لھتے کسہ گوں ماتی ءَ – نورین بلوچ

لھتے کسہ گوں ماتی ءَ

نبشتہ کار: نورین بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

ھمُک آدینگ ءَ روچ ءِ سُھب ءِ سر ءَ پَرپٹے ءِ آواز بوت ھمے ساھت ءَ من چم چِست کت ءُ چار اِت۔ آ اِنت منی مات پیداک اِنت من زوت زوت ءَ دیم ءَ شُت آں وتی ماتُل ءَ چہ پرپٹ ءِ سر ءَ ایر کُت ءُ دست گپت اَنت ءُ لوگ ءِ تہ ءَ بورت۔

ماتی تو جوڑ ئے ءُ تئی شوکیں چُک ءُ نماسگ جوڑ ءُ وش اَنت؟ ماتی ءَ پَسو دات گُشت دُرست جوڑ ءُ وش اَنت۔ ماتی ءَ من ءَ جُست کُت، منی چُک باریں ھالاں بہ دے منی راج دوستانی؟ بانک ماہ رنگ ءِ ءُ سمی دین ءِ نوکیں چے ھال اِنت؟ من گُشت ماتی جان سَمی دین ءُ ماہ رنگ بلوچ وتی راج ءِ در نوں وتی کوپگاں بستگ ءُ ھمُک روچ بلوچ راج ءِ توار جوڑ بوتگ۔

گڑا ماتی ھمد ءَ کند اِیت ءُ گُشت اِیت کہ بانک ماہ رنگ ءِ گپ ءُ تَواراں چہ گْوانکو ءِ تہ ءَ بیار ئِے من ئِے گوش ئِے دار آں۔ من ماتی ءِ اے ارمان ءُ لوٹ سرجم کت ءُ بانک ماہ رنگ ءِ گپ تواربند آورت اَنت ماتی ءَ درستیں گپ گوشداشت اَنت ءُ گپانی گوشدارگ ءَ پد ماتی ءِ چمّانی ارس اولمب بوت اَنت گُش اِیت کہ منی بانک اللہ تئی مدت ءُ کمک بات کہ تو وتی بلوچ راج زرتگ ءُ ھاموشیں دراں توار جوڑ بوت ئے پد ءَ من ءَ گشت ئِے کہ من ءَ بانک مھلب نسیر ءِ گوم ءَ گپ پرمائین کہ من ءَ مھلب ءِ پِربند سک وش بنت گڑا من گُشت ماتی تو مھلب ءِ گوم ءَ دیم پہ دیم گپ بکن گڑا ماتی ءُ مھلب گپ ءُ تران ءَ کپت اَنت وت ءُ مھلب مسکرا ءُ کندگ وتی دیوان ھمے رنگ ءَ سر جم کت۔

منی ماتی ءَ من ءَ توار کت کہ بیا منی ذکر ءِ وھد اِنت منی پوشاک، منی اسپیتیں گُشان ءَ بدے من ماتی ءَ را پوشاک دات اَنت اسپیت گُشان سر ءَ دات تزَبی دست ءَ دات ءُ وش بو ماتی ءَ را جت ماتی شُت ذکر ءَ۔ من چہ زکر ءَ واتر بوت آں، ورگ وارت، ھمے ساھت ءَ وتی گُوھار ءُ براتانی ترانگ ءَ کپت آں وتی گوھار ماتی ماہ بی بی ءَ کسانی ءُ یک جاھے ءَ کِسہ کت انت ءُ چمّانی ارس پیدا وار بوت انت۔

من گُشت کہ ماتی منی مہ ریچ گوھار ءِ ارس وتی تو انوں ڈاکٹر ماہ رنگ اے دِلیرے، گپ گوش داشت انت۔ ماتی وتی لُنٹانی سر ءَ بچکندگ ھیر کت، ماتی پد ءَ واتر وتی گِس ءَ شُت ،ھمُک شپ وتی آواز دیم دات منی ھال گِپت مئے وھد ھمے رنگ ءَ روان بوت ھمُک آواز ءِ تہ ءَ وتی درسی نماسگاں ھال دات اَنت من ءَ، من کند اِت، گڑا من مات ھمد ءَ سھب ءَ نشتگ ات مئے دیم ءَ لھتے کتاب ھِیر ات من آ امداد کتات چارگ انت منی مات گُدے دوچگ ءَ اَت من ءُ امداد ،مبارک کازی کتاب سر ءَ بیس کنگ ءَ اِت ایں۔

گڑا ھمے ساھت بولان گاڑی یے اتک مئے لوگ ءِ دپ ءَ اوشتات منی مات ڈن ءَ شُت دیم ءَ من گشت کہ ماتی اے ساھت ءَ 1:30 ءَ من دل ءَ جیڑ اِت کہ مروچی آدینگ نہ انت ماتی اے ساھت اتک وھدے کہ من ماتی دیست من ءَ وتی رنگ ء موڑ دوست نہ بوت انت اے رندی منی ماتی ءَ ، ماتی سک بیمار اَت گڑا نادْراجاہ ءَ بُرت ما ڈاکٹر گُشت ڈیبگیوائروس انت ، من وت ءَ گوں وت گپ کت کہ منی ماتی باریں چون بیت انت۔

شپ کہ بوت ماتی ءَ چم پچ بوت اَنت من ءَ توار ئِے کت کہ آ نوریناں آ نوریناں من گُشت جی ماتی ! بیا مروچی بانک ماھ رنگ ، بانک کریمہ گپ ءَ گوش دار انت انچوں وپسگاں بیزار انت گڑا من گل بوت آں زوت زوت ءَ وتی گوانکو آرت ماتی ءَ دات بانک کریمہ ءُ بانک ماہ رنگ گپ گوش داشت آنت۔ ءُ موبائل دات من آں۔

ھمے ساھت ءَ ماتی ءَ ھال سک ھراب بوت اے شپ گون ماتی ءَ ھمے رنگ گوست سھب کہ بوت ماتی رہ کراچی دیم دات ھموک ساھت من پون کت ماتی ھال جُست کُت ماتی لَٹ ءُ سواس منی کِر ءَ پشت کپت انت اے ھاس من چہ وت ءَ ھلاس بوت آں ماتی دیم زاھر اَت گڑا ھال درُستاں چہ ساری ءَ من ءَ سر بوت کہ نورو ماتی مارا ھیال دات پد ءَ ھالے اتک کہ تو ناں کراچی ءَ سر بوت ئے ءُ نیکہ کیچ ءَ اوں واتر نہ بوت ئے۔

آدینگ ءِ روچ ءَ من ھمے مار اِت کہ اے باریں مئے چارگ ءَ نیا اتک اَنت اے باریں مئے وش اتک ءَ اے آدینگ ءِ روچ ءَ من وت اتکاں تئی گِس ءَ بلے تو واب اِت ئے بازیں مُچے ئے ھم ھست ات اے رندی ھچ نہ گُشت گڑا اے رَندی منی چم ارسیگ انت اے رند ءَ درُست بدل بوتگ انت اے روچ آدینگ اَت۔

اے رند ءَ من وت تئی چارگ ءَ اتک آں تئی دیدار کت اے رَند ءَ تو چُک ءَ مئے لوگ نیارت سائیکل ءِ سر ءَ اے رند ءَ ترا گوانزگ کتُ نوں نماسگ ءَ بڈا کت پیدل بُرت اے دیگہ جاھے ءَ اے رندی من تئی ائید ءَ گُد نہ دوتکگ انت اے رندی اسپیتیں بانوری گُد دوتک انت۔

اے رندی تو بلوچستان ءِ نازینک گُوش نہ داشت انت اے رندی تو اسیپت ءُ چوگان گُوش داشت انت بس تئی بانوری ءَ میسگ ءُ بو شر کنگ ءَ انت ترا اے پوشاک گوں سینگار انت مِسک ءِ بو گوں ترا پلگار انت ءُ گلزمین ءَ میار کتُ پد ءَ مئے ھنکین چورو بوت ندر پہ ماتی جان بی بی ءَ ۔