نبشتانک: زرے چول ارسیگ اَنت
نبشتہ کار :سَیپ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
یک روچے مَن گوں سنگتاں رپتاں دیم پہ زِر ءِ تر ءُ تاب ءَ روچ سهب ءِ وهد ءُ ساهت اَت موسم نود ءُ ساچان اَت وهدے ما اتک ایں پہ تیاب ءَ منی اولی چکر اَت کہ کہ زر ءِ سیل ءَ در اتکگ اِت آں، وهدے سر بیت آں تیاب ءِ لمب ءَ بنی آدمانی جنگلے دیم ءَ پد بوت مزن مزنیں جهاز اِت اَنت درست تر ءُ تاب کنگ ءَ اِت اَنت
من یک کوهے دیست کوہ ءِ بُرزیں جاہ ءَ کہ زر ءِ چولانی کڑی جاه کیت همد ءَ مَن نشتاں چادر زانو بند کت زِر ءِ زیبائی ءِ ندارگ ءَ چارگ ءَ لگ اِت آں-
اَنچوش گمان بوت ک دنیا ءِ مستریں زیبائی مرچی دیم ءَ پدر اِنت موسم گوں نودانی ترمپاں زِر ءِ چولانی سردیں پاھار دل ءُ جبین پد ءَ نوک جْوانیں زندے ءِ شوبینگ ءَ دیگ ءَ لگ اِت وهدے چَمشانک دات انت دیم ءَ کہ زِر ءِ دْراجی ءَ چم ءَ کار کت بس زیبائیں چولاں پیداک اَنت ءُ نوکیں دگنیا ءِ مردماں زر ءِ کارست اَنت دگہ هچ نِیست سَمین ءِ گْوات ءَ گوں چولانی وشبوه اَنچو گْوش ئے نوک سوریں جنین چکے ءِ پیم ءَ سمبھ اتگ ءُ سردیں گْوات ءَ گوں من ءَ امبازاں زُورگ ءَ اِنت
کہ جبین ءِ تہ ءَ اِشک آدمی ءِ مواد هَم ایر بوگ ءَ اِنت هنچوش گمان بِیت کِہ مَن گوں زر ءَ سَالونکی ءُ بانوری ءِ وابے گِندگ ءَ آں بَلے هَمے مِهلبیں دْروشم ءَ من ءَ یک بیچاڑیں کِشکے ءِ نیم ءَ پِرّینت وهدے پشت ءَ چَک ترینت کہ دَری کوم اَنت دَری گالور ءِ مَردم اَنت اَتکگ اَنت چاریں دیم اَنگیر کُتگ اَنت اِش جهاز ءِ بَلائیں سرے اد ءَ اِنت سر ئِے گِندگ هَم نہ بیت ایشی ءِ مال مَڈیاں ایر کَنگ ءَ انت یکے ءَ من ءَ توار پرجت، کون هو” تم ادھر کیا کر رہے هو ؟ من کمو جِیڑ اِت” بلکیں وایے گِندگ ءَ آں” بزاں کہ انا،اے مردکار مئے جاهی مِردمے نہ اَت مئے زُبان ءُ گالوار ءِ هَم مَردم نَہ اَت بَلے مارا هَرچ جاه ءَ گِند انت گوش همے گپ ءَ مئے وتی هَنکین ءَ مارا گوش انت کِہ
کون هو تم کدھرجارہے هو،؟
پَد ءَ من هَمے واجہ کار ءَ پَسو دَات کِہ مَن وتی سَالونکیں زِر ءَ ندارگ کنگ ءَ آں، بلے واجہ تو کے ئے؟من ءَ منی هنکین ءِ منی تیاب ءِ منی گُلزمین ءِ سرا اَتکگ ئے گْوش ئے تو کے ئے مَن تئی گالوار ءَ سرپد بہ آں بلے هبر!! نہ کن آں پرچا کہ اے مئے جاه اِنت اِد ءَ مارا هَم زبانے هست؟ مرد ءَ من ءَ پسو دات بکواس نهیں کر جاو ادھر سے” ،من ایر اتک آں چہ کوه ءِ برزی ءَ ءُ روگءَ لگ اِت آں من گوں زهیر واریں دِلے واتر بوت آں انچوش گمان بیت کہ وتی چیز ءَ هم مارا درآمد نوں گندگ ءَ کاینت پرچا کِہ مئے بلوچستان ءِ دْرستیں مال ءُ مڈّی همیشاں وتی دست ءَ کتگ انت مارا هَک هَم نِیست کہ وتی هنکین ءَ ندارگ بہ کن اِیں پد ءَ واتر بوت آں اَتک آں گوں سَنگتاں هَنچو لَگ اِت کہ تیاب ءِ تر ءُ تاب گوں زِیبائی ءِ دْروشم ءَ هاک ءَ هوار بوت زند گوں زندگی ءِ کشک ءَ پد ءَ سپر کنان بوت-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔