نبشتانک: پِدائی سلمان ھمل ( نوتک)
نبشتہ کار: فضل شیر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
اے ھما ٹیبریں ورنا اَت کہ نوک بروت اَت، سائیجی ءِ ھشیمیں مات بنداں اسنائپر تپنگے بڈ ءَ اَت جند ءِ سک پٹک اَت، سنگتاں کند اِت کلاگ زرت کہ تئی کد وت یک بچیلے نہ بیت ترا دراجیں اسنائپرے بڈ انت کنداک ئِے ڈوک ءُ ڈلاں ماں اَڑان انت، تو کستریں تپنگے بڈ ءَ بکن اے اسنائپر ءِ کنداک ءَ پروش ئے بھتاور.. ھاھاھا بچکند ات ءُ گشت ئِے من ءَ انوں ھنچو بڈ ءَ انت.
من ءَ یات بیت کساس دوھزار یازدہ اَت، ما سائیجی ءِ تیھریں مات بند ءَ وتی اوتاک ءَ نندوک اَتیں کماشیں سنگتے ءَ گشت رویں مروچی سیدے ءِ شکار ءَ ما چہ اوتاک ءَ درکپتیں دیم ءَ بی آر اے ءِ سنگتانی اوتاک اَت، اود ءَ کہ ما سر بوتیں سنگتاں مارا چاہ ءُ آپ کت، ما پہ شکار ءِ نیت ءَ درکپتگ اَتیں، گڑا چہ بی آر اے ءِ اوتاک ءَ ھمے پٹکیں ورنا گوں اسنائپر ءَ مئے ھمراہ بوت کہ من اوں کایاں گوں سید ءِ شکار ءَ کہ من سید چد ءُ پیسر شکار نہ کتگ شمے بڈوکی باں، ھاھاھا من ھمے نوک بروتیں ورنا ءَ پیسر ءَ چَہ شر شر آژناگ نہ اَتاں، بلے برے برے کہ ما پہ مڈی ءُ راشن ءِ رند ءَ شتگیں بی آر اے ءِ سنگتانی اوتاک مئے راہ ءِ سر ءَ بوتگ ما شتگیں سنگتانی کر ءَ چاہ ءُ آپے وارتگ وتی دمے ساسار اِتگ ءُ رھادگ بوتگیں، بلے اے پٹکیں مرد ءَ گیشیں آژناگی من ءَ نیست اَت، ھیر کماشیں سنگت ءَ آ ورنا زرت گوں ما ھمراھی ءَ رھادگ بوتیں بلے اسنائپر دراج ات، ورنا ءِ کد پٹک ھما وڑ کہ سنگتاں گشتگ ات اسنائپر ءِ کنداک جاھے جاھے گوں سنگاں ڈیک وران ات، کماش پیسر اَت ما دوئیں بڈوکی رند ءَ گوں اَتیں چد ءُ پیسر من اوں سید ءِ شکار ءَ نہ شتگ اتاں، شکار ءِ راہ ءُ رھبنداں اوں آژناگ نہ اَتاں وتی وڑ ءَ گوں پٹکیں ورنا ءُ کماش ءِ رند ءَ میزان میزان گام جنان اتاں، کماش برے اے برزگ ءَ سرکپ دورگند بکن ءُ بچار برے آ ڈک ءَ ما دوئیں نوں تک ءُ نکیں کہ سید مئے توار ءُ پادبرمشے مہ اشکن انت ءُ مہ تچنت مارا کماش دگہ رند ءَ گوں وت ھمراہ نہ کنت شکار ءَ نہ بارت گوں، بلے بازیں تچ ءُ تاگے ءَ پد کماش ءَ دور پاچنے دیست ڈالبارے ءِ ساھگ ءَ وپتگ اَت، مارا اشارہ ئِے کت کہ نرم نرم ءَ آیاں بہ بہ اِت، من چہ دیم ءَ ماں تراں پاچن ءَ جناں، ما اوں تک ءُ نکیں کہ پاچن مہ تَچ ایت مہ روت، کماش رھادگ بوت ما وت ءَ زنکرینتگ ات سنگے ءِ پشت ءَ گوش رپتگاں پہ کماش ءِ تیر ءِ ٹھکگ ءِ توار ءَ، کماش ءِ تیر ءَ دیر کت مارا اوپار نہ شت من وتی تک ءُ نکی پروشت ما گپ بندات کت کہ باریں پاچن چوں بوت، کماش ءَ دیر کت بزان نہ کن ئے کہ مئے گپاں پاچن ءَ ڈاہ کت، کماش ءَ انچو گشت کہ پاچن شما تراز داتگ پمیشکا شتگ یا کماش ءِ جند ئِے دیستگ بلے میاریگ ءُ ملامت من ءُ پٹکیں ورنا بوتیں، ھیر پاچن وَ شت کماش ءَ مارا گوانک جت بیا اِت اشتر چار ایں پاچن وَ گار بوت ما شتیں دیم پہ کماش ءَ نوں کماش ءَ شرو کت مئے ڈانٹگ ما کند ات، ھاھاھا کہ تو جت نہ کتگ مئے نام ءَ ئِے مہ کن، نوں ما سے ئیں وش گپی ءَ اَتیں سیائیجی ءِ دوزھیں گرمی چو تین ءَ داگ دیگ ءَ ات ما اوں برزیں مات بند ءِ ٹل ءَ جماز اتیں کماش ءَ گشت ساھگے چاریں دمے ساساریں بیگاہ ءَ ھمے بند ءَ گراں بیں داں ٹکریں رویں گڑا اوتاک ءَ رویں،مارا دگہ گپے نیست ات ما شکار ءِ گل ءَ ات ایں، تلنبی ساھگے ءَ کماش وپت واب شت ما نوں دوئیں وت ماں وت آژناگ بوان بوتیں وش گپی کندگ ءُ مزاک کوچرائی راستیں ھبر ایش ات کہ ما گیشتر کماش ءِ پچکاں بوتیں کہ پاچن ئِے جت نہ کتگ مئے نام ءَ ئِے کتگ کہ شما ڈاہ داتگ، ما وَ وتی گام بسم اللہ ءِ سر ءَ ایر کتگ ات اَنت داں سید مئے پادبرمشے ءَ ڈاہ مہ کن انت.
ھیر ما یک دومیگ ءِ تب ءَ سرپد بوان بوتیں، بلے یک راستی یے ایش ات کہ من ھمے پٹکیں ورنا انچو دیستگ ات من ءَ سک دوست بوت، پد ءَ کہ گشت ئِے من کایاں گوں شکار ءَ من گل بوتاں، بیگاہ بوت کماش پاد اتک ما رھادگ بوتیں پد ءَ تک ءُ نک کماش پیسر دورگند جنان ءُ ما بڈوکی رند ءَ نرم نرم ءَ آیان، روچ ایرلگشان ات، ما ھچ ندیست یک پاچنے دیستگ ات ھما اوں گار بوت کماش ءَ گشت شما دوئیں ھشک پاد اِت ما کند اِت ءُ گشت شکاری وَ توئے ما بڈوکی ایں ءُ شکار ءِ مارا شوک ھست، بگند ایں باریں سید چوں جنگ بیت، گوات چوں گرگ بیت، شکاری گش اَنت شکار ءِ لھتے رھبند ھست اَنت بلے کماش ءَ چہ شکار ءَ پیسر لھتے سوج مارا دات کہ گپ مہ کن ات، پاداں نرم نرم ءَ ایر کنان بہ کن ات، ڈکانی سر ءَ وت ءَ ٹل مہ کن ات، سگ اوپار ءُ تھمبل لوٹیت، شکار چو نہ بیت.
شکار مئے وَ نہ بوت ما اتکیں بی آر اے ءِ اوتاک ءَ چاھے وارت کندگ مزاک، پد ءَ ھما پٹکیں ورنا ءِ بڈ ءَ کپت ایں سنگت کہ دراجیں اسنائپر ءُ بچیلے کد ورنا ءَ کند ات بس ھاھاھا. شکار نہ بوت بلے یک مھروانیں انسانے ءُ نرم گپیں ءُ سرپدیں سنگتے ءِ دیدار ءُ آژناگی نسیب ءَ بوت.
چوناھا اوتاک ءَ نشتگیں سنگتاناں گل ءِ رھبند ءِ رد ءَ موکل نیست ات کہ یک دومی سنگت وتی اسل پجار ءُ دمگ ءِ نام ءَ دومی سنگت ءَ بہ گشیت، ما کل گل ءِ رھبندانی سر ءَ اتیں من پٹکیں ورنا اوں اسل نام جست نہ کت آئی ءَ منی بلے اوتاک ءَ کہ سنگتاں کوڈ نام گپت “نوتک” ءِ نام ءَ توار اش کت. من اوں ھمے نام یات کت پد ءَ کہ برے برے ما پہ مڈی ءِ رند ءَ یا دگہ گل ءِ کار ءُ پروگرامے ءَ چہ وتی اوتاک ءَ دراتکیں مئے راہ گیشتر چہ ھمد ءَ ات کہ بی آر اے ءِ سنگتانی اوتاک ءِ نزیک ءَ ات ما برے برے اوتاک ءَ شتیں سنگتانی دیدار کت، ھمے پٹکیں ورنا ءَ گوں منی آژناگی گیشتر ات نوں ما پھکا سنگت بوتیں یک دومی داں ھدے ءَ ونت ءُ دربرت، نوتک منی زندگی ءِ دوستریں ھمبل ءُ ھمرازیں سنگتاں چَہ یکے بوت.
پد ءَ بازیں وھدے گوست مئے سر بلوچستان ءِ دگہ جاہ ءُ دمگاں کپت ما چہ نوتک گونگیں باکردیں ھمبلاں دور بوتیں ھرکس وتی گل ءِ کار، تچ ءُ تاگاں دزگٹ ات، نوتک بازیں وھدے مئے دمگ ءَ اتکگ ات بلے ما دوچار نہ کپتیں اناگاہ ءَ یک شپے منی سر کپت سنگتے ءِ لوگ ءَ داں لھتے ورنا نندوک ات شپ ات، چراگے روک ات بلے مرمرانک ات من ءَ دگہ لھتے سنگت گوں ات ما پہ کارے ءَ روگ ءَ اتیں اشتاپ اتیں، ھمے لوگ ءَ سنگت دروت ءُ درھبات کت اَنت، دیر گوستگ ات آ نوتک کہ من پیسر ءخ دیستگ ات چڑا بدل ات، من مردنی شر پجا نیاؤرت ما چوناھا اشتاپی اتیں ما درکپتیں پد ءَ ھما لوگ والا سنگت ءَ من ءَ ھال دات کہ آ شپی لوگ ءِ مھمان نوتک زی بوتگ اَنت، من ءَ باور نہ بوت، من گشت چوں یار نوتک وَ منی جگری دوستے من چوں پجا نیاؤرتگ؟ گڑا من سنگت جست کت کجا اِنت نوں گندان ئِے؟ گشت ئِے اوتاک ءَ شتگ اَنت،پد ءَ من نوتک داں دیر ءَ نہ دیست، انچو اشکتگ ات کہ نوتک بی آر اے ءِ یک زمہ واریں سنگتے ءُ بازیں ڈبہ ئِے کوپگان انت، آئی ءَ وتی تچ ءُ تاگ، مئے وتی تچ ءُ تاگ آ رنگیں دیوان کہ دل ءَ لوٹ ات یک دومیگ ءَ نہ بوت.
پد ءَ دیر وھد ءِ گوزگ ءَ رند من سرپد بوتاں کہ نوتک نادراہ انت، ناجوڑ انت، تبیت ئِے وش وش نہ انت، ھرکس ءَ گشت گنوک انت، ریٹا انت، زاہ دنت، بد ءُ رد کنت، وتسری کنت، کسی ھبر ءَ گوش نداریت، چہ بی آر اے ءَ وتی دزکشی ءِ جار ئِے جتگ، من دل ءَ کھتیگ بوتاں یار چو چوں بوت کنت، آ نوتک کہ من دیستگ آ سکیں نرمیں ءُ مھروانیں مردمے بوتگ، سرپد ءُ وانندھے بوتگ چو چوں بیت!؟
گڑا من چہ سنگتے ءَ نوتک ءِ نمبرے تلب کت کہ ھال ءَ ئِے گراں، نمبر من ءَ دات ئِے من پہ پون ءَ دل زرت نہ کت یک برے انچو گشتگ اش کہ نوتک گنوک انت زاہ دنت، پہ دیم رپڑیت، وت سریں جست کنت، بوت کنت انچو بہ بیت، بلے پد ءَ توکل کت نمبر جت، یک ءُ دو رنگ ءَ پد پون ئِے زرت ھیلو کت ئِے من سلام دات، دروت ءُ درھبات ءَ پد من گشت نوتک جان پجا کار ئے من تئی کوھنیں سنگتے آں چو نہ بوت من ھبر ءَ سرجم بکن آں جت ئِے ٹھکے ءُ گشت ئِے ھو جان ترا کہ پجا نیاراں بزان وت ءَ پجا نیاراں ھال ءُ ھوال بوت، ھال پرسی من کت بلے آ رنگ ءَ من ءَ سنگتاں گشتگ اَت نوتک گنوک انت، زاہ دنت، پہ دیمیں جست کنت، من یک چشیں چیزے ندیست، نوتک ھما نوتک ات، ھما کندگ ھما گرانی، ھما نرم گپی، ھما الماسیں اکلاک، نوتک پہ من ھما نوتک ات من تشے ھم گنوکی نہ دیست، وتسری نہ دیست، زاہ ءُ بد نہ دیست، ما داں دیراں گپ کت کوھنیں کسو آرت اَنت ھما کماش ءِ سید ءِ شکار ءِ کسہ، دراجیں اسنائپر ءِ کسہ پد ءَ کہ من اجازت کت ھمے گشت ئِے زوت ان شاللہ شمارا گنداں من ءَ سک زھیر بوتگ.
پد ءَ کہ من گوں نوتک دوچار کپتاں ما وت ماں وت سک نزیک بوتیں، ساہ بھر کت، نوتک بیمار ات، سک باز دارو ءُ درمانے گوں ات، برے برے تبیت ئِے وش وش نہ ات، بلے مئے ھمراھی ءَ سک باز پند ئِے جت گوں، من چہ نوتک سک باز ھیل کت، بازیں جاھاں منی رھشونی ئِے کتگ، جنگی مھاز بہ بیت، یا سیاسی چست ءُ ایر، وت ماں وتی اڑ ءُ کڈ بہ بنت یا سنگتانی بگیری نوتک ھمک جاہ ءُ ھمک رنگ ءَ پہ من یک ھشیم ءُ مھکمیں کوھے ات، گنوکے اَت، بلے پہ مسکیں زمین ءُ گواڈگیں وتن، ھاک ءِ شیدا ات، گلزمین ءِ ھک ءِ ادا کنگ ءَ پہ سک بے چاڑ ات، شیواریں سرے ات، جنگولے ات، سیاسی ھساب ءَ یک پھتہ پگریں راہ شناسے ات، سرجمیں سرمچارے ات، منی تھنا نا پہ کلیں سنگتاں مھکمیں باسکے ات، تچکیں ھمراھے ات، دائم گشت ئِے مارا بس کار کنگی انت، پند برگی انت، دژمن زوراک انت، دژمن ءِ ھمک چیز مارا زانگی انت، وت ءَ مھکم دارگی انت، وتی نزوری ءُ ردی گرگی انت، نوک نوکیں راہ ءُ رھبند ٹھینگی انت، ادارہ تاگتور کنگی انت، پردانی سر ءَ کلمہ آرگی نہ انت، ھمک ھما جیڑ ات ئِے کہ جھد ءُ جنز ءِ لوٹ ات، راجی گلامی ءِ ھلاسی ءِ ڈس ات، پند جنوک ءُ کردساچیں ھمراھے ات، زمین ءِ ھاک ءِ وشیں بوہ ءَ کمار کتگ ات، جنگ بہ بیت، شائری ءُ نبشتہ کاری بہ بیت نوتک ھمک رنگ ءَ برجمیں ءُ سوھوئیں سرے ات، مرچی من پہ پھر گشاں کہ نوتک منی باھڑیں باسک بوتگ، منی راھشون بوتگ، جھد ءِ سنگت بوتگ، پہ وتن وتی ھیشی سر ءِ دیم ھونی ئِے داتگ، پہ ھمک ورنا ءَ راھے گیشینتگ ءُ وت ھمے ھونی ئیں کشک ءَ پندے بر اتگ، وتی راجی زمہ واریاں شر پوہ ءُ سرپد بوتگ، کردے ساچ اتگ، اے ھما گنوکیں، موالیں، دیوانگیں، بد ءُ رد کنوکیں نوتک ات کہ وت ءَ ھمک رنگ ءَ منارینت ءُ پیش ئِے داشت.
نوتی ھرکس پھری انت مرچی پہ تو دوست دژمن، تو وت ءَ ابدی زندگ کت، زمین ءِ ھک ءِ ادا کنگ ءِ راہ ءُ رھبند زانت اَنت، بلے یک گپے ترا گشاں تو وتی شیرکنیں ٹھک ءُ بچکند گوں وت مہ برتین انت.
گڈسر ءَ گوں سلمان ھمل (نوتک) ءِ شئر ءَ…
رخصت اف اوارن
“پد ءَ واتر کائیں”
ھاک ءِ وشبو ءَ ھوار ایں پد ءَ واتر کا ایں
جنگ ءِ ما کسھاں کار ایں پد ءَ واتر کا ایں
شور ءِ دلبند گواہ اِنت ما وتی سر دات اَنت
آس پہ دشمن گوار ایں پد ءَ واتر کا ایں
ما مرید این ءُ زمین پہ ما گْوش ئے چو ھانی
اشک ءَ انچو کمار ایں پد ءَ واتر کا ایں
ھر کج ءَ سبز باں آشوب ءِ گلابیں گواڑگ
رتکگیں ھون ءِ بھار اِنت پد ءَ واتر کا ایں
جی پہ آشوب ءِ یلیں بچاں سراں بکشا ینت
دوست ءُ ھمراھاں مزاریں پد ءَ واتر کا ایں
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت