نبشتانک: منی زند ءِ سپر
نبشتہ کار: مُھسن ساجدی
دی دی بلوچستان پوسٹ
مردم زندگی ءِ گِرانیں ساھتاں ھچبر بے ھیال کُت نہ کَنت۔ من ءَ انگت ءَ یات بیت کہ من سک کَسان اِت آں ءُ گوں وھد ءِ ھمراھی ءَ من روان اِت آں ءُ من ءَ سما نہ کَپت کہ من یک دُوریں سپرے ءَ شُتگ آں۔ من بس یک بَرے پُشت ءَ چَک جَت داں من تھنا روان اِت آں من ھمَد ءَ اُوشتات آں کَمو ساھت ءَ رند پد ءَ سَپر بندات کُت۔
من جیڑگ ءَ اِت اَں زندگی باریں من ءَ کج ءَ دُروہ ایت، پدا ھمے ساھت ءَ من ءَ دل ءَ گُشت دوبر واتر کن۔ اے سَپر گوں تو آسر نہ بیت۔ من انگت ءَ دیم ءَ روان اِت آں من ءَ یک دگہ تِرانگے دل ءَ اتک۔ منی زندگی ءِ گِرانتریں ساھت کجام بُوتگ اَنت، من چُو ھچ نہ زانت۔ زندگی چی ءَ گُش اَنت ءُ زندگی ءِ مکَسد چے اِنت؟ ھمے راہ ءَ کہ من روان اِت آں ھمودءَ یک میتگے ھست اَت۔ من ھمے میتگ ءَ داشت ءُ دمَانے ءَ پد من دوبر واتر کُت۔ وھدیکہ وتی میتگ ءَ اَتک آں. من وتی گِس ءِ دپ ءَ نشت ءُ جیڑگ بندات کُت کہ نُوں من کجا بُرو آں ءُ چے بکن آں؟
منی دو مھروانیں ھمبل اَتک ءُ من ءَ جُست اِش کُت تو چُون ئے؟ چے کنگ ءَ ئے؟ گارے ھِچ گندگ نہ بئے؟ من پسہ نہ دَات “من ھمدءَ سَرپد بُوت آں من ءَ زندگی ءَ کجا دُرو ایت ھما وھد ءَ کہ من گوں مھر ءُ دوستی ءِ راہ ءُ رھبنداں شُوتگ اِتاں من ءَ کَسی ءِ گَم اوں نہ بُوتگ ءُ من وتی زندگی ءِ چار سال گوں مھر ءُ دوستی ءَ گُوازینت ءُ اَنگت ءَ من اَبیتک بُوت آں۔ منی زندگی ءِ چار سال زُوال بُوت ءُ پد ءَ من ھنَچو تھنا ءُ گَمیگ بُوت آں کہ ھچ نہ زانت من کجا بُرو آں ءُ کئی گور ءَ نند ءُ نیاد بہ کن آں؟ من زانت اے سکیں گِرانیں سَپرے، پد ءَ منی زندگی دَر پہ دَر بُوت، ھمُوک رُوچ پہ من مھشر ءَ چہ کمتر نہ اَت۔
منی زندگی ویرانیں جنگل ءِ جُوڑ بُوت۔ من سُتک ءُ تبا بُوت آں، من وتی دیدگیں میتگ یل کُت، دیریں دیارے رَپت آں۔ من ھما ساھتاں گیر کاراں گُڑ ءَ سک گَمیگ ءُ ابیتک باں، پرچا کہ من مادر ءِ گِس یل دات ءُ مادر ءِ داتگیں مھراں چہ پراموش بُوت آں۔ بس مھر ءُ دوستی ءِ ھاتر ءَ منی زندگی ھمَد ءَ ھلاس بُوت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔