هونواریں رستر ”آزمانک” : نبشتہ :کامریڈ میراس

الم بوانیت

من چہ لوگ ءَ درکپتگ ءُ دیم پہ کورءِ نیمگ ءَ رهادگ ات آں،،
من ءَ هر وهدءَ کہ ایوکی ءِ اومان بوت،، من کورءِ نیمگ ءَ شتاں ءُ وتی ایوکی ءِ واهگانی سر پروشت،،
من کورءِ نزیک ءَ رس اتگ ات آں کہ لھتیں ناشناسیں مردماں من ءَ انگر کت،،
گوں درآمدیں زبانے ءَ من ءَ زاه ءُ بد کنگ ءَ لگ ات انت،،
منی چماں سیاهیں پٹی اش بست ءُ من ءَ نیم کلاک ءِ راه ءَ برت ءُ چہ گاڑی ءَ دور دات،،
ساد ئِے منی گُٹ ءَ لوپ کت ءُ من ءَ گران ئِے کت ءُ  پدءَ من ءَ گوں درچکے ءَ بست ئے،،

من ءَ سک جنگ ءَ ات انت لگت مشت شھمات تپنگی کنداک ،،
من سک لاچار ءُ بے وس ات آں منی پریات ءُ گریوگ هم درنیاهگ ءَ ات آں ،،
یکے ءَ لگتے منی سُنٹ ءَ جت من ءَ سک درد بیت منی دپءَ درتک اُپ اللہ،،،
پدءَ دگہ کنداکے یکے ءَمنی سرءَ جت ءُ گشت، کج انت تئی اللہ؟،  ادا اللہ نیست ادا ھدا مہ وت ایں،،
پدءَ گوں آسن رنگیں ترندیں چیزے ءَ منی پشتی نیمگ ءَ من ءَ سک جت ءُ ژند اش کت،، منی ساه پر بیگ ءَ نہ ات،،
پدءَ دگہ یکے ءَ گشت شما زاناں ھدا دیستگ؟
هر وهدءَ هداءَ توار کن ئے،،
منی دپ ءُ نک هشک ات آں من ھچ گشت نہ کت،،
من دست بستاں ءُ گوشت من ءَ یل دے ات ،منی میار ءُ گناہ چی اِنت؟،،
پدا لگت ءُ مشت ءُ لٹ ءُ کٹ بنا بیت انت ،،
بس بس بس زیادہ سوال جواب مکن، من ترا پیسرءَ گشت ادا ھدا مہ وت ایں ھرچی کہ مئے دل لوٹیت ما کن ایں،،
من وتی دل ءَ باز دواکرت کہ یا ھدا منا چہ اے زالمانی دست ءَ رکین ،،
منی دلءَ ھمے ھیال اتک کہ پیش ءَ ملاھاں ایمانداری ءُ دیانت داری ئے کسہ باز آورتگ، کہ پلاں بزرگ چوش بیت ھدا ءَ چوش مدت کت پلاں پیگمبر ماھیگ ءِ لاپءَ شت ھمودءَ ھدا ءَ ھپازت کت ،پلاں بزرگ ءُ تبلیگ والایاں پہ ھدا ءَ رسترانی وسیلہ جوڑ کت ءُ منزل ءَ سر کت اَنت ،،
ھمے ھیالاں گوں من ھم دل ءَ جیڑان جیڑان ءَ گشان ات آں یا اللہ منا رکین یا ھدا منی کتگیں نیکیانی برکت ءَ منی سرءَ رھم کن من ءَ ادا کس نیست ترا چے بگیر نیست دگہ مددگار ،،
بلے منی واستا چہ گیب ءَ ھچ وڑیں مدت ءُ کمک نیتک،،.

  بازیں لٹ ءُ کٹاں چہ منی بدن واب کپتگ ات،
من ھمیچو دیست کہ دست روانت کایاں ءُ لٹ منی بڈءَ لگ انت ،، بلے درد ءُ تورشتانی من ءَ سما بیگ ءَ نہ ات،
من کوکار کت ءُ گشت یا ھدا تو اشاں مُنڈ کت نہ کن ئے؟
من کہ اے ھبر کت اشاں پورءَ آس ماں پشک ءَ کپت،،
من ءَ چہ درچکءَ جھل ایر اش گیتک گرمیں ءِ  زمین ءِ تپتگیں ریکانی سرءَ واپینت ءُ بلاھیں بلاھیں تپتگیں سنگ آورت ءُ منی سینگ ءِ سرءَایر کُت اَنت،،

نو منی بالاد انچوش ات کہ پورءَ منا یکے پرنچان انت ھنچو کہ ملاھاں گشتگ کہ کبر ءِ ازاب ءَ پهلوگ گوں پهلوگ هور کنگ ءُ پرنچگ بنت ،
من ھم دل ءَ گشت بگندئے من مرتگاں اے پرشتہ انت من ءَ ازاب دیگ ءَ انت،
اناں اناں چوش بیت نہ کنت من انگت زندگاں من ءَ ساه مان انت ،، من پدءَ جیڑ ات،،

اے چونیں مردم انت کے انت من ءَ پرچا لٹ ءُ کٹ کنگ ءَ انت؟،، منی سر هچ پر بیگ ءَ نہ ات،،
نہ زانگ ءَ ات آں کہ کجام گناهانی سزا انت،،
چہ دردانی تورشت ءَ من نارگ ءَ ات آں ءُ منی نک چو تلارءَ هشک ات،،
من هبر کت نہ کت بس چہ دپ ءَ بے انانی،، آپ،،، آپ،،، تن،، تن درآهگ ءَ ات،،

یکے ءَ وتی آنجگ بوتک من ءُ منی دپ ءُ دیمانی سرءَ مِس کت،، من دیم تاب دات  کہ مِس منی دپ ءَ مہ رو انت،،

من ءَ انچو سما بوت کہ چیزے منی سرءَ لگ ات پدءَ من نہ زانت کہ چے بوت ءُ چے نہ بوت،،

من وھدے چم پچ کت انت من جنگلے ءَ کپتگ ات آں،
دو کچک ھم اوشتاتگ ات کہ کجام وھدءَ ساہ در بئیت ءُ کچک پہ ڈونڈءَ وداریگ ات انت
من وتی دلءَ گشت آیاںں وتی کار کت نو شما بیا ات ڈونڈءَ بہ ور ات ءُ سیر لاپ بہ ات،،

من کہ دستءُ پاد جنگ بندات کت بلے پاداتک نہ کت انچو سما بیت کہ سرین ءُ پاد سلامت نیاں،،
کچک منی نزیکء اتک انت ءُ من ءَ چٹگءَ لگت انت ،
اشاں من ءَ سک دیراں تانکہ چٹ ات،
گشئے منی بالادءَ سارتی یے ایر کپان ات ءُ من بود کنان ات آں،،
انچو داں منی ساہ گورءَ کپت من ھیران بوتاں کہ من انساناں من ءَ کشت ءُگنگدامیں کچکاں من ءَ بود آورت ءُ زندگ کت،،
من انگت جیڑگ ءَ ات آں کہ کچک رستر انت یا بنی آدم،،؟

اناگت ءَ یک کچکے پہ درک ءُ تچگ شت ءُ کلونزان ءَ یک پیر مردے ءِ دامن ءَ گران ءُ منی نیمگ ءَ آرگ ءَ ات،،

پیر مردءَ من ءَ چست کت ءُ برت لوگ ءَ دارو ءُ درمان کت ءُ وش ءُ دراه بیتاں،،

بلے همے جست منی جیڑگ ءُ مارشتانی دامن ءَ یلہ نہ دنت،،
کچک هونواریں رستر انت یا بنی آدم؟

نوکتریں