نمدی یے سادیہ بلوچ ءِ نام ءَ
نبشتہ کار: زھیر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
سلام ءُ دروت بانُک داھم سلامت ءُ وشھال بات ئے۔ بہ گِند ئے اے ساھت ءَ تو گوں وتی وانگ ءَ گِر ءُ چیل ئے ءُ جیڑگ ءَ ئے کہ اے کَے اِنت ترا نمدی یے نبشتہ کتگ ئے۔ بہ بکش بانُک بلکیں تئی کمو وھد زوال کنگ ءَ اوں۔ بلے باریں چی ءَ مرچی وتسر ءَ دل ءَ ھُل کُت کہ ترا نِمدی یے نبشتہ بکن آں۔ چوناھی ءَ من شھید بالاچ ءِ شھیدی ءُ اسلام آباد ءِ دراجیں روانک ءُ زھرشانی نِندانک ءَ پیسر ترا اینچو نہ زانتگ اَت۔ بلے برے برے چاگردی رسانکدر(سوشل میڈیا) ءَ تئی نبشتانک دیستگ انت یا وانگی جیڑھے ءِ سر ءَ زھرشانی ءُ روانکاں ترا دیستگ گُڑا مار اِتگ کہ تئی تہ ءَ زمین دوستی ءُ راجدوستی ءِ شھم ھست اِنت۔ بلے بلوچ چُکچینی ءِ بگیر ءَ اسلام آباد ءِ زھرشانی نِندانک ءَ ترا جُھد کنگ ءُ پہ بلوچ راج ءَ توار چِست کنگ ءَ دیست گُڑا باتن ءَ اجب توکلے ءَ ساہ کَش اِت۔
بانُک۔۔۔من باز بَر ءَ بلوچستان ءِ ھمے دمگ کہ پنجاب ءَ ھوار کنگ بوتگ انت بزان ”ڈیرہ جات، تونسہ شریپ” ءُ ایدگہ کَش ءُ کِر ءِ ھند ءُ دمگاں بلوچ راجی جُنز ءِ درگت ءَ جیڑ اتگ کہ چون ھود ءَ راجی جُنز مُھکم دارگ بیت۔ چی ءَ کہ اے ھند ءُ دمگ زورگریں اِستان ءَ نہ ایوک ءَ بلوچستان ءَ چے سِستگ ءُ پنجاب ءَ ھوار کتگ انت بلکیں ھود ءِ جھمنِندیں بلوچ مھلوک بلوچی زبان ءُ دودمان ءَ چے ھم دور دارگ ءِ جھدے کتگ ئے۔ چوناھی ءَ زورگر ءِ مدام جھد ھمیش انت کہ بلوچ راج ءَ ھرچ وڑا بھر ءُ بانگ بہ کنت۔دانکہ بلوچ ءِ زور نِزور بہ بیت پمشکہ برے زبان ءِ سرا بلوچ ءَ را بھر بانگ کنگ ءِ جھد کنگ ءَ اِنت برے نیکراہ ءُ ٹک ءُ کٹم ءِ نام ءِ سرا۔ بلے منی نِز ءَ بلوچ راجی جُنز ءِ مستریں سوبمندی ھمیش اِنت کہ زورگِریں استان ءِ ھمُک لُچی ءُ پندل بلوچ جھدکارانی دیمونیانی دیم ءَ بے سوب بوتگ اَنت۔
بانُک ۔۔۔ بہ گِند ئے تو ھمے جیڑگ ءَ بہ بہ ئے کہ من اے نِمدی ترا چی ءَ نبشتہ کتگ۔ اسل ءَ گپ چُش انت کہ گوں ترا سک باز اوست ءُ اُمیت بستگ انت۔ کہ تو وتی ھند ءُ دمگ ءِ مردمانی تہ ءَ راجی جُنز ءُ زمین دوستی ءِ توم ءَ کِش ئے۔ تو ڈیرہ غازی خان ءُ تونسہ شریپ ءَ ھوار سرجمیں بلوچستان ءَ چو چراگے ءَ روک بہ ئے۔ وتی ھند ءُ دمگاں بلوچی زبان ءِ دیمروئی ءِ ھاتر ءَ جھد کن ئے۔ وتی مھلوک ءَ بلوچی زبان ءِ وانگ ءِ سکین دے ءُ اے باور کناھینے کہ ابید ءِ بلوچ گُلزمین ءُ بلوچی زبان ءَ ما چہ وتی بُنکی ریشگاں سِد ایں ۔ وتی ھند ءُ دمگ ءِ مردماں اے باور کناھینے کہ مئے زمین پہ زور پنجاب ءَ ھوار کنگ بوتگ۔ دانکہ ما چہ وتی راج ءُ ڈیھ ءَ گِستا بہ بہ ایں ءُ وتی راجی پجار ءُ زبان ءَ گار بکن ایں۔
بانُک ۔۔۔ ڈیرہ غازی خان گوستانک ءَ بلوچ گھگیری ءِ بُنجُل زانگ بوتگ۔ بلوچ راجدپتر ءِ تہ ءَ ڈیرہ غازی ءِ بامردانی داستان ھست اَنت انچو کہ 1817 ءِ دھک بہ بیت کہ ڈیرہ جات ءِ بلوچاں وتی گُلزمین ءِ رکینگ ءِ ھاتر ءَ جھد کتگ یا 1967 ءِ دھک بہ بیت کہ زورگریں پاکستان ءِ بگیر ءَ کوہ ءِ سلیمان ءُ ڈیرہ جات ءِ گیرت مندیں بلوچاں وتی ساہ سر پہ گُلزمین ءَ کُربان کتگ انت۔ بانُک۔۔۔ ترا یات اِنت وھدے چہ کیچ ءَ درکپتگیں دراجیں روانک ڈیرہ غازی خان ءُ تونسہ ءَ شریپ ءَ سر بیت گُڑا مردمانی مزنیں مُچی یے روانک ءِ وش اتکی ءَ دگانی سرا درکپ ایت ءُ دیم ءَ کئیت۔ باور کن من ءَ سک باز وشی بوت کہ تونسہ شریپ ءُ ڈیرہ غازی خان ءِ مردم پہ وتی راج ءَ مِک بوت ءُ اوشتات انت۔ پہ وتی بلوچ مات ءُ گُوھارانی واستا توار اِش چِست کُت۔ تئی جند ءَ ھم ھمے مُچی ءِ تہ ءَ گُشتانک دات اگاں ترا یات بیت۔ تو گُشتگ اَت کہ من مرچی ڈیرو ءِ مردمانی سرا پھر بندگ ءَ اوں کہ بلوچستان ءِ واستا دراتکگ انت وتی بلوچ مات ءُ گُھارانی واستا توار چست کنگ ءَ انت۔ مرچی ڈیرو ءِ مھلوک ءَ پیشداشتگ کہ ما کُل گوں بلوچستان ءَ بندوکیں۔ بانُک بہ بکش۔۔۔من گوں وتی بے سریں پیتاریاں تئی باز وھد زورگ ءَ اوں. من زاناں ھم کہ ترا وت وتی گُلزمین، راج ءُ راجی جُنز ءِ گم پِر انت۔ اے گپ آں کہ من کنگ ءَ اوں بوت کنت تو من ءَ چے پیسر جیڑاتگ انت کہ چون وتئی راجی پَرز پیلو بکن آں۔
گُڈی ءَ من بس ترا ھمے گُشگ لوٹ آں کہ گوں ترا بلوچ راج ءِ باز اوست ءُ اُمیت بَستگ انت۔ کہ تو وتی راجی جُھد ءَ ھمے وڑا برجاہ دار ئے۔ تونسہ شریپ ءُ ڈیرہ غازی خان ءِ بلوچانی تہ ءَ زمین دوستی، زبان دوستی ءُ راجی سِنچ ءِ کندیل ءَ بالین ئے۔ منی دل ءَ تو اے ھند ءُ دمگاں تھاریں شپانی یک رُژناھیں چراگے ئے۔ داھم جُنزان بات ئے پہ وتئی گُلزمین ءُ راج ءَ۔ سلامت ءُ وشھال بات ئے۔ آجوئی ءِ مُراداں بات ئے۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔