تو انگت ءَ بہ جَلِتین ئے – جبران بلوچ

نبشتانک: تو انگت ءَ بہ جَلِتین ئے

نبشتہ کار: جبران بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من وتی گوانکو ءَ گوں سر ءُ پُٹ اِتاں برے اِے سنگت ءَ گوں مسکراہ ءَ اِتاں برے آ سنگت ءَ من وھد ے کہ وھد چار اِت وھد شُتگ اَت ءُ شپ ءِ یک بج اَت (1:00) من گُڑا سنگت رُکست کُت اَنت من ءَ سک واب ءَ گِپتگ اَت گوانکو بند کُت من وتی چم بند کُت اَنت وتی دل واب ءَ دات-

کوش وش وش ءَ کشگ ءَ اَت من ھمے دمان ءَ واب شُتاں سُھب سر بیت سنگتاں من ءَ پاد کُت!جبران او جبران پادا نی بُرو گاٹ بہ دے من پہ بے تھمبُلی چم کِچینان کُت اَنت ءُ شُت آں گاٹجاہ ءَ سر بیت آں اِے دیم ءُ آ دیم ءَ دیر گِند کُت ءُ چار اِت درستیں سنگت چہ واب ءَ پاد اَتک اَنت ءُ جھل ءَ شُت اَنت ھر یکے گوں وتی کار ءَ دل گوش بیت یکے ءَ چائِے جوڑ کُت ءُ یکے ءَ آرتے ھر کس بِزاں گوں یک کارے ءَ دل گوش بیت-

روچ پہ ھمے وڑ ءَ گوست “شپ کہ بیت سنگت اِے نیمگ ءُ آ نیمگ بیت اَنت من پد ءَ وتی جاہ ءَ شُت آں وتی کمبل پچ کُت ءُ چادر وتی پاداں پِر دات ءُ وت گِند ے چارگ ءَ لگ اتاں دانکہ دیر ءَ تامرے چار اِت وھد چار اِت وھد مھلہ اَت من گوانکو بند کُت وتی چم آسمان ءَ کُت اَنت ءُ اِستالاں چارگ ءَ لگِ اتاں من وتی دل ءَ سک باز جِیڑ اِت بازیں جیڑگاں من ایموشنل بیتاں بازیں جیڑگاں من واب کپتاں ھر نیمگ ءَ چار اِت تھاری ءَ مانشانتگ ھلک ءُ دمگ چاراِت اَنت ھلک ءُ دمگ ءُ کور ءُ کوہ ءُ چاراِت اَنت ھما کور ءُ کوہ ءُ ھلک کہ من تر ءُ تاب کُتگ اَت چار اِت اَنت ھلک پیسریگیں ھلک نہ اَت ھر نمیگ ءَ چار اِت واجہ کارانی بُنجل اِنت کدم کدم ءَ واجکار نِشتگ اَنت ھر یکے تُرس ءِ آماچ اِنت مَگرب کہ بیت چِرِتانی چِری چِری ھم بند بیت اَنت شپ گوست سُھب ءِ سر بیت گوانکو ٹیلینگ ٹیلینگ ءَ لَگ اِت من گوانکوچار اِت زُبیراَت گوانک کنگ ءَ اَت گوانکو من چِست کُت من ھلو کُت دروت ءُ دراھبات کُت زُبیر ءَ من ءَ جُست کُت کُجاہ ئے تو؟ من گُشت ئِے من لوگ ءَ آں وپتگاں چے ءَ زاناں پسوئِے دات تو بیامرچی منی نیمگ ءَ من ءَ کارے ھست من گُشت بس شراِنت جگر جانے شُوداں گُڑا کایاں تئی نیمگ ءَ گُڑا من گوانکو بند کُت ءُ پاد اَتکاں دیم پہ وتی موتُر ءِ نیمگ ءَ شُت آں-

موتُر چالو کُت جانے شُشت چائی وارت ءُ دیم پہ زُبیر ءِ نیمگ ءَ رھادگ بیت آں اَدار نیم ءَ سر بیت آں زُبیرے ھلک ءَ من گوانک کُت ھاں آڑے کُجاہ ئے تو پسوئِے دات تو بیا ھما کُنرّے چیر ءَ من شُت آں چاراں بازیں سنگتے نِشتگ اَت من دروت ءُ دراھباتیں کُت اَنت ءُ نِشت آں گپ ءُ تَرانے بیت دیوان بَز اَت زُبیر برے یک سنگتی ءَ کُنّت کنگ ءَ اَت ءُ بَرے دگرے ءَ ءُ بَرے من ءَ ھم کُنّت ئِے کُت زُبیر ءَ بِزاں کس نہ اِشت پہ کُنّت کنگ ءَ سنگتاں زُبیر ءِ دیوان سک باز وش بیت ھر وھد ءَ من ءَ سُٹّک ئِے جَتگ گُڑا من زانتگ مرچی زاناں یکے اَزاب کنت بَلے گپ گپے سر ءَ زُبیر ءَ تُمپی گپ کُتگ گُڑا من لاپ لیٹ وارتگ پہ کندگ ءَ بازیں کندگ ءَ منی لاپ ءَ درد کُتگ من پاد اَتکگاں چہ دیوان ءَ گُڑا یک کِر ءَ نِشتگاں –

زُبیر ءَ من ءَ گوانک جَتگ جبران تو بیا اِد ءَ من گُڑا پد ءَ شُتگاں دیوان ءَ نِشتگاں گُڑا دانکہ دیر ءَ گپ ءُ تَران بیتگ گُڑا من گُشت سنگتاں من نی رھادگ باں زُبیر ءَ من ءَ نہ اِشت پہ روگ ءَ گشت ئِے جبران تو یک برے بہ نِند وَرگے بہ وَر پد ءَ رند ءَ برو من گُڑا جاھلی نہ کُتگ زیبر ءَ گپ ءُ تران کُت من کند اِت دانکہ دیر ءَ زبیر ءَ مسکرائی کُت ناھاری ءِ وھد بیت زُبیر ءَ منی موتُر زُرت ءُ شُت ناھاری ئِے ارت سنگتاں دست شُشت ناھاری بِنا کُت ناھاری وارت ءُ ھلاس کُت گُڑا آ دگہ سنگتاں رُکست کُت سنگت شُت اَنت من ءُ زُبیر نِشت ایں گُڑا زُبیر ءَ گُشت بِریں روئیں سامّی چات ءَ، سامّی چات ءَ چے کن اِیں زُبیر ءَ منی پسّو نہ دات سوار بیت موتُر ءَ من ھم سوار بیتاں زُبیر ءَ راہ ءَ گپ ءُ تَران کُت من گوش داشت دانکہ مندیگ کور ءَ رس ات اِیں پوج ءَ تیرے جَنگ بِنا کُت زُبیر ءَ یک تیرے وارت کش ءَ ما موتُرے سر ءَ چہ کپت اِیں!جبران او جبران من جَہ سِراِتاں چہ واب ءَ من نی سک باز پریشان بیتاں من دست بُرز ءَ کُت اَنت یا اللّٰہ اِے چونی وابے دیست من سنگتاں من ءَ جُست کُت ھاں جبران ترا چون بیت تو دست بُرز کُت اَنت من گُشت آڑے جُست ءَ مہ کن من سکیں بے کاریں وابے دیست چونی وابے بیتگ؟ جُست ءَ مہ کن بِریں روئیں جھل ءَ من وتی تُپنگ ءُ جاٹا زُرت اَنت رھادگ بیت ایں جھل ءَ سنگتانی چاہ پِراِت اَنت من دست ءُ دیم شُشت ءُ یک کوپے چاہ وارت ءُ نِشت آں جیڑگ ءَ لگِ اتاں من گوں وتی ھیال ءَ گار اِتاں سنگت ءَ من ءَ گوانک جَت جبران ترا چون اِنت تو پریشان ئے؟ من گوشت من ءَ ھِچ نہ اِنت من بس وتی ھیال ءِ گوم ءَ گپ کنگ ءَ آں سنگتاں گُڑا ھِچ نہ گُشت دو سے اَدار ءَ رند سنگتی ءَ سنگتے دیم دات نیٹورک ءَ سنگت شُت نیٹورک ءَ نیم ادار ءَ رند اَتک جھل ءَ سنگت ءَ سرھال ئِے ئے وانگ بِنا کُت سنگت ءَ گُشت آڑے شمبے شھید کنگ بیت چُتو شھید کنگ بیتگ ؟جڑپ ءَ کپتگ شمبے ءِ براس ءَ ھم دو تیر وارتگ بَلے آ دوئیں سنگتاں وت ءَ کش اِتگ من وتی دل ءَ زانت اِے واب شری وابے نہ اِنت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔