بیگواھی – جاوید اکبال

نبشتانک: بیگواھی

نبشتہ کار: جاوید اکبال

دی بلوچستان پوسٹ

مردمانی بیگواھی اے ملک ءِ بادشاہ ءَ بندات کُتگ بَلے شَریں کارے نَہ اِنت۔ بادشاہ نَزانت کہ تھنا ھما مردم کہ چست کنگ بیت بیگواہ نَہ بیت آئی ءِ دراھیں لوگ ءِ وشی بیگواہ بنت۔ ھما انت کہ من اِش کتگ بادشاہ نودربراں بیگواہ کنگ ءَ اِنت من وتی چُک چہ وانگجاہ ءَ کشتگ ءُ کار ءَ پرماتگ۔ بیزار اِنت دگہ وانگ ءُ زانگے نَہ بیت منی چُک منی چمانی دیم ءَ وَ بِہ بیت،
شَر اِنت واجُل من نی رواں زندگ بیت آں الم تئی نیمگ ءَ کایاں۔
من داں دیراں ھمود ءَ نشت آں ناکو ءِ گپاں جیڈگ ءَ اتاں۔ من چون ناکو ءَ سرپد بِہ کناں؟ چہ وانگ ءِ کَشگ ءَ چہ بیگواھی دارگ نہ بیت اد ءَ بازیں چُک بے وانگ ءُ زانگ ءَ بے گپ ءُ تران بیگواہ کنگ بیتگ اَنت بادشاہ ءَ را مئے وانگ ءُ زانگ ءَ ھچ متلب نیست آئی ءِ متلب دگرے۔

لھتیں مُدت ءَ چہ رند من پہ شال ءَ روگ ءَ بس ءِ ودار ءَ اِتاں من ناکو دیست کہ سک گَل اَت۔ من ءَ گُشت ئِے مرچی من سک گَل آں۔ پرچاکہ باندا منی چُک ءِ اولی پگار رس اِیت۔ زان ئے منی چُک اولی پگار ءَ چون کنت؟
منی چُک گش اِیت من ءَ سمسنگ(Samsung) ءُ اوپو(Oppo) نہ لوٹ اِیت آ گُش اِیت آ وتی پت ءِ واستا اڑے من تئی گنوکیں ناکو ءِ واستا کوش گراں وتی مات ءِ واستا چادرے گراں۔ ھمےگپاں گوں ناکو ءِ ارس رتک انت ءُ پہ گریوگ گشت ئِے من سک گَل آں منی چُک ءَ منی سِستگییں کوش ءُ آئی ءِ مات ءِ درتگیں چادر یات انت ۔ ءُ پد ءَ ناکو ءَ گشت من مرچی پلُان ءِ گور ءَ وتی چُک ءِ گپ ءَ بَراں۔ کمو دور روگ ءَ رند ناکو اوشتات ءُ پہ کوکار گشُت ئِے سور ءَ الم بیا اِت پد ءَ دو ماہ ءَ رند من ناکو دیست کہ بیگواہ بیتگیں مردمانی کیمپ ءَ وتی چک ءِ اکس ئِے دست ءَ اِنت۔ من ناکو دیست ناکو ءِ گور ءَ شُتاں ناکو ءَ من ءَ امباز کت ءُ گشت ئِے منی چک اِش برت۔۔۔ منی وشی بیگواہ کنگ بیت اَنت۔ من وتی چک پرچاکہ وانگ ءَ نہ اِشت بلے ۔
ناکو ءِ گپ سرجم نہ بوت انت آئی ءِ گریوگ ءُ گپ ھوار بوت انت۔ من ناکو ءِ چک ءِ اکس ءِ چارگ ءَ چم جھلا کت اَنت داں دیست ناکو ءِ چُک ءِ اکس ءِ کَش ءَ ناکو ءِ سِستگیں کوش اِیر ات اَنت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔