مئے گیمرتگیں درچک
نبشتہ کار: سنگت بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
انچش کہ شُما گند اِت یک نیمگے اے درچک سبز ءُ شادان اِنت ءُ دومی نیمگ ءَ ھُشک ءُ گیمُرتگ تاک ئِے زمین ءِ دلبند ءَ چو گُلامیں زمین ءِ ورنائیں بچانی جوناں کپتگ اَنت۔ من اے اَکس ءَ وتی زندمان ءِ دو جِتائیں دور ءُ باریگ سرپد باں، سبزگیں تاک ءُ شادابیں شاوڑ منی زند ءِ ھما باریگ اَنت کہ گوں منی زند ءِ ھما نزیکیں سنگت۔ دوست ءُ ھمبلاں بندوک اَنت کہ آ منی زند ءِ دور ءُ باریگاں پہ من چہ ھمبوئیں بھشت ءَ کمتر نہ اَنت۔
ھما دیوان ءُ نیاد، ھما کندگ ءُ بچکند، ھما ٹھک ءُ وشدلی کہ ما توامیں اگاں یکے ءِ بڈّ ءَ کپتگیں گڑا بزانتیں کہ آ اللہ ءَ نَواھِتگ اَت۔ آ روچاں اگاں چہ مئے تہ ءَ کئی کہ باریگ بوت آئی ءِ ھال بدیں ھال اَت۔ ناشریں ھمبلانی کوچرائیاں آ سنگت سک بیوار بوت۔
اگاں بیواری ءَ لاچار بوت گڑا چِڑ اِت ءُ بد ئِے بُرت اے نوبت کہ اتک گڑا بزاں آئی ءَ پہ وت ءَ گنتر چاھے جت گیشتر بیوار ءُ بیزار کنگ بوت۔وھدے مئے کوچرائی ءِ بام ءَ دات گُڑا ما پدا ءَ درستان یکجاھی ءَ آ سنگت ءَ را تسلہ ءُ مھر دات ءُ گوستگیں کوچرائی چیر ترّینت اَنت ما نشت ءُ یکمُشت ءُ یکدل بوتیں۔.بچار اتیں پد ءَ کندگ ءُ ٹھکانی توار میتگ ءِ دمکان چو نازبو ءَ شنگ ءُ تالان اِت اَنت۔
مرچی راستی ھمیش اِنت کہ زیکیں مھر ءُ یات درست گوات ءَ بُرتگ اَنت چہ وتی ھمدلیں ھمبلانی مُچیاں چہ کسے سست ءُ زمین ءِ باھوٹ بوت۔ کسے جھندمیں لاپ ءِ شوھاز ءَ در پہ در اِنت۔
کسے چو منی ءَ چہ ھنکین ءَ دور یک کوٹی یے ءَ کپتگ ءُ وتی دل ءَ تسلہ دنت کہ من چار لبز در بران ءُ وتی باندات ءَ چہ تھاری ءَ رکیناں۔ زندمان ءِ راستی ھمیش اِنت کہ گوں ما بس چندے زپتین ءُ دل بُرّیں زھیر پش کپتگ ءُ لھتیں اکس ءُ یات۔ مدام کہ چمّاں کپ اَنت دل پد ءَ ھما دیوالانی ساھگ ءَ روت ءُ کنڈ بیت کہ ما سجھیں یکجاہ نشت ٹھک دات ءُ گوں کوچرائیاں سارتیں شپ پہ مسکرا ءُ کندگ روچ کت اَنت۔ چہ ھمے مُچیاں ما چیزے سنگت انگت پش کپتگ ءُ زندگیں بلے تھنا بس پہ نام زندگ ایں درچکے ءِ باتن ءَ گیمُرتگ زاھر ءَ سبزیں۔ برے ارسانی زِر ءَ بُک ورانیں ءُ برے دروگیں کندگانی ساھگ ءَ بچکندے چہ دپ ءَ در کیت اِنت, بلے دل زانت ما کُجام جاگہ ءَ کنڈیں۔ رپتگیں باز اَنت، چہ آوانی تہ ءَ دو انچیں پُل چہ مئے زند ءِ باگ ءُ بھار ءَ سندگ بوت کہ آوانی جاہ داں کیامت ھالیگ اِنت۔
آ گواڈگ زیشان ءُ داد جان ءِ دروشم ءَ اچ ما سندگ بوت اَنت، زیشو ءُ دادُل ءِ روگ ءَ چہ پد ما بس تھنا ساہ کشیں زندمان ءِ دگہ ھچ وشی یے مئے ھمراہ نہ اِنت۔ ما نزانت کہ بدواہ چو زوت مارا یکے چہ دومی ءَ سند اِیت ما نزانت کہ زند ءِ سبز تاکیں درچک چو گیمُر اِیت ءُ آئی ءِ شاھُڑ چش گُڈگ ءُ دور دیگ بنت۔ ما کدی نہ زانتگ اَت کہ وھد چہ ما اے دوئیں استالاں پُل اِیت مئے آزمان مُدامی چو تھار ءُ مج اندیم بیت۔ برے برے من کہ چماں گون آزمان ءَ سک دیان ھمے گنداں کہ منی وتی ارس منی انارکاں چہ لیٹان اَنت ءُ آزمان مُج ءُ تامور اِنت ءُ منی کُنٹ ءَ ندارگ کنگ ءَ اِنت ءُ ودار ءَ اِنت باریں مئے اے جگر بُریں زند ءُ گم جتیں ساہ کدی چہ جبین ءَ در کیت ما کدی نہ زانت مئے زندمان ءِ سبز اتگیں درچک بیرگ ءَ ھُشک ءُ ویران بیت۔
گِند ئے زندگی پد ءَ چہ ھمود ءَ بندات کنگ بوتیں چون وش اَت یار۔ گند ئے زیشو مرچی تو ءُ دادُل پد ءَ مئے دیوان ءِ بھر بوتین اِت دل ءَ گرکے جت پد ءَ ھدابادان ءِ وشیاں ساہ مان بوت ھدابادان ھما ھدابادان بوت کہ ھر نیمگ ءَ مھر اَت ءُ ھر دپ پُر ء کندگ چہ شُما پد ابیتکی یے ءَ مانشانتگ، ناں وشی یے تالان اِنت کہ ھچ مُرگے ھم پِیسکک نہ کنت۔
دریگتیں پد ءَ میتگانی تہ ءَ مئے شمئے کوکار ءُ جاکاں چہ میتگ بیزاری بوتیں۔ گند ئے پد ءَ ھر کجا لیبے بوتیں ما شما پد ءَ دست ماں دست بوتین ءُ سر بہ گپتین ایں پہ لیب۔ گند ئے پد ءَ اے گیمُرتگیں ھنکین ءِ میتگ ءُ بازاراں ما ویل بوتین ایں یار۔ بیا اِت پد ءَ ھما رمزان ءِ سارتیں شپاں کہ ما یکجاہ پوٹبال کرت سینکلانی سر ءَ ھر شپ ما چُتکان گوازی ءِ چارگ ءَ شُتیں پد ءَ واتر دیم پہ ھِدابادان اتکیں مئے سینکلانی توار ءُ مئے کوکار ءُ بچکانی مسکرایاں پنجگور ءِ دگ ءِ سر ءَ زرتگ اَت ۔ یار آ ساھت بے کِساس یات کاینت، بژن کہ آ ساھت نوں یات بوت اَنت بس ھمے گُشاں ھرجاہ ءَ اِت شات بات اِت بس مئے ودار ءَ کن اِت ھواریں۔
بس اِنت یار چِد ءُ گیش منی دستاں ھاٹیگ مان نیست کہ نبشتہ بہ کناں۔ شمئے یاری ءِ کسہ پہ نبیسگ سرجم نہ بنت، بلے ھیر من اے چاریں گالاں پہ شمئےے ارواھاں نَدر کناں۔ چہ شُما رند نوں زند انچو سما بیت کہ تھنا بس زندگ بوگی اِنت گوں شمئے یات ءُ زھیر ءُ ترانگ ءُ کھتاں تاں پد ءَ دوبر پہ شما بیا آن ءُ زندمان ءِ درچک پہ دائمی بہ سبز اِیت ءُ ھچ تبد ءُ لوار آماچ مہ بیت، شمئے ارواہ آسودگ بات اَنت یاراں۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-