھکمیں آشوبی انسانے ءِ ھاترا اے شگان ءِ گپّ اِنت کہ آ زند ءِ چُشیں سھتانی مقابلہ ءَ کُرت مہ کنت ءُ چہ زند ءَ دلپروش بہ بیت۔تُرس بنی آدم ءِ دلپروشی ءِ سوب جوڑ بوت کنت۔ آ کہ ھما سَلّہیں راہ ءَ گچین کنت پہ بنی آدم ءِ گھبودی ءُ آجوئی ءِ ھاترا تہ اے ردا تُرس ءُ بیم آئی ءِ راہ ءِ اڑاند بنت۔

بلے یک تمرد ءُ مھکمیں آشوبی انسانے مَرگ ءُ دگہ ہر وڑیں ترس ءُ بیم ءَ وتی دل ءَ درکنت ءُ آ ہر وڑیں دیمونی ءِ دیگ ءَ وتا ساڑی کنت۔آ ماریت کہ مرگ ھمک انسان ءِ سرا ھست اِنت۔ اگن انسان پہ مرگ بیم ءَ وت ءَ نزور ءُ لاچار بکنت۔ گڑا تُرس ارزان تریں توجیل اِنت کہ دژمن ھمے توجیل ءَ پہ یک انسانے ءِ ھاترا کارمرز کنت۔

باز رند ءَ انسان چُشیں جنجال ءُ مشکلانی دیمپانی ءَ کُرت نہ کنت پہ وت مرگ ءَ توار کنت۔ اِش پہ انسان ءَ لگوری ءُ بزدلے ءِ آ گرانیں مشکل ءُ جنجالانی دیمپانی ءَ کُرت مہ کنت ءُ وت ءَ پہ مرگ ءَ ساڑی بہ کنت۔ یک آشوبی انسانے ءِ تچکیں مول مشکل ءُ جنجالانی دیمپانی کنگ ءُ منزل ءِ دزگرگ ءَ وت ءَ ساڑی کنگ اِنت نہ کہ دلپروشی ءِ مرگ ءِ گچین اِنت۔

بنی آدم ماں اے زمین ءَ یک مول ءُ مرادے ءِ ھاترا زندگ اِنت۔ ماں اے زمین ءِ سرا نِندگ ءُ وت ءَ زندگ کنگ ءُ وتی مول ءُ مرادانی دزگرگ ءَ ہر وڑیں گم ءُ گڑتی گوں بنی آدم ءِ زند ءَ ھمگرنچ کنگ بوتگ اَنت۔ تانکہ مَرگ ھم بنی آدم ءِ زند ءَ گوں ھمگرنچ اِنت۔ ہر سَھت ءُ دمان ءَ بنی آدم پہ مرگ ءِ نیمگ ءَ گام جنان اِنت۔ آ چہ مرگ ءَ ھچ رنگ ءَ ھَز اِت نہ کنت۔ آ مرگ ءِ چاگرد ءَ اِنت۔ بلے یک سوب مندیں انسانے ، اے مرگ ءُ زند ءِ کشمکش ءَ ہر وھد ءَ پہ تمردی وت ءَ تیار کنت ءُ مرگ ءِ گورامبازانی روگ ءَ پیسر یک ھنچیں نیک نامی ئے پہ وت ءَ پشت گیجیت کہ دگنیا ہر وھد ءُ ہر زمانگ ءَ آئی ءِ کرد ءَ گیر کاریت۔

ھمے وڑا زند بھرے، انسان ءَ رَستگ۔ اے زوت پچ گرگ بیت۔ انسان مرگ ءِ ابدمانیں بے تواری ءِ تھا اندیم بیت۔ بلے پشت کپیت ھما تمردیں انسان ءِ کرد ءُ کار کہ آئی ءَ پہ وت یک نامے جوڑ کُرتگ۔ جوانیں کردے پیلہ کُرتگ۔ آئی ءِ کرد ءُ کار پہ ابد مانیت۔

نوکتریں