نبشتانک:منی باندات
نبشتہ کار: مھم جان گُل
دی بلوچستان پوسٹ
ھاں کُجا سر گپتگ ئے باریں؟ ٹاپ یک کش ءَ کُتگ، ترندیں وش بوہ ءَ، زاناں یکے تئی ودار ءَ نشتگ؟ مرچی مئے نیمگ ءَ چکءِ نہ جن ئے دنز دیان ئے ھو یار یکے منی ودار ءَ نشتگ، من اِشتاپاں کہ منءَ روگی اِنت مرچی منی ھال ھم رس اِتگ کہ من اتکگاں شر شر بابا بلے بیا کمو مئے واستا ھم وھد کَش ترا سالے بیت ما نہ دیستگ، مرچی تو اتکگ ئے ءُ جانے شُشتگ روگ ءَ ئے۔
ھو سالے بیت کہ ما دُچار نہ کپتگیں، بلے آئی ءَ سَے سال اِنت کہ منی ودار ءَ نشتگ، مرچی پہ آئی ءَ من ھچ وڑ ءَ گِلّہ کنگ ءِ موہ دیگ نہ لوٹاں، تو زان ئے پَد ءَ آ زار اگاں بہ کنت گُڑا پہ من ءَ ھچ پَشت نہ کپ اِیت آئی ءِ گلّہ چو دردے ءَ در کا اَنت چَم ارسین بنت پَد ءَ گوں من ءَ آئی ءِ تْرونگلیں ارس چارگ نہ بنت، آئی ءَ سے سال اِنت کہ منی آیگءِ روچاں ھساب کنگ ءَ اِنت ءُ منءَ سے سال اِنت کہ آئی ءِ یاتاں زندگی کنگ ءَ آں۔
شر اِنت برو اللہ ءِ میار ئے، بلے تو بہ گْوش آ کے اِنت کہ تو پہ آئی ءَ چو بیچاڑ ئے؟ آ منی ماھیں دُردانگ اِنت کہ من ءَ گینّ ءِ کشگ ءَ ھم آئی ءِ نام ءِ پکار بیت منی باندات ءِ داروک اِنت اگاں وھدے من مہ باں گڑا آ منی ایوکیں بانداتاں منی راہ ءِ شون داوک اِنت منی بڈّ ءِ تُپنگ ءَ منی باندات ءِ بڈّ ءِ داوک اِنت آ منی دومی بلوچستان اِنت سلامچون ئےتو؟ وشاں گاریں مردم، تو ھال کن تو چون ئے؟ وشاں ساہ مان اِنت دنیگہ انگت گوں من وپادار اِنت۔
اللہ نگہ دارات ھروھد ءَ ساہ مان بات ترا منی بچِّتگیں ساہ ھم تئی ساہ ءَ پِیر ببات اَنت بلے تئی ساہ ءَ پروا مہ بات تو بلے چی ءَ چوشیں گپ کن ئے؟ ھر وھد ءَ بہ چار تئی دپ ءَ مَرگ ءُ زند گُش ئے کہ لِچّ اِتگ اَنت۔
مرگ وَ اِنسان ءِ سر ءَ پرز اِنت نوں من چتور مَرگ ءَ چہ پراموش بہ باں اگاں مَلکموت ءَ آیگی بہ بیت من ءُ تو آئی ءَ داشت نہ کنیں۔
من کدی گْوشت زاناں مَرگ اِنسان ءِ سر ءَ پرز نہ اِنت بلے وتی دوا ءِ دیگ گونا اِنت، تو آدت کتگ وتی دواہ ءِ دیگ بلے منی دل نہ سھگیت منی دیم ءَ وت ءَ دوا مدئے بس۔
شر اِنت وت ءَ دوا نہ دیاں بلے تو مُورک وتی گپت اَنت چی ءَ؟ تو اے گپاں بِلّ تو من ءَ ھمینچو بہ گْوش کہ مرچی ترا کُجام گوات ءَ آؤرتگ منی کرّ ءَ؟ کجام گوات ءَ؟ تو بہ گوش چونیں گواتے بیتگ؟ ھاھاھاھا شر اِنت باریں چونیں گواتے بیتگ گُڑا؟-
پُرمہریں ، چہ من ءَ ءُ منی کاراں چہ گیش اَت، ھچ مریناگ نہ بیت گوں من ءَ، منءَ اینچو سما بیت کہ تو آتکگ ئے گوات ءِ دْروشُم ءَ منی دست گپتگ وتی نیمگ ءَ کشان ئے من ءَ ، من گوں گَل ءُ شاد گوات ءِ ھمراھی ءَ اتکاں پووووو تو اے گپّ ءِ جَنگ اَنگت یلہ نہ داتگ؟ منی ھیال ءَ تو وتی ھمراھانی گُوش کرّ کتگ اَنت، ترا چہ بیزار بیتگ اَنت ترا یلہ داتگ اِش ءُ تو نوں منی کرّ ءَ اتکگ ئے ھاھاھاھا۔
ھاھاھاھا تو بیزار بیتگ ئے چہ منی گپّاں چہ زاناں کہ منی ھمراہ بیزار بنت؟ اِناں۔۔۔ من آدت کتگ نی تئی ھمراھاں بلکیں تئی گپ وش نہ بنت من تئی گپّانی چیر ءَ وت ءَ زندگ داشتگ ھر وَھد تئی گپّاں گوں دزگوھاراں ننداں کسہ کاراں کہ تو چون من ءَ یات پیداگ ئے تئی ھر گَپ منی دل ءَ پیوست اَنت، داں سر شپاں ننداں گوں استاراں گپ کناں کہ منی تھنائی ءَ بہ پروش اَنت، وھدے من تئی ءُ وتی ھما یک جاھی ءِ وشیں لزّتاں یات کناں منی لُنٹانی سر ءَ یک پُرّیں بچکندے لگُش اِیت، من ءَ سما بیت کہ تو منی کر ءَ ئے من ءَ کندینگ ءَ ئے، تئی گپّ دریا پْروش دے اَنت۔
شر اِنت وش اِنت گڑا من رواں کہ من ءَ روگی اِنت سنگت گندگی اَنت ءُ پد ءَ دار کپگی اِنت انشاءاللہ اللہ ءَ زندگی دات پَد ءَ کایاں وتی ھیال ءَ بہ دار تو چو جلدی ئے گڑا مہ اتکین ئے دنیگہ من وتی گپ نہ جَتگ اَنت کہ منی مات ءَ پہ تو چی گْوشتگ۔
تئی مات چی گوش اِیت من سرپداں بلے تو ھچ پریشان مہ بی تی مات ھشکیں گپ کنت اگاں من تئی مات ءِ کر ءَ بہ رواں گڑا تی مات گپی نہ بیت گڑا تو رو ئے؟ ھو منءَ روگ لوٹ اِیت اللہ ءِ میار ئے پُل بلے پَد ءَ چو دیر مہ کن آیگ ءَ۔ ھاھاھاھا شر زوت کایاں۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔