بلوچ ورنایانی کوش ءُ مئے زمہ واری
نبشتہ کار: اُزمان ھمل
دی بلوچستان پوسٹ
چہ پاکستان ءِ نیمگ ءَ بلوچ کُش پالیسی نوک ٹھینتگیں پالیسی یے نہ انت. ھما روچ ءَ کہ پاکستان ءَ وتی زوراکی ءِ پنجگاں گوں پُرگنجیں زمین کہ وتی ایر دست کتگ چہ ھما روچاں پُرگنجیں زمین ءِ اوبادگانی چُکچینی برجاہ انت اے میان ءَ پاکستان ءَ وتی بلوچ کُش پالیسی بزاں کار رھبندانی چھر ءُ دروشم مٹ کتگ انت مدام گوں وتی نوک ساز اِتگیں پندلاں دیم ءَ اتکگ ءُ وتی ھما روشت ءِ جند برجاہ داشتگ. اے میان ءَ بلوچستان ءِ تہ ءَ چشیں میتگ ءُ بازار یا چشیں کھولے پش نہ کپتگ کہ آ پاکستان ءِ زوراکیانی آماچ نہ بیتگ ، میتگانی میتگ ماندارگ بیتگ انت چہ جند ءِ بُن پیروکی ھلک ءُ ھنکیناں چہ مھلوک لڈّینگ بیتگ انت، روزیگی (معاشی)راہ ءُ در بند کنگ بیتگ انت ماتانی تاسُکیں بچ چمانی دیم ءَ کُشگ بیتگ انت ، چِست کنگ بیتگ انت پد ءَ آیانی داگ داتگیں ءُ ڈریل کتگیں جون دور دیگ بیتگ اَنت. ایشاں ابید زورانسری گار ءُ بیگواھی ءِ یک نہ کُٹوکیں دْرچے بنا کنگ بیتگ کہ روچ ءِ مروچی گوں تُرندی ءٔ برجاہ انت ھمک چشیں روچے نیست کہ بلوچ ورناہ زورانسری گار ءُ بیگواہ کنگ نہ بنت ھزارانی کچ ءَ بلوچ ھمے زورانسری گار ءُ بیگواھی ءِ کھرانی دیمپان انت کہ آیانی تہ ءَ بلوچ نودربر ءُ لس پوریاگر ءَ بگر تاں بلوچ ءِ گِراں لجیں مات ءُ گھاراں بیا پاکستان ءِ تھار ءُ جدیمگیں کوٹیانی دیمپان انت ءُ آزار سگگ ءَ انت کہ پاکستان آیانی بیگواھی ءِ منگ ءَ جاڑیگ نہ انت-
مروچی کہ ما گندگ ءَ ایں چہ پاکستان ءِ نیمگ ءَ بلوچ کُش پالیسی ءِ تہ ءَ گیشی آرگ بیتگ اے پالیسیانی تہ ءَ پاکستان جتا جتائیں کار رھبندانی سر ءَ کار کنگ ءَ انت، چش کہ دروگیں میڑ ءِ نام ءِ سر ءَ زوربیگواھیں بلوچ ورنایانی شھید کنگ، کُشندہ ٹولیانی دست ءَ باسمائیں بلوچ پُسگانی نشانگ کنگ ھوار انت.
”بانک کریمہ وتی نبشتانک ءِ تہ ءَ گش ایت کہ “ھردیں زورگیر ،لُٹ ءُ پل کنوکیں تبک ءُ تاکتانی ھستانکی (وجود) ترس آماچ بنت گڑا آ سَربتگی ءِ دنیا ءَ سر کش اَنت ” مروچی پاکستان ءِ بلوچ کُش پالیسی ءِ روشت ءِ تہ ءَ ترندی ھمے چیز ءَ پدر کنت کہ پاکستان چہ بلوچ ءِ باسمائیں ورنایاں ترس آماچ ءُ سربتگ انت چاگرد ءِ ھمک ھما باسمائیں مردماں وتی بلوچ کُش پالیسی ءِ نشانگ کنگ ءَ انت کہ آ یک شریں پگر ءُ سماہ (شعور) یے داریت گوستگیں روچاں چہ مند ءُ گومازی ءَ یکیں روچ ءَ چہ پاکستان ءِ داشتگیں کُشندہ ٹولی(ڈیتھ اسکواڈ) ءِ دست ءَ سئے بلوچ پُسگانی گوں بے دردی ءَ شھید کنگ پہ بلوچ راج ءُ بلوچ چاگرد ءَ سک ءَ پدردیں گپ ئے اگاں ھمے وڑ بلوچ مھلوک ءَ وتی چاگرد ءِ تہ ءَ سھرا بیتگیں ھمک روچی زوراکیانی ھلاپ ءَ پاد نہ یتک ءُ گھگیری نہ کت پہ ترس چم نَز کت انت ءُ بے تواری ءَ گوں نِشت وتی باریگ ءِ ودار کت چہ پاکستان ءِ نیمگ ءَ مئے چاگرد ءِ سر ءَ مُشگ بیتگیں بے زمیر ءُ کم زرپیں مردم کہ پاکستان ءَ پہ بلوچ چکچینی ءَ واک داتگ انت آیانی ھلاپ ءَ گوں یکجاھی ءَ توار چست نہ کت گڑا پہ جزم بزان اِت کہ مئے چاگرد ءُ مئے ھستانک ءَ پہ گار بوگ ءَ کس داشت نہ کنت-
“جہ بہ جن بے ساری ءِ بے زانتی ءَ شھمات کن”
“کہ تئی بیگواھی ءِ سامان سرجم بیتگ انت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-