ندر پہ استاد جُمّل ساھب ءِ نام ءَ
نبشتہ کار: ممتاز سمد
دی بلوچستان پوسٹ
مرچی اگاں من دو لبز زاناں گڑا ھمے یکیں استاد ءِ برکت اِنت، کہ منی بندات چہ ھمے استاد ءَ بوتگ آئی ءَ من ءَ یک شریں منزلے ءَ سر کتگ۔
من پنچمی تبک ءَ وانگ ءَ اِت آں گڑا استاد ءَ گوشت شمئے چکاس بندات بوگ ءَ اَنت تیاری بکن اِت شمئے چکاس آئی وانگجاہ (ہائی اسکول) ءَ بندات بنت گڑا من وتی لوگ ءَ شُت آن ءُ من وتی مات ءُ پت گشت اَنت من روگ ءَ آں وتی چکاس ءَ گڑا مات ءَ پسو دات شر اِنت منی چُک برو اللّہ ءِ میار ئے۔
من دیم پہ استاد ءِ لوگ ءَ شُت آں ۔
استاد ءَ وھدے من ءَ دیست بچکندگے جت،تو اتک ئے; من پسو دات, جی ھو! پد ءَ من گشت استاد چکاس باریں چون بنت؟
استاد ءَ پسو دات پریشان مہ بو من شمئے ھمراہ آں۔ چکاس بندات بوت اَنت گڑا استاد ءَ گُشت من ءَ گوں دل ءِ واھگاں اُمیت اِنت شما چکاس ءَ سوبین بہ اِت۔ گڑا ما پد ءَ واتر بیت ایں دیم پہ وتی ھنکین ءَ۔
لھتے روچ ءَ رند استاد ءَ من ءَ ھال دات۔ تو چکاس ءَ سوبین بیتگ ئے. شریں لمبر گپتگ من باز گَل ءُ شادان بوت آں گڑا من وتی مات ءُ پت ھال دات اَنت کہ من چکاس ءَ سوبین بیتگ آں۔
مات ءَ پسو دات منی نیکیں دوا گوں تو گون اَنت ھروھد سوبین بات ئے۔ گڑا من گُشت اما منی استاد ءَ اَلّم ءَ مھمان کن ایں۔
مات ءَ پسو دات دلجم بکن وت ءَ انشاءاللہ تئی استاد مئے مھمان بیت۔ پد ءَ من وتی وانگ بندات کُت۔من دیم پہ شھر ءَ شوت آں وانگ ءَ اناگت ءَ لوگ ءَ چہ پُونے اھت اِنت، کہ تئی استاد ءَ وفات کُرتگ۔
من باز پریشان بوت آں۔ دل ءَ جیڑ اِت استاد ءَ مارا اے وھد ءَ چے ءَ یل دات۔
منی کرّ ءَ دگہ چُوشیں لبز نیست کہ پہ تئی واست ءَ نبشتہ بہ کناں۔ منی دوا انِت گوں ھداوند ءَ تو باگیں بھشت ءَ بات ئے!
آمین
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی اِنت-