کسہ بندات اِنت نہ کُٹ اتگ
نبشتہ کار: سیپ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
کولواه! داں دیراں جیڑگ ءَ اِت آں کہ کسہ چہ کجا کُٹ ات ؟بلے لبزاں اجکہ کتگ اَت ، کہ کولواه ءَ چتور نبشتہ بہ کن آں ءُ کجا نبشتہ ئِے بہ کن آں ،؟ دائمی منی جست گوں وت ءَ اَت کہ سوهویں مردمانی دپ ءَ اگاں بلوچستان ءِ نام کیت گڑا کولواه ءِ داتگیں کربانیانی توسیپ ءُ ستاه الم بیت بلے مرچی پرچا کسہ ءَ وت ءَ سادے بست ءُ پاهو دات ءُ وت ءَ سرجم کت ،جهان ءِ چماں همے ندارگ اِنت کہ کسہ سرجم انت-
سگریٹ کُٹ اتگ اَت من پاد اتک آں ءُ دکان ءَ شتاں ، کہ سگریٹے زیراں بلے دکان ءِ واهند پجاروکے اَت ءُ گوشت ئِے هاں بئی کولواهی شما مرچاں سرخیانی تہ ءَ پدر اِنت هیر اِنت ؟ ءُ کندگ ءَ لگ ات ، تاں من پسہ نہ دات ءُ اتک آں کوٹی ءَ کہ سک گرم اَت منی پشک تر بوگ ءَ ات چہ هید ءَ من کوٹی ءَ اتک آں دریگ بست ءُ پنکا بند کُت پُرچنڈ گوں ترماس ءَ زرت ءُ نشتاں جیڑگ ءَ لگ اِت آں ، آیاں ما هما کولواه ءِ مردم اِنت یا کولواه مٹ بوتگ ، جتا جتائیں هیال دل ءَ آیگ ءَ بندات بوت انت ، اے ساهت ءَ من چہ وتی جند ءِ بالاد ءَ پُرشتگ اِت آں هنچوش گمان بوگ ءَ ات کہ یک هشکیں بُتے آں چاره ءَ اوشتاتگ آں هرچ پیمیں ندارگانی دنز منی بالاد ءَ لِچگ ءَ اَنت ءُ من ندارگاں چہ وتی چماں بند کنگ ءَ آں ،گوستانک ءَ اگاں من بہ رواں سک ٹپ ءُ ٹور باں پرچا کہ کولواه ءِ گْوستانک زدگ کنت ارواه ءَ جبین ءَ داگ دنت ءُ تیر سُمب ایت ،من وتی اهد ءِ گوستانک ءِ سر ءَ اگاں چم شانک بہ دے آں بہ چاراں داں کولواه سبز اتگ ءُ جوپاگ اِنت ، کپوتانی کوکوانی الهان ءُ کوچگ ءُ زید ءُ کهچرانی زیبائی اِنت کولواه هما زیبائیں هند بوتگ کہ کولواه ءِ جنین ءُ مرد ءِ مانا یک بوتگ گپے بزانت ایش انت کہ ، اگاں تو رهگوزی لوگے ءَ بہ شتین ئِے گسے ءَ مردینے مہ بوتیں گڑا زهگ ءُ زالبولاں ترا چو وتی گسے مردمانی رنگ زرت ءُ چاه ءُ آپ کت داں تو وتی گرم سارت کتیں ، کولواه ءَ اگاں گوریچان ءِ مالدار اتکگ اَنت همے سماه اش کتگ کہ کولواه وتی گس اِنت کہ کس مارا دار ءُ کاه کهچراں پہ نہ گوش ایت ، هرکس وش بیت کہ منی همساهگ بہ بیت بلے هما دُرین کولواه مرچی وتی جند ءِ زهگاں پجا نیار ایت هنچو ستکگ ءُ ویران اِنت کہ همک دمک ءُ در ءَ چم بہ کپ اَنت جبین ءَ آس لگ ایت هنچش گمان بیت کہ کولواه نوکاز بوتگ ءُ دری مردماں اتکگ جاگہ کتگ هندی مردم درست مرتگ ءُ شتگ اَنت-
مرچی کولواه هنچو لاچار اِنت اگاں کسے اود ءَ پہ رهزنی پشت کپتگ گڑا چو نجما ءَ وت ءَ پاهو دیگ ءَ لاچار اِنت هچ کس ءَ میم نہ ایت کہ هما کولواه اِنت کہ یک میتگے یک مردے اگاں ساڑی بوتگ آدگہ هلک کاروان بوتگ ءُ شتگ ماهے ماهے یک مردمے ءِ امیت ءَ هلک سهڑ اتگ اَنت بلے مرچی یک امیتے یک مردمے نیست کہ هلکے بہ سهڑ ایت کہ هلکے نیاڑی وتا هنچو ایوک مارگ ءَ انت وتی گڈی منزل پاهو اش کتگ ، بلے کولواه میاریگ نہ اِنت میاریگ ما ایں کہ ما کولواه وتی تہ ءَ چہ در کتگ ، ءُ دریگانی دستا داتگ اگاں مرچی مئے نالائکی مہ بوتیں هچ چشیں نوبت نہ اتکگ ات کہ کولواه ءِ امیت نا امیتی بوت اِنت-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔