مُلا پازُل ءِ نام ءَ زورگِر ءِ مراگش
نبشتہ کار: زھیر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
سید گُش ایت:
“سر جھلی ءُ چم جھلی جھل گِنداں مراد بات اَنت”
“سر برز ءُ بلند بات اَنت سر برز ءُ بلندانی”
“ورنایاں سید نازین کہ دیم ءِ گُلیں اُوست اَنت”
“پیچ پتر ءَ پُرس ئیگ ءَ ایر منتگ ءُ ژندانی”
چوناھا زورگِریں استان ءَ بلوچ گُلزمین کہ زیردست کتگ گُڑا بلوچ چاگِرد ءُ دودماناں ءَ ھوار بلوچی زبان ءُ لبزانک ھم وتی چنگُلانی چیر ءَ کتگ ۔ بلوچی زبان ءِ گار کنگ ءِ واستا زورگِر ءَ وتی وس کتگ بلے ھمے راجی جُھد ءِ سبب ءَ انگت بے سوب بوتگ کہ دیم ءَ ھم بے سوب بہ بات۔
بلے راستی اِیش اِنت کہ بلوچی زبان ءُ لبزانک ءِ پِڑ ءَ وڑے ناں وڑے ءَ زورگِر ءِ سان ھست اِنت ءُ آئی ءِ داشتگیں کاسگ چٹاں بلوچی لبزانک ءِ پِڑ ءَ وت ءَ جاگہ داتگ۔ آ بلوچ زبان زانت، شائر، ادیب، گُشندہ ءُ نبشتہ کاراں پہ لب ءُ لالچ یا پہ تُرس وتی دست ءَ کنگ ءُ آیاں وتی مراگشانی توک ءَ ھوار کنگ ءِ جھد ءَ کنگ ءَ اِنت دانکہ بلوچ راج ءُ پنجاپی ءَ ھوار دنیا ءَ ھمے پیش بہ دار اِیت کہ بلوچ ءِ ھمُک تک ءِ مردم زورگِر ءِ گوما ھوار اِنت ءُ چہ زورگِر ءَ وشھال اِنت۔
ھمے وڑ ءَ مئے لھتیں ناسرپدیں شائر ءُ گُشندہ نا بزانتی یا پہ زانت زورگِر ءِ پندلانی بھر اَنت۔ آ پہ چار کلدار ءُ ترمپے شراب ءَ وتی راج ءُ گُلزمین ءَ پراموش اَنت۔ وتی زبان ءُ لبزانک ءِ سودا ءَ جنگ ءَ اَنت۔ وتی راجی زمہ واری ءُ لبزانک ءِ ھکیکیں کِرد ءَ پیلو کنگ ءِ بدل ءَ زورگِر ءِ پندلانی بھر اَنت ءُ آئی ءِ مراگشاں پہ شوک ءُ شان رو اَنت۔
اے سکیں دلپدردیں گپے کہ یک راجے زیردست اِنت آئی ءِ چُکچینی بوگ ءَ اِنت۔ آئی ءِ مات ءُ گھار ھمُک روچ دگ ءُ کِشکانی سر ءَ پہ وتی زور ءُ بیگواھیں بچانی واستا پریات ءُ زاری کنگ ءَ اَنت۔ بلے مئے نبشتہ کار ءُ ادیب ھمے زورگِر ءِ کَش ءَ نشتگ ءُ پادے ماں پاد ءِ سر ءَ اِنت۔ وتی ماسانی ارسے اِش پراموش کتگ اَنت۔ وتی براتانی ژانگولیں لاشاں بے ترانگ اَنت۔ وتی زندانیگیں براتانی چیھانٹاں بے سما اَنت۔
گوستگیں روچ ءَ کیچ ءِ دمگ ءَ مند ءَ کَلانیں بلوچی زبان ءِ شائر مُلا پازُل ءِ یات ءَ زورگِریں لشکر ءَ یک دیوانے برجم داشتگ کہ اے دیوان ءِ سروکی زورگریں لشکر ءَ وتی داشتگیں کاسگ چٹ پِدا ھکیم ءَ داتگ۔ چوناھا اے اولی رند نہ اِنت کہ مند ءَ مُلا پازُل ءِ یات ءَ زورگِر دیوان برجم دار اِیت چد ءُ پیسر ھم پدا ھکیم ءِ سروکی ءَ زورگِر ءَ مراگش اڑ داتگ۔ بلے بلوچستان ءَ روچ پہ روچ زوراکی ءِ آس ءَ گیشتر سُچگ ءَ اِنت بلوچ چُکچینی ءِ تہ ءَ ھمُک روچ تُرندی پیداک اِنت۔ انوگیں ھستیں جاوراں زورگِر ءِ زوراکیانی دِرچ تُرند بوتگ۔ بلوچ تپاکی پتَر ءِ سروک ڈاکٹر مھرنگ ءُ آئی ءِ جھد کاریں سنگت بیبو بلوچ، گُلزادی بلوچ، بیبگر بلوچ ءُ سبگت اللہ شاہ جی دروگیں بُھتاماں زندانیگ اَنت۔ سرجمیں بلوچستان ءَ پہ وتی رھشوناں زھرشانی ءَ اِنت ھمے جاوراں زورگِر ءَ مند ءَ مُلا پازُل ءِ یات ءَ دیوانے برجم داشت دانکہ بلوچ ءِ دل ءَ وتی واستا جاگہ جوڑ بہ کنت ءُ ھمے پیش بہ دار اِیت کہ ما بلوچ ءِ درد وار ایں۔
پد ءَ بژن ءِ گپ اِیش اِنت کہ مئے لھتیں وتگڑیں ءُ ناسرپدیں گُشندہ ءُ شائر زورگِر ءِ اے دیوانانی بھر بوگ ءَ اِنت۔ آ پہ چار کلدار ءُ نام ءِ واستا چہ دور ءَ کاینت ءُ زورگِر ءِ دیواناں بھر زور اَنت۔
یک نیمگے مئے راجی گھُار ڈاکٹر مھرنگ، گُلزادی ءُ بیبو بلوچ زندانیگ اَنت دومی نیمگ ءَ ھمے کاسگ چٹیں وتگڑیں لبزانکی مردم زورگِر ءِ دیوان ءَ ناچ ءُ سوت کنگ ءَ اَنت۔ ایشاں وتی راج ءِ گم یک کِر کتگ ءُ پہ چار کلدار ءَ وتی چم بستگ اَنت بلے پہ چمانی بندگ ءَ کس اندیم نہ بیت۔
زیک ما وھدے کماشیں نور مھمد نورل ءِ آشوبی سوت اِشکتگ اَنت گُڑا ما وش بوتگ ایں کہ نورل راست ءُ تچکیں گُشندھے بلوچ جھدکاراں نازین اِیت وتی راجی جُنز ءِ پلا مرزی ءَ سوت گُش اِیت۔ وتی راج ءِ سر ءَ زوراکیانی بگیری ءَ وتی سوتانی تہ ءَ گھگیری ءَ درشان کنت۔
ھمے نور مھمد نورل ءَ زیک گُشتگ اَت۔
“ما آجوئی لوٹوکاں رد کار نہ آں واجہ
پہ بکش ءِ شُد ءَ داں تئی چمدار نہ آں واجہ”
بلے مرچی پیرانسری پہ چار کلدار ءُ نام ءِ واستا زورگِر ءِ مراگشانی بھر اِنت۔ مرچی وتی زیکیں گُشتگیں سوت ئِے بے ھیال کتگ اَنت۔ مرچی پیرانسری وتارا زورگِریں لشکر ءُ آئی ءِ کاسگ چٹانی چمدار ئِے کتگ۔
اگاں شما پہ راج ءَ دگہ زھمے جت نہ کن اِت۔ اگاں شما وتی راجی زمہ واریاں پیلو کُت نہ کن اِت ھچ جیڑہ نہ اِنت بلے ھُدا ءَ بچار اِت زورگِر ءِ ھمراھداری ءَ مہ کن اِت۔ بلوچ ماتانی دل ءِ آزگیں ٹپاں واد پِر مہ شان اِت۔ وتی راجی شھیدانی ھوناں چو لگتمال مہ کن اِت۔
بلوچ راج ءَ وتی چم پچ کنگ ءُ زانگ لوٹ اِیت وتی دوست ءُ بدواہ ءِ پجار کنگ لوٹ اِیت۔ مارا مدام وتی تہ ءِ مردماں گیشتر تاوان داتگ۔
اے گُشندہ ءُ شائر کہ مرچی پہ چار کلدار ءُ ترمپے شراب ءَ زورگِر ءِ مراگشانی بھر اَنت اے گپ ءَ بہ زان اَنت کہ بلوچ راج شمئے کارپداں گندگ ءَ اِنت۔ بلوچ مات ءُ گھار شمارا ھجبر پھل نہ کن اَنت۔ شما اینچو وار ءُ شُدیگ نہ اِت کہ وتی ایمان ءَ بھا بہ کن اِت۔
ھوش بہ کن اِت زورگِر ءِ ھمُک پندل ءَ سرپد بہ بہ اِت ۔ اے زورگِریں لشکرے کہ شمئے کش ءَ نشتگ اے ناں مُلا پازُل ءَ زان اَنت ءُ ناں ایشاں گوں بلوچی زبان ءَ چشیں مھِرے ھست۔ اے بس بلوچ ءَ مجگی ھوالہ ءَ زیردست کنگ لوٹ اَنت بلوچ ءَ ریپینگ لوٹ اَنت دانکہ بلوچ وتی راجی جھد ءُ راجی زمہ واریاں چہ گستا بہ بیت۔
اے پنجاپی لشکرے کہ مرچی بلوچی پاگ ئِے سر ءَ کتگ ھمے مئے مات ءُ گھارانی جامگ ءُ گُشان ءَ کشگ ءَ اَنت۔ اے زورگریں لشکر مئے بلوچ ءِ ننگ ءُ ناموس ءَ لگتمال کنگ ءَ اَنت۔
پد ءَ ھمے زورگریں لشکر بلوچی کتاباں ماندارگ ءُ بلوچی زبان ءَ گار کنگ ءِ جھد ءَ اَنت۔ اے گپ مارا دُرستاں زانگ لوٹ اِیت کہ اے پنجاپی لشکر مئے سر ءَ زورگِر اِنت مئے راجی پجار ءَ گار کنگ لوٹ اِیت۔ زبان ھمُک راج ءِ بُنکی پجار اِنت پمیشکا زورگِر ءَ وتی دست بلوچ زبان ءِ گار کنگ ءَ ھم مان کتگ۔
بلوچ راج زورگِر ءِ برجم داشتگیں ھچ وڑیں مراگشاں بھر مہ زور اِیت۔
من گوں وتی لبزانک کار، زبان زانت ءُ شائر ءُ گُشندھاں دزبندی کن آں۔ کہ پہ چار کلدار ءَ وتی بلوچیت ءَ بھا مہ کن اِت۔ وتی راجی زمہ واریاں بہ زان اِت۔ وتی لبزانکی زمہ واریاں بہ زان اِت۔ وتارا چہ زورگِر ءِ پندلاں دور بہ دار اِت ۔ اے پنجاپی زورگِر مئے شمئے دوست نہ اِنت۔ اے مئے راجی چُکچینی ءَ کنگ ءَ اِنت مئے راج ئِے زیردست کتگ۔
پہ بلوچ ءَ نبشتہ بہ کن اِت پہ بلوچ راج ءَ سوت بگُش اِت۔ اگاں شما چہ تُرس ءَ بلوچ ءِ واستا توار چست کُت نہ کن اِت ھچ جیڑہ نہ اِنت بلے زورگِر ءِ پندلانی بھر ھم مہ بہ اِت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-