شھید منور ءِ اُمر کسان اَت پِگر ءَ مُھکم اَت
نبشتہ کار: کامریڈ گُرو
دی بلوچستان پوسٹ
انچش کہ دُنیا ءِ سرجمیں گُلامیں راجانی گُوستانک ءَ پٹ ءُ پول کنگ ءَ پد گندگ ءَ کیت کہ ھرچ ھما آجوئیں راج کہ مرچی دُگنیا ءِ نکشہ ءِ توک ءَ مان اَنت آیانی مستریں سِلاہ کُربانی بیتگ کہ آیاں پہ وتی زمین ءُ ڈگار ءِ آجوئی ءُ آئی ءِ پھازگ وتی زند ءِ مکسد جوڑ کُتگ۔ھمے وتی زند ءِ مکسد جوڑ کنگ ءَ چہ پد مرچی آیانی زندگی ھما لزتاں گوں لیب ءَ اِنت کہ اود ءَ بنی آدم ءِ راستیں زندگی زانگ بیت۔
دگنیا ءِ مستریں راستیاں چہ یک راستی ءِ ھمیش اِنت کہ ھچ چُشیں چیزے نیست کہ آ ابید کربانی ءَ مردم ءَ رس اِت بکنت بگندے ھرچیز کہ آ تئی لوٹاں سرجم کنت گُڑا آ الّم ءَ یک جُھدے لُوٹ اِیت۔
بلوچستان ءِ مستریں راستی ھمیش اِنت کہ مرچی چہ ھاکمانی دست ءَ لگتمال اِنت آئی ءِ مال ءُ مڈی دُزگ ءُ برگ بیگ ءَ اِنت، آئی ءِ سر ءَ پہ زور ھاکمی کنگ بیگ اِنت، آئی ءِ راستیں واھُند کُشگ ءُ آیانی ژانگولیں لاش دور دیگ بیگ ءَ اَنت یاکہ تھاریں کوٹیانی آماچ کنگ بیگ ءَ اَنت۔
ھما مھلوک کہ آیاں وتی سرجمیں زند ءِ واب پہ وتی زمین ءِ لگتمالی ءَ در کتگ، آئی ءِ مڈیانی رکینگ ءُ راستیں واھُنداں سر کنگ، راستیں واھُندانی زند ءِ رکینگ ءُ آیاں وشیں بانداتے دیگ ءِ واستا ندر کُتگ اَنت ءُ ھچ وڑیں زُلم ءُ زوراکیاں پُشت کِنز نہ بیگ ءَ اَنت گُڑا پرایانی پُشت کینزینگ ءِ ھاتر ءَ پاکستان ءِ پوج ءُ آئی ءِ داشتگیں چانوگراں جُتا جُتائیں وڑ ءُ پیم کارمرز کُتگ کہ ما ایشاں نزور جوڑ بکنیں۔
انچش کہ آیانی لوگ ءِ مردمانی گار بیگواہ کنگ، آیانی لاشانی دور دیگ، بیھار دیگ، ھروچ بُنجلاں آرگ ءُ جُتائیں ٹارچر کنگ، مات ءُ گھارانی ازّت دست جنگ ءَ ھوار زھنی نزور کنگ ءَ ھر وڑ ءُ پیم کارمرز کُتگ اَنت۔
شھید منور بیگ ارپ میرک جان چہ ھمے کُٹماں رُستگ ءُ مزن بیتگیں ورناھے اَت کہ آئی ءَ چہ بندات ءَ بِگر داں وتی گڈی ساھتاں پاکستان ءُ آئی ءِ چانوگرانی زُلم زوراکیانی آماچ بیتگ۔ آئی ءِ کُٹم ءِ توک ءَ آئی ءِ کماش، برات، ناکوزتک، زامات، تروزتک ءُ دگہ ھاندان ءِ گیشیں مھلوک یکیں وھداں دژمن ءَ ٹارچر سلانی توک ءَ بندیگ بیتگ ءُ آئی ءِ ازیتاں برداشت کنگ ءَ بیتگ اَنت۔ لوگ ءِ مردماں ابید آ وت ھم ھروچ دژمن ءِ دست ءَ زوراکی ءِ آماچ کنگ بیتگ اَت، برے راہ ءَ بے سبب ءَ دارگ ءُ ازیت کنگ، برے وتسر ءَ بُنجل ءَ لوٹائینگ ءُ گوانکو ءِ لمبرانی چارگ ھم بیتگ اِت اَنت۔
ھمے جاورانی نیام ءَ دژمن ءِ ھروچ لوگ ءَ آیگ ءُ آئی ءِ دیم ءَ مات گھاراں جُتائیں بیھار دیگ ءُ ھما ھرابیں لبزانی کارمرز کنگ کہ مرچی پاکستان پہ ھرچ بلوچ ءَ کارمرز کنگ ءَ اِنت وتی کسانی ءِ اُمر ءَ دژمن ءَ بازیں اذیت کنگ ءَ چہ وانگجاہ ءَ ونت نہ کت، آئی ءِ کسانی ءِ لیب ءِ روچ پرائی ءَ دو دیوال ءِ نیام ءِ تنکیں دمکے جوڑ بیتگ اَت کہ ھچ نیمگ ءَ روگ ءُ گندگ بیگ ءِ گُنجائش نیست اَت۔ ھمے زوراکیانی آماچیں وھدانی تہ ءَ شھید منور گوں وتی کسانیں اُمر ءَ یک مزنیں جیڑگی ھیال ءَ شُتگ اَت۔
ھما چاگرد کہ اود ءَ ریاست ءَ شھید منور کُٹم یک مسالے جوڑ کُتگ اَت کہ ھرکس بلوچستان ءِ آجوئی ءِ واب ءَ گند اِیت داں آئی ءِ کُٹم ھمے وڑ ءَ ٹارچر کنگ بیت پمیشکا ریاست ءَ وتی زُلم پرایاں گیش کُت اَنت کہ کسے اگاں کوھاں درکپتگ گُڑا نوں اِد ءَ چہ دگہ ورنا آیانی لیکہ ءَ گوں بندوک مہ بنت پمیشکا مھلوک یک تُرسے ءِ آماچ کُتگ اَت۔
شھید منور اُمر ءَ کسان اَت بلے چہ آشوبی کُٹمی ءَ رُستگ ءُ پاد اتکگ اَت پمیشکا آئی ءَ وتی کسانیں بالاد ءَ گوں مزنیں پیسلھے جیڑتگ اَت۔
پدائی نوید اُرپ ءاسلم کہ شھید منور ءِ تروزتک اَت آئی ءَ پدائی کنگ ءَ پد آئی ءَ دژمن ءِ اے کتگیں زُلم ءُ لگتمالی شر ماراِتگ اَت ءُ ھما پیسلہ وتی زندگی ءِ جوڑ ئِے کُت ءُ کوھاں سر کپت۔کہ پرائی ءِ ھاتر ءَ مرچی ھزاراں ورنا وتی ساھانی کُربان کنگ ءَ اوشتاتگ اَنت۔
چہ زُلم ءَ رُستگ ءُ چم ء وت دیستگیں شھید منور یک تمردیں ورنایے اَت آئی ءَ کسانیں وھدے ءِ توک ءَ وتارا تنزیمی ءُ باوری مھلوک ءِ رم ءَ ھوار کُت ھر ھما زمہ داری وتی کوپگاں زُرت اَنت کہ پدائی نوید ءُ آ دگہ ورنایاں پرایاں ایر کُتگ اِت اَنت۔
شھید منور ءِ بابت ءَ من سنگتاں جُست گپتگ اَت کہ چون اِنت کُلیں سنگتاں ھمے پسہ داتگ اَت کہ تراشتگ ءُ برابر کُتگیں ورنا یے ھستیں بس املی میدان لوٹ اِتتگ مرچی وتارا ءَ ھمے راہ ءَ سرجمیں زمین ءَ پھاز ءِ جوڑ کُتگ ئِے۔
ھمے زُلمانی آماچ بیتگیں منور مرچی زُلم ءِ ھلاپ ءَ شپ روچ جُھد کنگ ءَ اَت، دژمن ءِ بیھار داتگیں لبز ءُ کاراں گوں وتی تُوپک ءِ تیراں جواب داتگ اَت، دژمن ءَ باور کنائینگ ءَ اَت کہ تئی زُلم دگہ نویدے جوڑ کنت، تئی زوراکی مارا گیشتر منزم کنت، تئی لٹ ءُ اذیت مارا گیشتر آجوئی ءِ بستار ءَ سرپد کن اَنت۔
وتی کوم ءِ سر ءَ بیوکیں زُلم ءُ زوراکی ءَ پہ ھاموشی ناں، بلکیں پہ جوانمردی دیم ءَ شھید منور شپ ءُ روچ نہ اوشتوکیں کشکاں پند جنگ ءَ اَت کہ اناگہ ءَ آئی ءِ دیم ءَ ھما لگوریں دژمن کپت کہ گوستگیں وھداں زھگ ءُ زالبولانی دیم ءَ وتی تاگت ئِے پیشداشتگ اَت۔ اناگتیں دیم پہ دیم بوگ ءَ پد یک مزنیں جنگے بندات بیت کہ اود ءَ بنداتی وھد ءَ شھید منور تیر وارت ءُ ٹپی بیت بلے جنگ ءَ دار اِیت ءُ وتی ھمراھانی رکینگ ءَ سوبمند بیت۔
دراجکشیں جنگ ءَ آئی ءِ توپک ءَ دراتکگیں ھرچ تیر دژمن ءَ کلوہ دیگ ءَ اَت کہ من تئی زُلم ءُ زوراکیانی جواب شوھاز کُتگ، من آجوئی ءِ لزّت ھما کساس ءَ مار اِتگ کہ ساہ کربان کنگ ھم کم اِنت، مات ءُ گھارانی دیمپان مئے سر اَنت کہ کربان بیگ ءَ چک پد نہ بنت ءُ تئی دیم ءَ لگور بیگ مئے گُڈی تیر اِنت کہ ما وتی گُٹ ءَ وت ایر ئِے دے این ءُ آئی ءِ گڈی تیر آئی ءِ زند ءِ گُڈی تیر ءُ نوکیں پلسپھے بندات بیت۔
منور من ترا ھال دیگ لوٹاں کہ تئی شھیدی ءَ پد دژمن پنچ کلاک ءَ گیش تئی لاش ءِ کر ءَ آیگ ءَ ھم لرز اِتگ، وھدے کہ تئی نزیک ءَ اتکگ اَنت دانکہ تئی گڈی تیر دیستگ ءُ وتی کُتگیں زلم ھم چار اِتگ اَنت کہ اینچو زوراکی ءَ پد ھم بلوچ ءِ زھگ پہ وتی زمین ءَ ھر وھد ءَ جاڈیگ اِنت گڑا پہ مزنیں کینگی ءَ گوں تئی کُنٹ ءِ بے ھُرمتی کُتگ ئِے۔ ھمے اپسوز بیتگ اِش کہ تو پہ آیوکیں ورنایاں ھمے کُلوہ ایر کُتگ دژمن ءِ دیم ءَ سر جھل کنگ ءِ بزانت مِرگ اِنت ءُ مزاھمت کنگ ءِ بزانت زندگ بوگ اِنت کہ ایشانی واستا اُمر درکار نہ اِنت بلکیں مُھریں لیکھے درکار اِنت۔
تئی لیکہ ءِ پدا تئی مات ءُ گھاراں پہ تو ارس نہ ریتکگ ءُ ناکہ پژنیگ بیتگ اَنت تئی کُنٹ پہ سالونکی مانش ءَ برگ بیتگ، دُراھیں بلوچستان ءَ پہ تئی سالونکی ءِ روچاں پھر بستگ کُلیں برات ءُ ھمبلانی لُنٹانی سر ءَ بچکند بیتگ کہ تو پرایاں مزنیں تاگتے کشک کُتگ ءُ در کپتگ ئے۔ کماش ءَ پہ شانے ترا کوپگ ءَ زُرتگ، تئی ھم گنگلاں تئی لیکہ وتی زند ءِ بھر جوڑ کُتگ ءُ جنزان اَنت، تئی زُلم ءِ آماچی ئیں روچانی گُڈی سیمسر ءَ سر بیتگ،تو مارا گیشتر مُھکمتر کُتگ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-