بلوچی زبان ءِ شائر محسن ناصر ءِ کتاب چاپ ءُ شنگ بوتگ

بلوچی زبان ءِ ورنائیں شائر محسن ناصر ءِ شئرانی اولی کتاب “تئی زھیرانی کپوت ءَ نال اِتگ” چاپ ءُ شنگ بوتگ –

ورنائیں شائر محسن ناصر ءِ اے اولی شیئرانی کتاب انت ءُ اے کتاب چہ علم ءُ ادب شنگ کار کراچی ءِ نیمگ ءَ چاپ ءُ شِنگ بوتگ –

کتاب ءِ پیشگال بلوچی زبان شائر قدیر ساگر ءَ نبشتہ کُتگ ءُ کتاب ءِ پیشگال ءَ نبشتہ انت کہ تئی زھیرانی کپوت ءَ نال اِتگ بلوچی لبزانک ءُ شائری ءِ پڑ گوں وتی نوکیں درشان ، زیبائیں چھر ءُ شبین آں چہ ایندگہ تھراں دیم ءَ تر، وانوکاں ملماں کنان جنزان انت، اے پڑ ءِ مساپر روچ پہ روچ وتی وس ءُ واک ءَ شائری ءِ موسم ءَ گیش دلبود ءُ جلواناک کنان انت – قدیر ساگر ءَ پیشگال ءِ تہ ءَ دوبند شئیر نبشتگ کہ:

“شعراں ھما مرد گشنت”
“وت موھری دعواگرانت”

محسن ناصر شھلچہ کار ملا پازل ءِ ھنکین مند ءِ جھمنند انت ، پازل ھنکین ءِ جھمنندی ءَ ھواری ءَ پازل ءِ شائری ازم ءِ بو ءَ چہ وتا مھسن ءَ بے بھر نہ کتگ – محسن ءَ ھر ھما مومنٹ شئری دروشم ءَ کبل کتگ کہ آئی ءَ دیستگ ، مارتگ یا پریکٹیکلی وت ھما مومنٹ ءَ چہ گوستگ ، شائر ءَ پہ شائری ءِ ھاسیں مھروانی ھمے بیت کہ آ ندارگاں داں ابد چھر ءُ شبین ءِ جھان ءَ زندگ کنت – لبزاں وتی مانا ءِ پند ءِ اسیلیں منزل ءَ سرکنت –

آئی ءَ نبشتگ کہ لھتے شائر وتی منّ ءَ شئر نبشتہ کنت بلے شئریت ءِ مھراج ءَ داں بہ مر ایت سر نہ بیت – بلے باز شائر شئری ازم ءَ زوت مار ایت ، وت ءَ شئر زوالی ءَ رکھین ایت ءُ کم شئر گش ایت بلئے پرمانا ءُ ابدمان گش ایت –

کدیر ساگر ءَ پیش گال ءِ تہ ءَ محسن ناصر ءِ دو شئیر نبشتگ کہ:

“ما وتی نوبتءِ دل انت گوں ما”
“شانتلانی ھیال مانا بنت”
یا
“زندگی گیش کپتگ ئے تو ھم”
“ما وتی ھاجتاں گوں در پہ دریں”

محسن ءِ چرے شئراں چہ زانگ بیت کہ محسن ماں بلوچی لبزانک ءَ آوکیں وھد ءَ پہ وتا شریں جاھے گپت کنت –

محسن ءَ انگت بلوچی لبزانک ءَ باز پند جنگی انت ، بازیں موسمے گندگی اِنت ءُ وتی شئری دگنیا گیشتر سمبھینگی انت –

آئی ءَ نبشتگ کہ محسن ءِ شئرانی اولی کتاب “تئی زھیرانی کپوت ءَ نال اتگ” مھسن ءِ کسانیں مدتے ءِ مارشتانی یک زیبائیں درینے ،شمئے مھر ءُ دوستدارگ محسن ءَ گیش نبشتہ کنگ ءِ سکین ءَ دنت – امیت انت محسن ءِ شائری شمارا ھیال ءِ زید ءُ ندارگانی کئیپاں گوں الم ملما کنت –

مردماں تب بدل کتگ دیر انت اشک ءِ راھبند ءَ پروشگ ءَ انت گش یے
ما وَ کوھنیں شرابی انت راستے درد ھم کئیپ نوشگ ءَ انت گش یے-

“بے ترہ ایں ترانگاں نمیرانیں دیدگانی شراب شنزیں سھت”
“مھکج ءِ دروشمانی توسیپ ءَ لبز پوشاک پوشگ ءَ انت گش یے”

ورنائیں شائر محسن ناصر ءَ وتی اولی کتاب ءِ درگت ءَ نوشتگ کہ من منتواراں وتی ھم تب ایں دوست ءُ سنگتانی ھماھانی دلبڈی ءُ سکین آں چہ جنزاں کتگ مرچی چندے شئیر نبشتہ کُت کناں –

آئی ءَ گوشتگ کہ من ءَ ھما کسانی ءَ بلوچی کتاب وانگ ءِ باز شوک بیتگ ءُ سوت ھم گوش داشتگ مارکیٹ ءَ انچو کہ کیسٹے اتکگ اولی مردم من بیتگ آں زرتگ ءُ گوش داشتگ پد ءَ ھمے ترزانی سر ءَ وتی نیمگ ءَ چہ شئیر جوڑینتگ-

محسن ءَ گوشتگ کہ آ وھد ءَ من گیشتر سوت ءُ نزم نبشتہ کتگ انچو انچو منی نزیکی قاسم لبزانکی مجلس ءِ سنگتاں گوں بیت اشکام ءِ نام ءِ سر ءَ تاکے ءِ چن ءُ لانچ ءَ اِت اَنت من ءَ راشد مجید ءَ ھال داتگ اَت شئیر ءَ بدے عنایت سلیم ءَ اسلھے کنت پد ءَ برے قدیر ساگر ءِ دکان ءَ بدے یے کتاب ءَ ھوارے کن اَنت منی نویستگیں آشوبی نزمے ھست اَت دومی روچ ءَ من برت قدیر ءِ دکان ءَ نہ اَت بچک ءِ دست ءَ دات سیمی روچ ءَ کہ من شُتاں قدیر ءَ من ءَ باز دلبڈی دات ءُ گوشت کہ تئی نام ساری ءَ من شائری ءِ پڑا نہ اِش کتگ بلئے تئی شئیر من چارتگ وزن ءُ روانی ءَ جوان اِنت گیشتر جھد بکن بوان پد ءَ دیوان بیت اَنت نزیکی گیش بیان بیت انچو انچو پد ءَ درانڈیھی بھت ءَ کپت زھیر مولم گم ءُ ابیتکی شائری ءِ زبان ءَ کمایان کُت اَنت چنچو سوبین بیتگاں چنچو بے سوب اے پیسلہ وانوکانی دست ءَ اِنت-

آئی ءَ گوشتگ کہ وتی برات گونگیں سنگت قدیر ساگر ءِ مھرانی وامداراں کہ ھر پِڑا ھر جاھ ءَ گوں من ھم کوپگ بیتگ شائری ءِ دنیا ءَ بگر داں کہ وانگجاہ ءَ منی استاد اِنت بلئے مئے سنگتی امینچو مھکم اِنت استاد ءِ لبز کارمرز کنگ ءِ لوٹ پیش نیتکگ –