چہ مئے پرزندانی ھوناں بلوچستان ءِ دمک ءُ در ھونیں کنگ بوتگ انت – ماما قدیر بلوچ

بیگواھیں مردمانی پانکجنیں گل وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ زھرشانی بنجل ءَ چار ھزار ءُ ھپسد ءُ یانزدہ روچ سرجم بوتگ انت، مروچی ھر تک ءُ پھناتاں سیادی داروکیں مردماں بنجل ءَ اتکگ ءُ بیگواھیں مردمانی کھول ءِ گوم ءَ دلپدردی درشان اتگ –

گل ءِ کمک سرکماش ماما قدیر بلوچ ءَ اتکگیں مردمانی میان ءَ تران کنان ءَ گوشتگ کہ مئے بازیں جھداں ابید ھم بلوچستان ءِ شھر ءُ بازار دمک در چہ مئے برات ءُ زھگانی ھوناں گوں ھونیں کنگ بوتگ انت – مروچی اگاں بلوچ راج زندگ بوگ لوٹیت یا وتی ھکاں لوٹیت یا وتی دوستیگیں مردماں یل کنائینگ لوٹیت گڑا اے لوٹانی تہ ءَ چی ھرابی ھست – بلے مرچی من اے گوشاں کہ ھپتاد ءُ دوسال انت ما اے ملک ءِ تہ ءَ انت گوستانک مئے مردمانی مرگ ءُ آہ سلوات ابید دگہ ھچی نیست مئے مردم کُشتءُ کوش زلم زوراکیاں گوں ھلاس کنگ بوتگ انت بلوچستان ءِ گوستانک دیوالانی سر ءَ بلوچانی ھوناں گوں رنگیں کنگ بوتگ انت –

ماما قدیر بلوچ ءَ دیمتر ءَ گوشتگ کہ دنیائے تہ ءَ ھمینچو کہ زرمبشت بوتگ انت آھانی تہ ءَ زلم زوراکی ءِ کسہ نبیسگ بوتگ انت – اگاں کسے ءَ انسانی ھکانی گپ جتگ گڈا آ ڈرل کنگ بوتگ، چم ءُ دل، گردہ کشگ بوتگ انت کہ پرچا شما انسانی ھکانی گپ ءَ جن ایت – شمے گوم ءَ ھمے وڈ کنگ بیت انت –

آئی ءَ گوشتگ کہ مروچی بلوچستان ءِ پرزند ھما چار راہ ءِ سر ءَ اُشتاتگ انت کہ اودا بلوچ راج ءِ سر ءَ زوراکی کنگ بوگ ءَ انت – بلوچیں ڈاکٹر، وکیل، سیاسی باسک، نودربراں زورانسری آوار جنگ ءُ زندانی کنگ بوگ انت آھانی سر ءَ زوراکی کنگ بوگ ءَ انت ءُ بلوچ ورنایانی زانگولیں جوناں ویرانگاں چگل دیگ ءَ انت تانکہ مردم زانگولیں جوناں بہ گند انت ءُ بہ تُرس انت – کس ھک ءِ گپ ءَ مہ جنت، ھچ مگوش انت، گلام بہ بنت – بلے دژمن سرپد نہ انت کہ نوں کس چہ اے جوناں نہ تُرسیت بلکنہ وتی ورنائیں زھگانی جونانی گندگ ءَ پد آھانی تہ ءَ پہ دژمن ءَ نپرت گیش بوان انت ءُ آئی ءِ درنگازی ءَ کنگ ءَ انت –