آزمانک: مات ءِ پوسٹر
(‘گُلی ءَ بہ رکین اِت’)
آزمانک کار: لیاقت کے بی
دی بلوچستان پوسٹ
یکشمبے ءِ روچ اَت، گُلی گوں سرپراز واھد ءِ گانا ‘بیگواہ’ ءَ گوں مشکول اَت ءُ گُد دوچی کنگ ءَ اَت، کش ءَ انور سن رائے ءِ ناول ‘چیخ’ ایر اَت ءُ آئی ءِ سر ءَ یک سُھریں ندے ھم ایر اَت۔ گُلی وتی پت ءُ مات ءِ مستریں چُک اَت، دگہ یک براتے ھست اَت۔ بلے آ سر ءَ شر نہ اَت۔ گُلی را گُلی پت ءَ نزدیک ءِ وانگجاہ ءَ دَاکل کُرتگ اَت۔ دھمی تبک ءَ پد آ نزدیک ءِ شھر ءَ کالج ءَ شت۔ وانگ ءَ پد دو بج ءَ لوگ ءَ اَت۔ گُلی وتی وانگجاہ ءِ تہ ءَ سک چالاک ءُ وانگ ءَ دیم ءَ اَت۔ گُلی بلکیں ایوک ءَ وانگ ءَ نہ اَت بلکیں آ وانگجاہ ءَ چہ پارگ بوت ءُ پد آ چار بج ءَ مُلک ءَ شت گوں وتی پت ءَ کار ئِے کُرت۔ شپ ءَ یک ءُ دو بج ءَ تک وانگ ءَ اَت۔ ھمے وڑ ءَ گُلی گوں وتی کھول ءَ گَل اَت۔ یک روچے گلُی ءَ یک نبشتانکے نبشتہ کُرتگ اَت سرھال “سُتکگیں لاش” اَت۔ اے نبشتانک ءِ شنگ بوگ ءَ پد گُلی کدر کم کم ءَ روان اَت وانگجاہ ءِ تہ ءَ ٹیچراں آئی ءِ ساری ءِ وڑ ءَ اھترام نہ کُرت۔ ھمے وڑ ءَ آئی ءَ دگہ نبشتانکے نبشتہ کُرت سرھال ءِ “ویرانیں میتگ”۔ نبشتہ کاری ءِ گِندگ ءَ پد آ چہ وانگجاہ ءَ کَشگ بوت۔ آئی ءِ وانگجاہ ءَ کشگ ءَ پد آ پوہ بوتگ اَت، کہ اے وانگجاہ مئے شھور ءُ زانت ءِ رند ءَ نہ اَنت۔ آئی ءِ پت ءَ جُھد کُرت گُلی ءَ دیم ترا بہ وانین اِیت۔ بلے گُلی نہ شت گُلی ھمد ءَ لوگ ءَ وت ونت ءُ وانگ ءَ شر اَت۔ گڑا گُلی ءَ وتی میتگ ءِ گونڈو ھم وانینت اَنت۔ یک روچے گُلی میتگ ءَ گُلی ءِ ھمساھگے چست کنگ بوت۔ گُلی ءُ آئی ءِ میتگ ءِ مردماں زھرشانی کُرت، سے روچ بوتگ اَت زھرشانی برجاہ اَت، گُلی ءِ برات کہ ،سر ءَ شر نہ اَت، چست کنگ بوت۔ بلے زھرشانی برجاہ اَت مردم گیش ءَ چہ گیش بھر زورگ ءَ اَت اَنت۔ گڑا شپ ءِ سے بج اَت زھرشانی ءِ سر ءَ کریک ڈؤن بوت ءُ لھتے مردم چست کنگ بوت آوانی تہ ءَ گُلی ءِ پت ھم گون اَت۔
گُلی ءَ لٹ شاپی ءُ مردمانی برگ ءُ زھرشانی ءَ آ دگہ نشتگیں مردمانی ھوسلہ دیست گڑا آ زیادہ مھکم بوت۔ آ ھر وھد زھرشانی ءَ ھوار اَت ءُ گُشتانک دیگ ءَ اَت۔ یک شپے گُلی ءِ لوگ ءَ لھتے مردم اَتک آوانی دیم ءَ چادر دیوک اَت ءُ درست نہ بوت اَنت، آواناں دو گاڑی گون اَت کانچ اِش سیاہ اِت اَنت۔ وھدے آیاں لوگ ءِ گیٹ ءَ جُپ کُرت لوگ ءَ پُترت اَنت۔ آ وانی تہ ءَ یک زالبولے گون اَت ءُ گشت ئِے’گُلی کا کمرہ اُس طرف ہے.’ آواں گُلی چہ واب ءَ زُرت گوں وت ءَ بُرت، گُلی ءِ سامان ھرچی ھست اَت آواں بُرت اَنت۔ گُلی ءِ مات سک پریاد کنگ ءَ اَت بلے کس ءَ آئی ءِ گپ ھچ گوش نہ داشت۔ میتگ ءِ مردم ھم ھاموش اَت اَنت اے روچ ءَ۔ ایشی ءَ پد ھما پوسٹر کہ گُلی ءَ گون اَت زھرشانیانی وھد ءَ نوں گُلی مات ءَ گون اِنت ءُ سر ءِ نبشتگیں بدل اِنت ءُ “گُلی ءَ بہ رکین اِت” نبشتہ اِنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-