دودانک پہ مھروانیں سِراج ساگر ءَ – سیپ بلوچ

نبشتانک: دودانک پہ مھروانیں سِراج ساگر ءَ

نبشتہ کار: سیپ بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

یک انسانے ءِ سر ءَ ند چست کنگ یک بلاهیں گپے درستاں چہ پیش سراج همبل اچ ترا پهلی لوٹاں، ستاه انسان ءِ کردانی سر ءَ ند ءِ زیبائی ءُ هیالانی آشناهی اِنت، من اے چپ ءُ راستیں دنیا ءَ سک باز سنگتانی همراهی کتگ ءُ یکجاهی همراه همسپری ءُ آدگہ پڑانی کشک ءُ راهاں بلے سراج نزاناں درستاں چہ جتائیں دروشمے ءَ دوست بیتگ ءُ بیت ، پرچا؟ سک دیر اِنت کہ دل ءَ گوشتگ کہ ساگر ساهب ءَ پہ دولبز نبشتہ بکن وهد ءِ تیزیں گامانی رنداں سر کپتگاں بلے وهد دوگام ءَ اوں پشت نہ کپ ایت کہ مردم سنگتے ءِ ترانگ ءَ بہ کپ ایت-

من اے زیبائیں سنگت ءَ گوں دوهزار ءُ هژده ءَ دچار کپت آں شهدربرجاه ءِ چکاس ءَ مئے سیمی سرمستر اَت بلے من اے چکاس ءِ چاگرد ءِ تہ ءَ چہ سراج ءَ سک دور اِت آں هچ چشیں گپ ءُ هبر نیست اَت کہ نزیک ءَ ئِے برواں ، من بس همے یکیں چیز دیست سراج مدام بچکندگ ءَ ات چکاس ءِ اے دراجیں هال ءِ تہ ءَ کساس سد سنگت اِت انت بلے گوں هرکس ءَ یک چمے ءِ ندارگ ءُ زیبائیں بچکندگے ءِ جتائیں رنگے ءَ ات-

هنچو داں مئے چکاس هلاس بوت ما یکے دومی ءَ چہ دور بوت اَنت بلے من همے جیڑگاں گوں هیلانک اِت آں کہ سراج ساگر کے انت اے وَ من سرپد بیتگ اِت آں بلے سراج ءَ گوں دچار کپگ یک وابے ات باریں کدی سرجم بیت بلے مدام جیڑگ ءَ اِت آں ، دانکہ وهد چہ دست لگوشت سر ماں درانڈهی ءَ کپت ، وهد ءُ پاس هنچو گوزان اِت آں ، پیسبوک ءَ اناگت ءَ دچار کپت ، چوناها من مشکے جهاو ءُ اے دمگ تنگی ءَ بلکیں رهگوزی ءَ ابید چوناها ندیستگ اَنت بلے سراج ءِ لهتیں نبشتاتکانی وانگ ءَ پد همے گمان بیت کہ مشکے ءُ جهاو ءِ هرچ دمک ءِ زیبائی ءِ ندارگ کرتگ ، هرچ لبزے تہ ءَ همبل ءَ زیبائی ءِ مان کتگ اے دوران ءَ سراج ءَ گوں گپ ءُ تران وهدے بیتگ هرچ گپ ءِ سر ءَ مئے چست ءُ ایر وهدے بیتگ گڑا همبلے هرچ گپ یک ناولے ءِ دروشم ءَ بیتگ اَنت پمن-

من چوناها لبزانک ءَ گوں سیادی داشتگ ءُ لبزانکی دروشم ءَ من وتی بلوچی زبانیں شهمیریں هرچ شائر ءُ نبشتکارانی الم یک تاکے یک شیرے یا یک کتابے الم ونتگ کسان سالیں شائر ءُ نبشتکارے بیتگ یا مزن نامیں من الم ونتگ بلے چوناها سراج ءَ منیرے ءُ داد ساهب ءِ گیشتر گپ من ءَ گوں جتگ سراج ءِ مهروانی پمن هما لبزانکی سنگتانی دروشم ءَ بیتگ کہ من گوں آ سنگتاں هوار بیتگ انت ءُ همراهی کتگ بلے یکروچے سراج ءِ یک نوکیں مهرے ءَ من ءَ شیدا کت ، اے شپ ءَ من ءَ یات اِنت کہ منی گورا لهتیں سنگت اتکگ اَنت ءُ ساز ءُ زیملی دیوان ءِ ما برجم داشتگ ات کہ من سنگت سراج ءَ پہ پیامے روان کت بلے اے ساهت ءَ استاد ارمان نگوری بنجو جنگ ءَ ات کہ من توار بندے دیم دات ءُ منی گرا بنجو ءِ توارے الهان اَت ، ساگر اے ساهت ءَ کماش ءِ نادراهی ءِ سبب ءَ مزن شهر کراچی ءِ نادراه جاه ءَ نشتگ اَت شپ ءِ بیوانکی ءُ ابیتکی ءَ گوں بوت کنت کہ نشتگ ات کہ منی پیام ءَ گوں منیر ساهب ءِ همے شیر ءِ گوشت کہ “هرچڑکہ چو زیم ءِ رهسراں واب انت اد ءَ”
“نوں مہ بیت شیوار مردم چے بہ کنت “
“من و گشتگ کہ دریگاں بند کناں وپساں بلے”
“شهمگ ءَ انت انگت ءَ استار مردم چے بکنت”

لبزانک ءُ ساچست انسان ءِ کرد ءَ سک جوانیں رنگے ءَ زیبا جوڑ کن اَنت ءُ شریں چاگردانی تہ ءَ دربرتگیں پلسپهاں چہ در اهتگیں کردانی رهشوناں چہ من یکے ساگر ساهب ءَ لیک آں ، اے اهدے تہ ءَ من بازیں ورناه ءَ کماشیں ساچستی ءُ ادبی سنگتانی همراهداری کتگ ءُ نزیک ءَ دیستگ اَنت بلے نزاناں ساگر ساهب ءِ لبزانکی ءُ چاگردی ادبی کرد ءِ جتائیں پہ من پرچا ، بلے اے گپ ءَ من وتی اندرا ءُ هما مردماں کہ ساگر ساهب ونتگ سرپد اَنت ئِے آ گیشتر سرپد بنت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔