ما بلوچ بزگ ایں
شائر: جیئند سادک
دی بلوچستان پوسٹ
یا ھُدا تئی گوْرا ،
دست دوئیں بستگ اَنت
ما مسیتے دپ ءَ دانکہ زِگرانہ ءَ
پہ ترا اتکگیں
زیارتانی دپ ئِے رُستگ ءُ ڈَگّریں
کھیرءَ ماں بستگیں واھگانی
آ لوٹ پرچا سرجم نہ بنت؟
یا ھُدا بزگ ایں، ارساں آپ ئِے بُجیت،
ھار کنت میتگاں بزگی روچ و شپ
من دل ءَ ایوک ءَ تھنا جیڑاں ہمے
بیت کنت تو نئے ،
ھستی دروگے تئی
میتگ ئِے نِشتگیں مُلاّ آں کانٹ پِر
ہرچ مسیتے تھا واز ءُ کوکار بیت،
بیا ھُدا یے گوْرا ،
آدم ءِ دانگ ئے
بِلّے ابلیس ءَ رؤت شاہ ئِےباتیلے جنت،
گار بیت یکّش ءَ
بیت کنت دروگ بنت دُرستیں واز ءُ ھدیس
گوں وت ءَ لبجگ اَنت،
ھَو چم وت دیستگ اَنت
روچ ما بُکگّ ءَ، شپ تھاروکی ءَ
ماھیکانی اوں بیت
ھَور کئیت وش تبیں ،
گوات کنت دنز بیت
چم واباں کپ اَنت زندگی ناچ کنت،
زیمری زانسراں دُتکّاں چامپ بیت
ھستی تئی ھست بیت سِتک باں وتسّرا!
بیا کہ،
ما بزگ ایں
ِمِثلے پِنڈوکے ءَ تئی دَر ءَ اتکگیں،
ٹُک اِتگ آشنا گوں ترا ما نہ ایں
ما تلب پیسرا اکس پیشداشتگ اَنت
لوٹ اِتگ آجوئی گاریں پہ ھمبلاں
مُرتگ ءُ وتسرا بے کپن بیتگیں،
جنگل ءَ کپتگیں جون ئِے جُست ءُ ھساب
ماں دگاں نشتگیں اجگیں تِپلے کرار،
دمک دمکاں تچگ بچ ئِے بیگواہیں پِت
اے کے ءَ بُرتگ اَنت؟
اے کُجا کپتگ اَنت؟
اے چتور مُرتگ اَنت؟
پرچا چو بزگ اَنت مات پیریں منی؟
گُھار بیست سالی ایں
سیاھیں پوشاکاں نِشتہ زھیروک جنت،
چو چیا ؟
پرچا چو اے وڑا ؟
مُرگ کُوکوْ کن اَنت ،
درچک ہرروچ جناں سبزیں تاکاں وتی
کُدرتاں داتگیں گِندگ ءَ ایں ما دُرست،
پرچا پمن تئی بستگاں دست دوئیں؟
دپ تھا پُرشتگ ءُ گُنگ ءِ چو پرچی ءَ؟
دُنیا رَستگ نُو رؤت ،
ماھے سئیل ءَ شُتگ
ما زمین ءَ وتی در پہ در ، بے ورگ
لوگءُ جاگہ اوں نیست،
دُرست جَس بیتگ اَنت
کار ءُ روزگار نیست،
گوک گوں اُشتراں
یا رمگ شوانگے دُرست لَڈینتگّ اَنت
بے پِتیں لشکرا
تو کجا بیتگ ئے؟
ڈس تئی میتگے گوں بیت ،
کئی گوْرا گیدی تاکے سرا اے نبیسگ بہ بیت،
من پِلان میتگ ءَ یا پِلان جاگہ ءَ دست کپ آں
شر ترا !
پمن تئی ڈس بگندے ھمے تاک بیت
او دگے جیڑھے،
بلکنا سرپد ئِے اِشکُتگ دیستگ اَنت
کوہ ءُ گیابانی ءَ کپتگ اَنت برات مئے،
چُنڈ ئِےنان ءَ تچ اَنت پہ وتی دُتکّاں،
کئور ءُ کنڈگ کپ اَنت ،
لھتے گوں موٹلاں کوہ ءُ ژیمباں کپیت،
گار ءُ بیگواہ بیت،
ماہ ءُ روچاں چہ پد دست کپیت ژندیں جون،
انگت ءَ دژمن ءِ دست ھمیشاں رسیت،
داریت بیگار کنت،
زُرتگیں موٹل ءَ،
پروشتگیں” زیوراں” مات ئِے ھک ءَ جن اَنت،
راہ ءُ دَر بستگ اَنت دُرست وتی گُشتگ اَنت
گیڈ ما پٹ اِتگ کِیش توشگ کُتگ،
آپ جان شُشتگیں دژمن ءِ وارتگ اَنت،
جُست بیتگ ھمے ،
تو کجا نشتگ ئے؟
پہ کجا رپتگ ئے؟
پرچی ءَ اتکگ ئے؟
ما اوں لُنٹ بیتگ ایں
ہچ نہ کپتگ دپ ءَ،
ترک ءُ نُک بیتگ ایں
میتگ ءَ ما وتی چو در آمد چیا؟
یا ھُدا ،
تئی کجام ھستی یے؟
تو چے پیم ئِے ھُدا؟
گُنگے چو پرچی ءَ؟
اِشکن پریاتاں مئے
ما بلوچ بزگ ایں
ما بلوچ بزگ ایں!